Sandal

Sandal - chan protobułgarskich Utigurów około połowy VI wieku.

Informację o Sandalu przynoszą źródła bizantyńskie w związku z najazdem bułgarskiego plemienia Kutigurów w 551 roku^[1]. Wobec zagrożenia Konstantynopola najazdem stary cesarz bizantyński Justynian I wyprawił posłów za Morze Czarne do Sandala wodza sąsiadującego z Kutigurami od wschodu plemienia Utigurów^[2]. Wysłannicy złożyli bogate dary: pieniądze i broń i namówili Sanadala do najazdu na siedziby Kutigurów na zachodnim brzegu Donu. Ponieważ wojsko kutigurskie znajdowało się w Tracji, Sandal bez trudu przeprawił się przez Don i rozbił opór Kutigurów. Oddziały starców i niedorostków zostały zniesione, a kobiety, dzieci i stada bydła padły łupem najeźdźców. Na wieść o klęsce główne siły Kutigurów przeprawiły się w pośpiechu przez Dunaj, pozostawiając w Tracji znaczną część zdobyczy^[1].

Przez siedem następnych lat trwały walki pomiędzy sąsiadującymi plemionami^[2]. W 558 roku wódz Kutigurów Zabergan zawarł w końcu pokój z Utigurami, być może w wyniku ustąpienia czy śmierci Sandala^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Robert Browning: Justynian i Teodora. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1977.
• Tadeusz Wasilewski: Historia Bułgarii. Wrocław: Ossolineum, 1988. ISBN 83-04-02466-7.