Sergio Daniel Martínez

Sergio Martínez

Pełne imię i nazwisko	Sergio Daniel Martínez Alzuri
Data i miejsce urodzenia	15 lutego 1969 Montevideo
Wzrost	173 cm
Pozycja	napastnik
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1986–1990 Defensor Sporting 29 (16) 1991–1992 Peñarol 37 (12) 1992–1997 Boca Juniors 137 (86) 1998–1999 Deportivo La Coruña 3 (0) 2000–2001 Nacional 40 (19) W sumie: 246 (133)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1987  Urugwaj U-20 6 (0) 1988–1997  Urugwaj 35 (5) W sumie: 41 (5)
Dorobek medalowy
Copa América złoto Urugwaj 1995 srebro Brazylia 1989

Sergio Daniel Martínez Alzuri (15 lutego 1969) – piłkarz urugwajski o przydomku Manteca, napastnik. Wzrost 173 cm, waga 66 kg.

Życiorys

Martínez rozpoczął zawodową karierę piłkarską w 1986 roku w klubie Defensor Sporting, który po fuzji z 1989 przyjął nazwę Defensor Sporting. Jako piłkarz klubu Defensor Sporting wziął udział w turnieju Copa América 1989, gdzie Urugwaj zdobył tytuł wicemistrza Ameryki Południowej. Zagrał jedynie ostatni kwadrans pierwszego meczu z Ekwadorem. Rok później wziął udział w finałach mistrzostw świata w 1990 roku, gdzie Urugwaj dotarł do 1/8 finału. Zagrał tylko w jednym meczu - z Koreą Południową.

Był w kadrze Urugwaju na turniej Copa América 1991, jednak nie zagrał w żadnym meczu. Po turnieju przeniósł się na krótko do klubu CA Peñarol, skąd wyemigrował do Argentyny by grać w klubie Boca Juniors. Przez 5 lat gry w Boca Juniors Martínez był siła napędową klubowego ataku. Wraz z Boca Juniors zdobył mistrzostwo Argentyny turnieju Apertura w sezonie 1992/93 oraz w 1993 zdobył Copa de Oro Sudamericana. Dwukrotnie został królem strzelców ligi argentyńskiej - z 12 bramkami w turnieju Apertura sezonu 1993/94 oraz z 15 golami w turnieju Clausura sezonu 1996/97. Obecnie z 86 bramkami w 167 meczach wszystkich rozgrywek plasuje się na 7. miejscu w tabeli wszech czasów ery zawodowej ligi argentyńskiej.

W turnieju Copa América 1995 rzut karny egzekwowany przez Martíneza w finałowym spotkaniu z Brazylią przesądził o zdobyciu przez Urugwaj tytułu mistrza Ameryki Południowej. Poza meczem finałowym zagrał w dwóch meczach grupowych z Paragwajem i Meksykiem oraz w półfinale z Kolumbią. Wciąż jako gracz Boca Junors wziął udział w turnieju Copa América 1997, gdzie Urugwaj odpadł już w fazie grupowej. Zagrał w meczach z Peru i Boliwią.

W styczniu 1998 Martínez przeniósł się do Hiszpanii, gdzie przez rok zagrał tylko w 3 meczach klubu Deportivo La Coruña. Następnie wrócił do Urugwaju i grał w klubie Club Nacional de Football, w którym w 2001 roku zakończył karierę piłkarską.

Od 27 września 1988 do 20 lipca 1997 rozegrał w reprezentacji Urugwaju 35 meczów i zdobył 5 bramek^[1].

Sukcesy

Sezon	Drużyna	Tytuł
1987	Defensor Sporting Club	mistrz Urugwaju
1989	Urugwaj	wicemistrz Ameryki Południowej
Apertura 1992	Boca Juniors	mistrz Argentyny
Apertura 1993	Boca Juniors	Primera División Argentina – król strzelców
1993	Boca Juniors	Copa de Oro Sudamericana
1995	Urugwaj	mistrz Ameryki Południowej
Clausura 1997	Boca Juniors	Primera División Argentina – król strzelców
2000	Nacional	mistrz Urugwaju
2001	Nacional	mistrz Urugwaju

Przypisy

Bibliografia

• Andrzej Gowarzewski, Encyklopedia piłkarska FUJI (Tom 8): Herosi Mundiali, Wydawnictwo GiA, Katowice 1993, ISBN 83-900227-6-3, str. 114

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona Martíneza. mantecamartinez.com.uy. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-21)].
• Podstawowe informacje biograficzne. tenfieldigital.com.uy. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-12)].
• Kariera według BDFA
• Dane statystyczne
• RSSSF - reprezentacja Urugwaju w finałach mistrzostw świata
• RSSSF - Urugwaj w eliminacjach do finałów mistrzostw świata
• RSSSF - Peñarol w Copa Libertadores 1980-1989