Serednie Małe
| Artykuł | 49°16′55″N 22°32′57″E |
|---|---|
| - błąd | 39 m |
| WD | 49°17'24"N, 22°33'36"E |
| - błąd | 39 m |
| Odległość | 1259 m |
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności | 4 |
| Strefa numeracyjna | 13 |
| Kod pocztowy | 38-709[1] |
| Tablice rejestracyjne | RBI |
| SIMC | 0990497[2] |
Położenie na mapie gminy Czarna _location_map.png "Mapa lokalizacyjna gminy Czarna") | |
Położenie na mapie Polski  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu bieszczadzkiego  | |
 49°16′55″N 22°32′57″E/49,281944 22,549167 | |
Serednie Małe – odrodzona wieś w Polsce, położona na północnym stoku Otrytu w Bieszczadach w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Czarna[2][3]. Graniczy z Olchowcem (zach.), Rosochatem (wsch.) i Polaną (płd).
Historia
W czasach I Rzeczypospolitej wieś należała do ziemi sanockiej. Osadzona na prawie wołoskim przed 1580 przez rodzinę Kmitów. Dawne nazwy : wssi woloskye Serednye 1580, Serednie sive Polanczyk 1654, Seredni Polanczyk 1673, Serednia alias Polanczyk 1678, Serednie małe 1855, Seredne 1860. Zarówno katolicy jak i unici mieli swoje parafie w Polanie.
W XVIII–XX w. wieś była zaściankiem szlacheckim, mieszkały tam rodziny:
- Stupniccy
- Wiszniewscy
- Żukotyńscy
- Kawczyńscy
- Kamińscy
- Dominikowscy
- Michalscy
- Laskowscy
- Jastrzębscy
- Kwiatkowscy
- Rajchmanowie
- Uruscy
- Cichońscy
- Kowalscy
- Radwańscy
- Skowrońscy
- Wiśniowscy
- Domańscy
Była to szlachta siedząca na dziedzicznych niewielkich częściach wsi, małych folwarkach, a raczej zagrodach. W 1780 roku wieś należała do Antoniego i Ignacego Stupnickich, Marii Wiszniewskiej, Bernarda Żukotyńskiego, Aleksandra Kawczyńskiego i rodziny Kamińskich[4].
W 1831 r. jako właściciel dominum Serednie Małe wymieniany jest Paweł Michalski[5]. W połowie XIX wieku właścicielem posiadłości tabularnej Seredne Małe był Antoni Stupnicki[6].
W latach 70. XIX w. wieś liczyła 177 mieszkańców (52 katolików, 88 unitów i 32 żydów), składała się z 26 domów (9 należało do 8 rodzin szlacheckich)[7]. Natomiast w roku 1921 we wsi było już 36 domów, w których mieszkało 240 osób, w tym: 89 katolików, 144 unitów oraz 7 żydów. W czasie spisu 100 osób podało narodowość polską a 140 rusińską.
W latach 1943-1945 zamordowani w Seredniem Małem przez UPA[8]:
- 1. Cichońska Maria, żona Edwarda, 30.03.1943
- 2. Cichoński Edward, l. 45, 30.03.1943
- 3. Jastrzębski Józef, 30.03.1943
- 4. Jastrzębski Władysław, syn Józefa, 30.03.1943
- 5. Jastrzębski Jan, syn Józefa, 30.03.1943
- 6. Kwiatkowski Emil, 30.03.1943
- 7. Michalska Maria, żona Józefa, 30.03.1943
- 8. Michalski Józef, l. 37, 30.03.1843
- 9. Radwańska Eugenia, 09.1944
- 10. Radwański Mieczysław, 09.1944
- 11. Radwański Eugeniusz, syn Mieczysława i Eugenii, 09.1944
- 12. Wiśniowska Stefania, 09.1944
- 13. Wiśniowski Zenon, syn Antoniego, 1945
Po latach 1945-1951 wieś włączono do ZSRR, a wszystkich mieszkańców przesiedlono w głąb ZSRR.
Dziś znajduje się tu prywatne gospodarstwo i stadnina koni huculskich, które żyją w systemie tabunowym. Gospodarstwo zajmuje się agroturystyką.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1135 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Serednie Małe / Twoje Bieszczady.
- ↑ https://web.archive.org/web/20160305021425/http://www.mtg-malopolska.org.pl/images/skany/schematyzmy/szematyzm1831djvu_w/szematyzm1831_w.djvu.
- ↑ Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 193.
- ↑ Serednie, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 440.
- ↑ Lista zamordowanych w województwie lwowskim w latach 1939/1947
Bibliografia
- Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1828.
- Księgi metrykalne parafii rzymskokatolickiej w Polanie. (Archiwum diecezjalne w Przemyślu).
- T. Wojciechowski, Polana – wieś bieszczadzka. Dzieje cywilne i kościelne, Polana 2009, s. 379.
- K. Ślusarek, Drobna szlachta w Galicji 1772-1848, Kraków 1994, s. 221.
- F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Warszawa 1880.
- S. Jastrzębski, Martyrologia polskiej ludności w województwie lwowskim w latach 1939-1947. Zbrodnie popełnione przez nacjonalistów ukraińskich.
- http://region.halicz.pl/szlachta/zascianki.htm
Linki zewnętrzne
- Serednie Małe (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 440.
- Siedziba gminy: Czarna Górna
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Podkarpackie Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 50.9 N
- S: 48.95 N
- W: 21.03 E
- E: 23.66 E
Flaga województwa podkarpackiego
Autor: Smat, Licencja: CC BY-SA 2.0
Location map
