Samuel Engel
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 17 listopada 1904 Bełchatów | |
|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 17 maja 1924 Łódź | |
| Zawód, zajęcie | działacz komunistyczny | |
Samuel Engel ps. Samek (ur. 17 listopada 1904 w Bełchatowie, zm. 17 maja 1924 w Łodzi[1]) – polski działacz komunistyczny i robotniczy żydowskiego pochodzenia.
Życiorys
Pochodził z Bełchatowa. Był uczestnikiem III powstania śląskiego. W 1918 roku Engel zgłosił się na ochotnika do wojska polskiego i wstąpił do wojskowej organizacji Strzelec[2]. W latach 20. XX wieku działał w ruchu komunistycznym między innymi w ramach Komunistycznego Związku Młodzieży Polskiej[1]. 28 kwietnia 1924 roku wykonał wyrok sądu partyjnego na policyjnym agencie Edwardzie Łuczaku[3]. Po aresztowaniu został skazany przez sąd na śmierć i stracony przez rozstrzelanie[4]. Został pochowany na Cmentarzu Doły w Łodzi (kwatera VII, rząd 5, grób 25).
W okresie PRL był patronem ulicy na terenie poznańskiej dzielnicy Łazarz (obecnie ponownie ul. Andrzeja i Władysława Niegolewskich)[1][5].
Przypisy
- ↑ a b c Zbigniew Zakrzewski – Nazwy osobowe i historyczne ulic Poznania (Wydaw. Poznańskie, 1971; str. 107)
- ↑ Энгель, Самуил. Большая советская энциклопедия (1-е издание): т. LXIV (1933), стлб. 234
- ↑ Krystyna Trembicka – Między apologią a negacją: studium myśli politycznej Komunistycznej Partii Polski w latach 1918-1932 (Wyd. Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 1995; str. 182)
- ↑ Leszek Krzemień – Dwudziestolatki początku wieku XX: o ludziach pracy i walce młodzieży komunistycznej w Polsce w latach 1918-1928 (Iskry, 1967)
- ↑ Ulice (pol.). poznanczyk.com. [dostęp 2016-01-09].
Media użyte na tej stronie
Autor: Gapcior, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Grób Szymona Harnama i Samuela Engela na cmentarzu komunalnym na Dołach w Łodzi