Sarid

Sarid
‏שריד‎
Ilustracja
Wieża wodna w kibucu Sarid
Państwo Izrael
DystryktPółnocny
PoddystryktJezreel
Samorząd RegionuEmek Jizre’el
Wysokość111 m n.p.m.
Populacja (2013)
• liczba ludności

820
Kod pocztowy36589
Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, u góry znajduje się punkt z opisem „Sarid”
Ziemia32°39′47″N 35°13′33″E/32,663056 35,225833
Strona internetowa
Portal Izrael

Sarid (hebr. שריד; ang. Sarid) – kibuc położony w Samorządzie Regionu Emek Jizre’el, w Dystrykcie Północnym, w Izraelu. Członek Ruchu Kibuców (Ha-Tenu’a ha-Kibbucit).

Położenie

Kibuc Sarid jest położony na wysokości od 90 do 140 m n.p.m., w północnej części intensywnie użytkowanej rolniczo Doliny Jezreel, u podnóża południowych stoków masywu górskiego Hare Nacerat, w Dolnej Galilei, na północy Izraela. Masyw Hare Nacerat ciągnie się na wschód w kierunku do miasta Nazaret. Z tych wzgórz spływa przepływający na północny zachód od kibucu strumień Jifat, na zachodzie przepływa strumień Cvi, a na południowym wschodzie strumień Mizra. Okoliczny teren łagodnie opada w kierunku południowo-zachodnim. W jego otoczeniu znajdują się miasta Migdal ha-Emek i Afula, kibuce Ginnegar, Mizra, Gewat i Jifat, moszawy Kfar Gidon, Balfurja, Ha-Jogew i Kefar Baruch. Na zachód od kibucu znajduje się baza lotnicza Ramat Dawid, a na południu jest port lotniczy Megiddo i baza wojskowa Amos.

Sarid jest położony w Samorządzie Regionu Emek Jizre’el, w Poddystrykcie Jezreel, w Dystrykcie Północnym Izraela.

Historia

Historia Sarid
Prace budowlane w kibucu, 1928 r.
Obchody Purim w przedszkolu, ok. 1930 r.
Naprawa ciężarówki, ok. 1930 r.
Pierwszy traktor w kibucu, ok. 1930 r.
Codzienne życie, ok. 1930-1945
(c) Dr. Avishai Teicher Pikiwiki Israel, CC BY 2.5
Dawny brytyjski bunkier przy kibucu
(c) Dr. Avishai Teicher Pikiwiki Israel, CC BY 2.5
Tablica informacyjna w parku

Na początku XX wieku rozpoczęło się osadnictwo żydowskie w Palestynie. Realizując plany Światowej Organizacji Syjonistycznej, różne żydowskie organizacje wykupywały od 1910 roku grunty w Dolinie Jezreel. W wyniku I wojny światowej w 1918 roku cała Palestyna przeszła pod panowanie Brytyjczyków, którzy w 1922 roku formalnie utworzyli na tym obszarze Mandat Palestyny. Umożliwiło to w kolejnych latach dalszy rozwój osadnictwa żydowskiego. Tutejszy teren w 1926 roku wykupił od arabskich właścicieli Żydowski Fundusz Narodowy.

Grupa założycielska powstała na początku lat 20. XX wieku. W jej skład wchodzili w większości imigranci z Litwy. Później dołączyli do nich imigranci z ZSRR, Czechosłowacji, Polski i Niemiec. W 1925 roku przyjechali do kibucu Ginnegar, gdzie przeszli szkolenie i zdobywali pierwsze doświadczenie w rolnictwie. Na wiosnę 1926 roku utworzyli oni własny kibuc Sarid. Początkowo otrzymali od Żydowskiego Funduszu Narodowego 2500 hektarów ziemi[1]. W 1930 roku, na 80. urodziny czechosłowackiego prezydenta Tomáša Masaryka, w otoczeniu kibucu zasadzono 13 tys. drzew. W latach 30. i 40. XX wieku kibuc służył jako baza żydowskich sił Hagany i Palmach[2]. Podczas II wojny światowej na zachód od kibucu Brytyjczycy wybudowali bazę lotniczą RAF Ramat Dawid. W bezpośrednim sąsiedztwie kibucu powstały trzy bunkry amunicyjne. W poszukiwaniu skutecznego rozwiązania narastającego konfliktu izraelsko-arabskiego w dniu 29 listopada 1947 roku została przyjęta Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181. Zakładała ona między innymi, że kibuc Sarid miał znaleźć się w granicach nowo utworzonego państwa żydowskiego[3]. Arabowie odrzucili tę Rezolucję i dzień później doprowadzili do wybuchu wojny domowej w Mandacie Palestyny. Na samym jej początku siły Arabskiej Armii Wyzwoleńczej zajęły pobliskie wioski i sparaliżowały żydowską komunikację w regionie. Dopiero działania izraelskiej armii podjęte na początku I wojny izraelsko-arabskiej zabezpieczyły Dolinę Jezreel.

W 2003 roku kibuc przeszedł przez proces prywatyzacji, zachowując kolektywną organizację instytucji kultury, edukacji i ochrony zdrowia[4].

Nazwa

Nazwa kibucu nawiązuje do biblijnego żydowskiego miasta Sarid[a]. Pozostałości tego miasta odkryto na sąsiednim Tell Sarid (znanym też jako Tel Szadud)[5].

Demografia

Większość mieszkańców kibucu jest Żydami, jednak nie wszyscy identyfikują się z judaizmem. Tutejsza populacja jest świecka[6][7]:

Gospodarka i infrastruktura

Gospodarka kibucu opiera się na intensywnym rolnictwie, sadownictwie i hodowli bydła mlecznego. Uprawy rolne obejmują pszenicę, wykę, koniczynę, sorgo, słonecznik, arbuzy, bawełnę, kukurydzę, groszek, marchew, brokuły, pomidory, paprykę i oliwki[8]. Sad obejmuje awokado, cytrusy, grejpfruty, mandarynki, migdały i granaty[9]. Tutejsza obora należy do jednej z największych w kraju. Stado liczące 310 krów oddaje średnio 3,44 mln litrów mleka rocznie[10]. Ważną rolę odgrywa zakład Camel Grinding Wheels produkujący tarcze do cięcia i szlifowania[11]. W kibucu jest przychodnia zdrowia, poczta, sklep wielobranżowy i warsztat mechaniczny.

Transport

Z kibucu wyjeżdża się na północny wschód na drogę nr 73, którą jadąc na północny zachód dojeżdża się do kibuców Jifat i Gewat, lub jadąc na wschód dojeżdża się do skrzyżowania z drogą nr 7255 i dalej do kibucu Ginnegar. Droga nr 7255 prowadzi na północ do miasta Migdal ha-Emek i na południowy zachód do moszawu Kefar Baruch.

Edukacja i kultura

Kibuc utrzymuje przedszkole i szkołę podstawową. Starsze dzieci są dowożone do szkoły średniej w kibucu Jif’at. W kibucu znajduje się ośrodek kultury z biblioteką, basen pływacki, sala sportowa z siłownią, boisko do piłki nożnej oraz korty tenisowe[12].

Turystyka

Największą tutejszą atrakcją turystyczną jest położony na zachód od kibucu park historyczny, który został utworzony dzięki wsparciu finansowemu rządu Słowenii. W miejscu tym Brytyjczycy wybudowali trzy bunkry amunicyjne. Prowadziła stąd bezpośrednia prosta droga do bazy lotniczej Ramat Dawid. Ciężarówkami dowożono stąd amunicję i bomby dla samolotów. Bunkry ze względów bezpieczeństwa są zamknięte, ale wokół nich utworzono teren rekreacyjny. W cieniu drzew można przyjemnie odpocząć[13]. Kolejnym interesującym miejscem jest położone na wschód od kibucu wzgórze Tell Sarid. Znaleziska archeologiczne potwierdzają obecność w tym miejscu osady ludzkiej już w późnej epoce brązu (ok. XV wieku p.n.e.). W kwietniu 2004 roku odkryto tutaj wspaniały grobowiec z czasów panowania faraonów (ok. XIII wiek p.n.e.). Na zalesionym wzgórzu (166 m n.p.m.) położonym po stronie północnej, wiosną kwitną cyklameny[14].

Uwagi

  1. Zobacz: Księga Jozuego 19,10: „Trzeci los padł na potomków Zabulona według ich rodów: dział ich dziedzictwa sięgał aż do Sarid.” Tłumaczenie według Biblii Tysiąclecia.

Przypisy

  1. Braterstwo Ginnegar. „Davar”, 1926-07-27 (hebr.). [dostęp 2015-02-17]. 
  2. Sarid (hebr.). W: Bet Alon [on-line]. [dostęp 2012-07-25].
  3. Oficjalna mapa podziału Palestyny opracowana przez UNSCOP (ang.). W: United Nations [on-line]. 1948. [dostęp 2015-02-17].
  4. Historia (hebr.). W: Kibbutz Sarid [on-line]. [dostęp 2012-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-19)].
  5. Sarid (hebr.). W: Rom Galil [on-line]. [dostęp 2012-07-25].
  6. Dane statystyczne z lat 1948-1995 (hebr.). W: Israel Central Bureau of Statistics [on-line]. [dostęp 2012-07-25].
  7. Dane statystyczne z lat 2001-2009 (hebr.). W: Israel Central Bureau of Statistics [on-line]. [dostęp 2012-07-25].
  8. Uprawy rolne (hebr.). W: Kibbutz Sarid [on-line]. [dostęp 2012-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-11)].
  9. Sad w kibucu Sarid (hebr.). W: Kibbutz Sarid [on-line]. [dostęp 2012-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-04)].
  10. Obora (hebr.). W: Kibbutz Sarid [on-line]. [dostęp 2012-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-07)].
  11. Camel Grinding Wheels (ang.). W: Camel Grinding Wheels [on-line]. [dostęp 2012-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-22)].
  12. Sarid (hebr.). W: Galil Net [on-line]. [dostęp 2012-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-17)].
  13. Park Gaj Bunkrów Słowenia (hebr.). W: Nelech [on-line]. [dostęp 2015-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-31)].
  14. Opisy z mapy Amudanan.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Israel location map.svg
Autor: NordNordWest, Licencja: CC BY-SA 3.0
English (en):
 
The 1949 armistice line, aka the "Green Line" or "pre-67 borders"
 
Borders of the Israeli-annexed East Jerusalem and Golan Heights
 
Non-Israeli borders
Flag of Israel.svg
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
PikiWiki Israel 7115 Truck repair.jpg
Kibbutz\'s truck repair facility next to the garage.
PikiWiki Israel 7120 The first tractor Kibbutz Sarid.jpg
The first tractor Kibbutz Sarid willing to work in the field.
Sarid.jpg
water tower in Kibbutz Sarid מגדל מים בקיבוץ שריד
PikiWiki Israel 7121 Children near the two stores house.jpg
Sarid children out for a walk from the "Two-story Building", wearing winter clothing
PikiWiki Israel 26012 The bunkers picnic site in Jezreel valley.JPG
(c) Dr. Avishai Teicher Pikiwiki Israel, CC BY 2.5
The bunkers picnic site in Jezre'el valley
PikiWiki Israel 6604 first building- kibbutz sarid.jpg
The first house in Kibbutz Sarid in the Jezreel Valley
PikiWiki Israel 7117 Purim kindergarten children.jpg
Kindergarten children in costume for Purim - go for a walk.
PikiWiki Israel 26014 The bunkers picnic site in Jezreel valley.JPG
(c) Dr. Avishai Teicher Pikiwiki Israel, CC BY 2.5
The bunkers picnic site in Jezre'el valley