Santiago Botero
Botero podczas Tour de France 2005 | |||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Informacje klubowe | |||||||||||||
Klub | Rock Racing | ||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||
| |||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||
|
Santiago Botero Echeverry (ur. 27 października 1972 w Medellín) - kolumbijski kolarz szosowy, dwukrotny medalista mistrzostw świata.
Kariera
W latach 1996-2002 Botero jeździł w barwach drużyny Kelme-Costa-Blanca i na ten okres przypadają jego największe sukcesy. Tak jak większość jego kolegów z drużyny, Santiago był specjalistą od jazdy w górach, a od 2002 roku liczył się także w jeździe indywidualnej na czas.
W Tour de France w 2000 roku wygrał swój pierwszy etap w tym wyścigu, zdobył koszulkę "najlepszego górala" i zajął ostatecznie siódmą pozycję. Dwa lata później zdobył czwarte miejsce i niespodziewanie pobił Lance'a Armstronga w pierwszej czasówce Touru. Łącznie zdobył dla Kelme trzy zwycięstwa etapowe w tym wyścigu.
W 2002 roku odniósł swój największy sukces: na mistrzostwach świata w Zolder zdobył złoty medal w jeździe indywidualnej na czas. W zawodach tych wyprzedził bezpośrednio Niemca Michaela Richa oraz Hiszpana Igora Gonzáleza de Galdeano. Na rozgrywanych rok wcześniej mistrzostwach świata w Lizbonie w tej samej konkurencji był trzeci, przegrywając tylko z Niemcem Janem Ullrichem i Davidem Millarem z Wielkiej Brytanii.
W latach 2003 i 2004 reprezentował drużynę Team Telekom, potem T-Mobile Team. W tym okresie nie spełniał jednak oczekiwań stawianych mu przez kierownictwo drużyny, nie umiał nawiązać do wcześniejszych sukcesów, ponieważ ciągle gnębiły go choroby i pechowe upadki.
Po zmianie teamu na Phonak w roku 2005 Botero wrócił do swojej dawnej formy i na początku tego roku wygrał wyścig Tour de Romandie – przede wszystkim dzięki swojemu niepodważalnemu zwycięstwu w ostatniej jeździe na czas. Na 11. etapie Tour de France 2005, z Courchevel do Briançon, pokazał się znowu z dobrej strony, kiedy to uciekł wraz z Aleksandrem Winokurowem prowadzącej grupie, którą prowadził Lance Armstrong i tylko przez silniejszy atak Kazacha przed linią mety, musiał się zadowolić drugim miejscem.
Botero zdobył także złoty medal w swej koronnej konkurencji podczas igrzysk panamerykańskich w Rio de Janeiro w 2007 roku. W 2008 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Pekinie, gdzie był szósty w wyścigu ze startu wspólnego, a indywidualną jazdę na czas ukończył na 24. pozycji. Cztery lata wcześniej, podczas igrzysk olimpijskich w Atenach zajął odpowiednio 29. i siódme miejsce. W 2010 roku zakończył karierę.
Oskarżenie o doping
W 2006 roku Team Phonak rozwiązał z nim kontrakt po tym jak jego nazwisko zaczęto wymieniać w kontekście afery dopingowej Operación Puerto[1], która miała miejsce w Hiszpanii, na kilka tygodni przed startem Tour de France 2006. 2 października 2006 roku Botero został oczyszczony z wszelkich zarzutów przez Kolumbijską Federację Kolarską[2].
Ważniejsze sukcesy
- 2002 Mistrz świata w jeździe indywidualnej na czas
- 2005 Tour de Romandie
- 2007 Dookoła Kolumbii
- 3 etapy w Tour de France
- 3 etapy w Vuelta a España
Przypisy
- ↑ Plucky Pereiro reigns for Spain in shock result (ang.)
- ↑ Monday's EuroFile: Botero cleared; Basso wants same; Valverde tops. velonews.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-11-18)]. (ang.)
Bibliografia
- Profil na cyclingarchives.com (ang.)
- Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-06)]. (ang.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Cycling (road). This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Santiago Botero, colombian cyclist at 2005 TdF
Autor: It Is Me Here (dyskusja), Licencja: CC BY-SA 3.0
Derived from Arc en ciel.png.