Sekstus Juliusz Frontyn

Sekstus Juliusz Frontyn

Sextus Iulius Frontinus

Data i miejsce urodzenia	40 prawdopodobnie Gallia Narbonensis
Data śmierci	103
rzymski namiestnik Brytanii
Okres	od 74 do 78
Poprzednik	Kwintus Petyliusz Cerialis
Następca	Juliusz Agrykola

Sextus Iulius Frontinus (ur. 40, zm. 103) – rzymski żołnierz, polityk, inżynier i pisarz.

Życiorys

W 70 r. pełnił urząd pretora miejskiego, którego zrzekł się w tym samym roku i udał się do Germanii Dolnej, gdzie jako legat legionowy (legatus legionis) dowodził legionem II Adiutrix pacyfikującym ten region. Powrócił do Rzymu w rok 73, w którym wybrano go na konsula, a po upływie kadencji został mianowany rzymskim namiestnikiem Brytanii w latach 74–78, w tym czasie zbudował drogę Via Iulia oraz założył obóz dla II Legionu. Jego następcą został Juliusz Agrykola^[1].

Niewiele wiadomo o jego życiu w okresie od 71 do 97 roku. Prawdopodobnie w latach 85-87 był prokonsulem w prowincji Asia, a po pełnieniu tego urzędu zapewne wycofał się z życia publicznego do swoich willi w Anxur i Bajach, co byłoby powiązane z trwającą w tym czasie krwawą walką o władzę (bunt Saturninusa) i terrorem Domicjana.

Podczas rządów cesarza Nerwy pełnił funkcję zarządcy rzymskich akweduktów. W roku 98 po raz drugi, a w roku 100 po raz trzeci pełnił urząd konsula.

Napisał traktat De aquae ductu urbis Romae (O akweduktach miasta Rzymu) oraz zaginiony traktat o miernictwie. Napisał także dzieło o wojskowości pt. De re militari, którą się zajmował w praktyce, ale do dnia dzisiejszego zachował się jedynie wyciąg z niego Strategemata (O podstępach wojennych).

Polski przekład: Sekstus Juliusz Frontyn, O akweduktach miasta Rzymu, C.C. Kunderewicz (tłum.), Warszawa 1961 .

Bibliografia

• Webster G., The Roman Imperial Army of the First and second centuries, London 1969.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Frontyn, Podstępy wojenne .