Sawa (Vuković)

Sawa
Svetozar Vuković
Biskup szumadijski
Ilustracja
Kraj działania

Serbia

Data i miejsce urodzenia

13 kwietnia 1930
Senta

Data i miejsce śmierci

16 czerwca 2001
Belgrad

Biskup szumadijski
Okres sprawowania

1977–2001

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Serbski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Eparchia szumadijska

Śluby zakonne

3 listopada 1959

Diakonat

4 listopada 1959

Prezbiterat

3 czerwca 1961

Nominacja biskupia

20 maja 1961

Chirotonia biskupia

23 lipca 1961

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

23 lipca 1961

Miejscowość

Belgrad

Miejsce

Sobór św. Michała Archanioła

Konsekrator

German

Współkonsekratorzy

Nikanor (Iličić), Wissarion (Kostić)

Sawa, imię świeckie Svetozar Vuković (ur. 13 kwietnia 1930 w Sencie, zm. 16 czerwca 2001 w Belgradzie[1]) – serbski biskup prawosławny.

Życiorys

Ukończył seminarium duchowne św. Sawy przy monasterze Rakovica w 1950, zaś w 1954 uzyskał wyższe wykształcenie teologiczne na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Belgradzkiego. Od 1958 wykładał w seminarium, którego był absolwentem. W roku akademickim 1957/1958 podyplomowo studiował teologię starokatolicką w Bernie. 3 listopada 1959 złożył wieczyste śluby mnisze w monasterze Wprowadzenia Matki Bożej do Świątyni w Belgradzie przed patriarchą serbskim Hermanem, który też następnego dnia wyświęcił go na hierodiakona. W 1961 obronił na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Belgradzkiego dysertację doktorską poświęconą typikonowi arcybiskupa Nikodema[2].

20 maja 1961 został nominowany na biskupa morawickiego, wikariusza eparchii belgradzkiej. 3 czerwca tego samego roku przyjął święcenia kapłańskie i otrzymał godność protosyngela. 24 czerwca 1961 otrzymał godność archimandryty. 23 lipca tego samego roku w soborze św. Michała Archanioła w Belgradzie został wyświęcony na biskupa przez patriarchę serbskiego Hermana, biskupa backiego Nikanora i biskupa banackiego Wissariona[2]. Od 1961 do 1967 wykładał na Uniwersytecie Belgradzkim liturgikę z historią sztuki oraz redagował pismo Српска православна црква – њена прошлост и садашњост / Serbian Orthodox Church – Its Past and Present[2].

W 1967 został przeniesiony na katedrę wschodnioamerykańską i kanadyjską i sprawował ten urząd przez dziesięć lat. W Stanach Zjednoczonych otworzył czternaście nowych parafii i jeden klasztor, przeniósł również siedzibę ordynariusza z Cleveland do Exfort. W 1977 został ponownie przeniesiony na katedrę szumadijską, gdzie wzniósł od podstaw lub odnowił szereg świątyń. Angażował się w działalność charytatywną. Brał udział w dialogu ekumenicznym prawosławno-katolickim i w przygotowaniach do soboru panprawosławnego. Od 1977 do 1978 kolejno był locum tenens eparchii wschodnioamerykańskiej i kanadyjskiej, žickiej (1978), banackiej (1980–1985), temeszwarskiej (1980–1986), Środkowego Zachodu Ameryki (1986–1988), zachodnioamerykańskiej (1986–1988) i backiej (1988–1990)[2]. W 1997 otworzył w Kragujevcu oddział zamiejscowy seminarium duchownego w Belgradzie, który od 2000 funkcjonuje jako samodzielne seminarium duchowne[2].

Pochowany w Kragujevcu[1].

Praca naukowa

Sawa (Vuković) łączył działalność duszpasterską z pracą naukową w dziedzinie historii Serbskiego Kościoła Prawosławnego, jego liturgiki i hymnografii. W 1994 wydał w językach serbskim i angielskim pracę poświęconą historii Serbskiego Kościoła Prawosławnego w Ameryce i Kanadzie. Jest także autorem słownika biograficznego serbskich biskupów prawosławnych Srpski jerarsi od devetog do dvadecetog veka (1996), pracy Grobna mesta srpskih arhijereja (1999) i opracowania listów patriarchy Jerzego (Brankovicia)[2]. W 1997 został przyjęty do Serbskiej Akademii Nauk i Sztuki[2].

Odznaczony orderem św. Sawy I stopnia (2001)[2].

Przypisy

  1. a b Сава, епископ ВУКОВИЋ. [dostęp 2012-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
  2. a b c d e f g h Блаженопочивши Епископ шумадијски Др САВА. [dostęp 2012-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-10)].

Media użyte na tej stronie

Епископ Сава Вуковић 1966. године.jpg
Сава (Вуковић), викарни епископ моравички