Serock (województwo kujawsko-pomorskie)

Niektóre z zamieszczonych tu informacji wymagają weryfikacji. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Serock

wieś
Kościół pw. Matki Bożej Różańcowej
Państwo	Polska
Województwo	kujawsko-pomorskie
Powiat	świecki
Gmina	Pruszcz
Sołectwo	Serock
Wysokość	97 m n.p.m.
Liczba ludności (2011)	1360
Strefa numeracyjna	52
Kod pocztowy	86-120[1]
Tablice rejestracyjne	CSW
SIMC	0094060
Położenie na mapie gminy Pruszcz Serock
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Serock
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego (c) SANtosito, CC BY-SA 4.0 Serock
Położenie na mapie powiatu świeckiego Serock
53°21′24″N 18°04′57″E/53,356667 18,082500

Serock – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie świeckim, w gminie Pruszcz, oddalona o 26 km koleją, a 30 km szosą na północ od Bydgoszczy. Położona w otoczeniu pól uprawnych i lasów stanowiących skraj Borów Tucholskich nad jeziorem Księże, a w pobliżu jeziora Świętego i Pluszno wchodzących w skład jezior Świekatowskich. Wieś obejmuje sześć integralnych części miejscowości: Wątrobowo, Kurpiszewo, Szukaj, Pod Brzeźno, Pod Lipiny i Pod Piaseczno. W obrębie administracyjnym Serocka wyodrębnione są cztery przysiółki: Wątrobowo, Szukaj, Kurpiszewo i Chrusty. Według spisu powszechnego z 31 marca 2011 roku wieś liczyła 1360 mieszkańców^[2].

W latach 1934–1954 i 1973–1976 miejscowość była siedzibą gminy Serock. W latach 1954-1972 była siedzibą Gromady Serock (powiat bydgoski) wraz z GRN. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie bydgoskim.

Historia

Pierwszy zapis pochodzi z 1288 r. XI wiek i dotyczy małej kasztelanii ("comes Naslaus castellaneus de Sroska"). Nasław z Serocka był także jej ostatnim kasztelanem (1294 r.) Wieś zwana także Sroczko, Sroczk, Schroczke, Syroczek, Sieroczko. W 1349 wieś graniczna między ziemią kujawską a pomorską. Ówczesny Serock usytuowany był w pobliżu ruin zamku w Nowym Jasińcu.

Masakra pod Serockiem

Masakra miała miejsce we wsi Serock pow. Świecie 5 września 1939 pod Serockiem, czasie kampanii wrześniowej, Niemcy dokonali masakry 66^[3] polskich jeńców wojennych. Na okolicznym polu rozlokowano kilka tysięcy polskich żołnierzy, wziętych do niewoli w trakcie walk, w środku nocy teren oświetlono reflektorami i pod pretekstem^[3] iż jeńcy chcieli dokonać ucieczki (żołnierzy fałszywie poinformowano iż zbliża się czołg, w wyniku czego część z nich zaczęła się kryć w okolicznych stogach siana, wtedy padł strzał który był hasłem do rozpoczęcia masakry) zastrzelono kilkadziesiąt osób. Ofiary pochowano następnego dnia w mogile zbiorowej, w 1947 dokonano ekshumacji.

Zabytki

Zabytkowy kościół pw. Niepokalanego Poczęcia NMP zbudowany w l. 1791-92 na wzniesieniu nad jeziorem Księże o cechach klasycystycznych z ołtarzem w tradycjach barokowych z ok. 1800. Drugi neogotycki kościół pw. Przemienienia Pańskiego (poewangelicki) zbudowany w 1873 r. z elementami barokowego wyposażenia, chrzcielnica z końca XVIII w. i organy z XVIII w.

Do rejestru zabytków wpisana jest także wieża ciśnień znajduje się tuż przy dworcu kolejowym. Obiekt powstał na początku lat 30. XX wieku. Konstrukcja ma kształt ośmioboku z charakterystycznie wysunięta głowicą wieży. W czasach kolei parowej służyła do napełnienia wodą parowozów oraz zaopatrywała w wodę pobliskie budynki^[4].

13 grudnia 2013 roku decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Toruniu (znak: WUOZ.T.WRD.5140.1260.2013.TK) wpisano strażacką pompę ręczną, tzw. sikawkę pożarniczą, wyprodukowaną w 1887 roku przez G.A Jauck z Lipska do księgi rejestru zabytków ruchomych Województwa Kujawsko-Pomorskiego pod nr B/339. Pompa ta jest własnością Ochotniczej Straży Pożarnej w Serocku i jest namacalnym dowodem tego, że już w roku 1887 w Serocku istniała Straż Pożarna. Sikawkę pożarniczą w latach 2015-2016 przy wsparciu finansowym Urzędu Marszałkowskiego Województwa Kujawsko-Pomorskiego w Toruniu, Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Toruniu, Urzędu Gminy w Pruszczu, Sołectwa Serock oraz druhów OSP Serock odrestaurowano i przywrócono całkowitą sprawność techniczną.

Ochrona przyrody

Jeden z głazów narzutowych o obwodzie 630 cm uznano w 1991 roku za pomnik przyrody^[5]. Drugi pomnik przyrody to dąb szypułkowy o obwodzie 340 cm uznany w 2004 roku^[6]. Osobliwością przyrodniczą jest także rozłożysty dąb rosnący przy ulicy Wyzwolenia i stare wierzby nad jeziorem Księże.

Pobliskie lasy o bogatym runie i podszycie zamieszkują dziki, jelenie, daniele, sarny, borsuki, jenoty, lisy. Z ptaków spotkamy tutaj bociana białego, żurawia, łabędzia niemego, łyskę, perkoza dwuczubego, remiza, świerszczaka, przepiórkę i dzierlatkę. Płazy reprezentowane są m.in. przez rzekotkę drzewną, a gady przez jaszczurkę żyworodną.

Kościół Niepokalanego Poczęcia NMP w Serocku

Transport kolejowy

Przez miejscowość przebiega linia kolejowa o znaczeniu państwowym^[7]:

• 201 (Nowa Wieś Wielka - Bydgoszcz Leśna - Maksymilianowo - Serock - Wierzchucin - Kościerzyna - Gdynia Port)

Instytucje użyteczności publicznej

• Szkoła Podstawowa,
• Przedszkole Samorządowe,
• Przychodnia Podstawowej Opieki Zdrowotnej "Nowy Szpital",
• Dom Kultury "Ostoja",
• Biblioteka Publiczna.

W Serocku działają stowarzyszenia i organizacje pozarządowe:

• Stowarzyszenie "Aktywna Młodzież" powstałe w 2005 roku z inicjatywy grupy jej mieszkańców.

Statutowym celem stowarzyszenia jest działalność na rzecz dzieci i młodzieży zamieszkujących wieś Serock i jej okolice oraz wszelka działalność na rzecz poprawy jakości życia jej mieszkańców.

• Ludowy Klub Sportowy Pomorzanin Serock – V liga (liga okręgowa)
• Koło Gospodyń Wiejskich,
• Ochotnicza Straż Pożarna, założona w 1887 roku przez "ówczesne władze pruskie"
• Uczniowski Klub Sportowy,
• Caritas,
• Ludowy Uczniowski Klub Sportowy (lekkoatletyka)

Przypisy