Schronisko Króla
Schronisko Króla – nieistniejące schronisko turystyczne w Dolinie Goryczkowej w polskich Tatrach Zachodnich. Znajdowało się w dolnej części doliny na Niżniej Goryczkowej Równi, u północno-wschodnich podnóży Kondratowego Wierchu[1].
Przed II wojną światową na Dolinie Goryczkowej wypasano owce (Hala Goryczkowa) i na Niżniej Goryczkowej Równi stały szałasy i szopy[2]. Potrzeby silnie już rozwiniętej turystyki tatrzańskiej i narciarstwa spowodowały, że w 1936 r. jeden z szałasów, będących własnością Króla, zamieniony został na prymitywne schronisko. Służyło głównie narciarzom, latem było zamknięte[1].
Wieczorem 2 marca 1956 roku z Kondratowego Wierchu zeszła lawina ze Żlebu Marcinowskich. Zniszczyła ona Schronisko Króla oraz stojące w pobliżu większe Schronisko w Dolinie Goryczkowej. W tym drugim spowodowała śmierć mieszkających w nim małżonków Marcinowskich oraz przebywających w budynku 3 żołnierzy Wojsk Ochrony Pogranicza[3].
Przypisy
- ↑ a b Wyciąg narciarski w Dolinie Goryczkowej. [dostęp 2018-12-23].
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Józef Nyka: Tatry polskie. Przewodnik. Wyd. XIII. Latchorzew: Wyd. Trawers, 2006. ISBN 83-915859-1-3.
|
