Sektor rozruchowy

Sektor rozruchowy – obszar obejmujący najczęściej pierwsze 512 bajtów dysku twardego, dyskietki, podobnego nośnika danych lub samej partycji.

Każda partycja posiada sektor rozruchowy, natomiast cały dysk posiada główny sektor rozruchowy (MBR). Sektor rozruchowy partycji może posiadać własny program rozruchowy, co wykorzystuje program NT OS Loader służący do uruchamiania systemów operacyjnych z rodziny Windows NT starszych niż Windows Vista. Program rozruchowy zawarty w sektorze rozruchowym partycji może zostać wykonany tylko po przekazaniu mu sterowania przez program rozruchowy zawarty w MBR-ze, ponieważ BIOS umie uruchamiać program rozruchowy tylko z MBR-u.

Sektory rozruchowe często były wykorzystywane przez różnego rodzaju wirusy. Wirus zmieniał adres programu rozruchowego systemu na adres swojego kodu, wykonywał się i automatycznie instrukcją w assemblerze JMP FAR oddawał sterowanie programowi wczytującemu system. Celem tej operacji było uruchomienie wirusa przed uruchomieniem systemu.

Po uruchomieniu sektora rozruchowego rejestry mogą mieć wartość:

RejestrUSB PendriveNT OS Loader
EAX7D3DBCC1h0000001Eh
ECX18F00000h0000FFFEh
EDX00000080h00000080h
EBX00563EB5h00063000h
ESP00007BF0h00000100h
EBP00937C00h00000000h
ESI1EAD7C0Bh00000000h
EDI00107BF0h00000000h
ES0000h0000h
CS0000h0000h
SS2000h001Eh
DS2000h0000h
FSF000h
GS0661h
EIP00000000h00007C00h

Przy starcie z DVD ds=0700h, program jest wrzucany podobnie jak z dyskietki w adres 00007C00h.