Shanghai Masters 2011

Shanghai Masters
201020112012
Ilustracja
Liczba uczestników

32+8 (w rundzie dzikich kart)

Miejsce

Grand Stage, Szanghaj

Zwycięzca

Anglia Mark Selby

II miejsce

Walia Mark Williams

Najwyższy break

143 Anglia Shaun Murphy

Rozegrane mecze

31+8 (w rundzie dzikich kart)

Mecze do zera

WilliamsHigginson (1R)
SelbyCope (2R)
WilliamsStevens (QF)
SelbyKing (SF)

Shanghai Masters 2011 − drugi duży turniej rankingowy sezonu snookerowego 2011/2012. Rozegrany został w Szanghaju w Chinach w dniach 5−11 września 2011 roku.

Obrońcą tytułu był Allister Carter, który już w pierwszej rundzie turnieju przegrał z Markiem Kingiem 4-5.

Zwycięzcą turnieju został Anglik Mark Selby, który w finale pokonał Walijczyka Marka Williamsa 10-9. Dla Anglika był to drugi triumf w turnieju rankingowym w karierze.

Nagrody

Pieniężne

Zwycięzca: £ 65 000
II miejsce: £ 32 000

Półfinalista: £ 15 000
Ćwierćfinalista: £ 10 000

Ostatnia 16: £ 7000
Ostatnia 32: £ 4000
Ostatnia 48: £ 2300
Ostatnia 64: £ 1500

Najwyższy break (kwalifikacje): £ 200
Najwyższy break (turniej): £ 2000

Pula nagród: £ 350 000

Punkty do rankingu

Zwycięzca: 7000
II miejsce: 5600

Półfinalista: 4480
Ćwierćfinalista: 3500

Ostatnia 16: 2660
Ostatnia 32: 1960 (980)*
Ostatnia 48: 1610 (805)*
Ostatnia 64: 1260 (630)*
Ostatnia 80: 910 (455)*
Ostatnia 96: 560 (280)*

  • *Zawodnicy odpadający w swoim pierwszym meczu otrzymują liczbę punktów z nawiasu (połowę).

Zawodnicy

Zawodnicy rozstawieni

W turnieju na 1. pozycji rozstawiony został obrońca tytułu, natomiast na 2. pozycji rozstawiony został aktualny Mistrz świata. Następni gracze byli rozstawiani według kolejności zajmowanej na światowej liście rankingowej:

  1. Anglia Allister Carter
  2. Szkocja John Higgins
  3. Walia Mark Williams
  4. Anglia Mark Selby
  5. Ding Junhui
  6. Australia Neil Robertson
  7. Anglia Shaun Murphy
  8. Szkocja Stephen Maguire
  1. Anglia Judd Trump
  2. Szkocja Graeme Dott
  3. Anglia Ronnie O’Sullivan
  4. Irlandia Północna Mark Allen
  5. Anglia Peter Ebdon
  6. Walia Matthew Stevens
  7. Anglia Jamie Cope
  8. Szkocja Stephen Hendry

Zawodnicy nierozstawieni

W nawiasie podano miejsce w oficjalnym rankingu:

Reszta zawodników będzie wpisana po rundzie dzikich kart.

Runda dzikich kart

Mecze zawodników z dziką kartą odbyły się w Szanghaju w dniu 5. września 2011 roku.

MeczWynik
WC1Irlandia Fergal O’Brien5–1 Hossein Vafaei
WC2Tajlandia James Wattana5–1 Jin Long
WC3Anglia Anthony Hamilton5–0 Li Hang
WC4Walia Dominic Dale5–3 Cao Xinlong
WC5Anglia Jack Lisowski5–2 Rouzi Maimaiti
WC6Anglia Nigel Bond5–2Tajlandia Thanawat Thirapongpaiboon
WC7Anglia Robert Milkins5–0 Tang Jun
WC8Anglia Michael Holt5–3 Cai Jianzhong

Drabinka turniejowa

[1]

 Runda 1
(Do 5 frame’ów)
Runda 2
(Do 5 frame’ów)
Ćwierćfinał
(Do 5 frame’ów)
Półfinał
(Do 6 frame’ów)
Finał
(Do 10 frame’ów)
                        
Anglia Allister Carter (1)4 
Anglia Mark King5 
 Anglia Mark King5 
 Irlandia Fergal O’Brien3 
Anglia Peter Ebdon (13)3
Irlandia Fergal O’Brien5 
 Anglia Mark King5 
 Anglia Anthony Hamilton2 
Anglia Ronnie O’Sullivan (11)5 
Tajlandia James Wattana1 
 Anglia Ronnie O’Sullivan3
 Anglia Anthony Hamilton5 
Szkocja Stephen Maguire (8)4
Anglia Anthony Hamilton5 
 Anglia Mark King0 
 Anglia Mark Selby6 
Anglia Shaun Murphy (7)5 
Walia Dominic Dale4 
 Anglia Shaun Murphy5
 Irlandia Północna Mark Allen4 
Irlandia Północna Mark Allen (12)5
Walia Ryan Day2 
 Anglia Shaun Murphy4
 Anglia Mark Selby5 
Anglia Jamie Cope (15)5 
Anglia Jack Lisowski3 
 Anglia Jamie Cope0
 Anglia Mark Selby5 
Anglia Mark Selby (4)5
Anglia Nigel Bond3 
Anglia Mark Selby10
Walia Mark Williams9
Walia Mark Williams (3)5 
Anglia Andrew Higginson0 
 Walia Mark Williams5 
 Anglia Robert Milkins1 
Szkocja Stephen Hendry (16)1
Anglia Robert Milkins5 
 Walia Mark Williams5 
 Walia Matthew Stevens0 
Walia Matthew Stevens (14)5 
Anglia Stephen Lee2 
 Walia Matthew Stevens5
 Anglia Martin Gould1 
 Ding Junhui (5)3
Anglia Martin Gould5 
 Walia Mark Williams6
 Australia Neil Robertson5 
Australia Neil Robertson (6)5 
 Liang Wenbo1 
 Australia Neil Robertson5
 Anglia Michael Holt2 
Szkocja Graeme Dott (10)2
Anglia Michael Holt5 
 Australia Neil Robertson5
 Szkocja John Higgins2 
Anglia Judd Trump (9)1 
Anglia Stuart Bingham5 
 Anglia Stuart Bingham2
 Szkocja John Higgins5 
Szkocja John Higgins (2)5
Anglia Mark Davis2 

Finał

Finał: Do 10 frame’ów
Grand Stage, Szanghaj, Chiny, 11 września 2011r.
Sędzia: Walia Eirian Williams
Mark Selby Anglia10−9Walia Mark Williams
Sesja południowa: 74–75 (Selby 74), 58–42, 115–0 (113), 38–76 (68), 83–1 (78), 0–132 (132),
84–55 (Williams 51), 95–0 (95), 45–68 (67)
Sesja wieczorna: 55–25, 37–64, 63–42, 5–69, 39–70, 42–75, 6–88 (88), 83–48, 78–60, 69–0
113Najwyższy break132
1Breaki stupunktowe1
4Breaki 50-punktowe4

Breaki stupunktowe turnieju zasadniczego

[2]

Zawodnik Break
Anglia Shaun Murphy143, 102
Walia Mark Williams132, 130, 129, 100
Anglia Anthony Hamilton129, 123, 112, 107, 104
Anglia Stuart Bingham129, 112
Walia Dominic Dale128, 102
Anglia Mark Selby117, 113, 110
Szkocja John Higgins112
Anglia Ronnie O’Sullivan111, 110
Anglia Robert Milkins109
Anglia Jamie Cope101
Irlandia Północna Mark Allen100
Anglia Michael Holt100

Statystyki turnieju

Statystyki pierwszej rundy

PaństwoIl. zawodników% zawodników
AngliaAnglia1856,25%
SzkocjaSzkocja412,50%
WaliaWalia412,50%
Chiny26,25%
IrlandiaIrlandia13,13%
Irlandia PółnocnaIrlandia Północna13,13%
AustraliaAustralia13,13%
TajlandiaTajlandia13,13%
  • Liczba uczestników rundy: 32 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 16
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 16
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 9
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 7
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 116 (144)
  • Średnia liczba partii w meczu: 7,25
  • Najwyższe zwycięstwo: 5-0
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 3


Statystyki drugiej rundy

PaństwoIl. zawodników% zawodników
AngliaAnglia1062,50%
WaliaWalia212,50%
SzkocjaSzkocja16,25%
AustraliaAustralia16,25%
IrlandiaIrlandia16,25%
Irlandia PółnocnaIrlandia Północna16,25%
  • Liczba uczestników rundy: 16 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 9
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 7
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 6
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 2
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 56 (72)
  • Średnia liczba partii w meczu: 7,00
  • Najwyższe zwycięstwo: 5-0
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1


Statystyki ćwierćfinałów

PaństwoIl. zawodników% zawodników
AngliaAnglia450,00%
WaliaWalia225,00%
SzkocjaSzkocja112,50%
AustraliaAustralia112,50%
  • Liczba uczestników rundy: 8 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 6
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 2
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 3
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 1
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 28 (36)
  • Średnia liczba partii w meczu: 7,00
  • Najwyższe zwycięstwo: 5-0
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1


Statystyki półfinałów

PaństwoIl. zawodników% zawodników
AngliaAnglia250,00%
WaliaWalia125,00%
AustraliaAustralia125,00%
  • Liczba uczestników rundy: 8 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 3
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 1
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 2
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 0
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 17 (22)
  • Średnia liczba partii w meczu: 8,50
  • Najwyższe zwycięstwo: 6-0
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1


Kwalifikacje

Mecze kwalifikacyjne do turnieju odbyły się w dniach 1 – 4 sierpnia 2011 roku w World Snooker Academy, Sheffield w Anglii. Wyłoniły one 16 zawodników, którzy zostali rozstawieni do turnieju zasadniczego[3].

Runda pre-eliminacyjna

(Do 5 frame’ów)

Nr meczuZawodnikWynikZawodnik
1Indie Lucky Vatnaniw/d-w/oIrlandia David Hogan
2Belgia Luca Brecel4-5Anglia Adam Duffy

Drabinka kwalifikacji

 Runda 1
(Do 5 frame’ów)
 Runda 2
(Do 5 frame’ów)
 Runda 3
(Do 5 frame’ów)
 Runda 4
(Do 5 frame’ów)
                
Tajlandia Dechawat Poomjaeng3  Liu Song5 Malta Tony Drago1 Anglia Mark King5
 Tian Pengfei5  Tian Pengfei4  Liu Song5  Liu Song4
Walia Michael White5 Anglia Alfie Burden2 Irlandia Fergal O’Brien5 Anglia Ricky Walden1
Anglia Simon Bedford1 Walia Michael White5 Walia Michael White2 Irlandia Fergal O’Brien5
Anglia Matthew Couch1 Anglia Andy Hicks2 Anglia Dave Harold2 Anglia Joe Perry1
Tajlandia James Wattana5 Tajlandia James Wattana5 Tajlandia James Wattana5 Tajlandia James Wattana5
Belgia Bjorn Haneveerw/d Szkocja Alan McManus5 Anglia Anthony Hamilton5 Irlandia Ken Doherty2
Irlandia David Hoganw/o Irlandia David Hogan0 Szkocja Alan McManus3 Anglia Anthony Hamilton5
Anglia Paul Davison2  Liu Chuang5 Szkocja Jamie Burnett5 Walia Dominic Dale5
 Li Yan5  Li Yan4  Liu Chuang1 Szkocja Jamie Burnett3
Indie Aditya Mehta5 Anglia Rod Lawler4 Walia Jamie Jones4 Walia Ryan Day5
Anglia Stuart Carrington0 Indie Aditya Mehta5 Indie Aditya Mehta5 Indie Aditya Mehta2
Walia Daniel Wells1 Anglia Jack Lisowski5 Anglia Mike Dunn0 Hongkong Marco Fu1
Anglia David Grace5 Anglia David Grace0 Anglia Jack Lisowski5 Anglia Jack Lisowski5
Szkocja Scott MacKenzie0 Anglia Jimmy White5 Anglia Nigel Bond5 Szkocja Marcus Campbell0
Anglia Adam Wicheard5 Anglia Adam Wicheard3 Anglia Jimmy White0 Anglia Nigel Bond5
Walia Andrew Pagett3 Anglia Peter Lines5 Anglia Barry Pinches5 Anglia Andrew Higginson5
Finlandia Robin Hull5 Finlandia Robin Hull3 Anglia Peter Lines4 Anglia Barry Pinches4
Polska Kacper Filipiak0 Irlandia Północna Joe Swail4 Anglia Robert Milkins5 Irlandia Północna Gerard Greene4
Anglia Andrew Norman5 Anglia Andrew Norman5 Anglia Andrew Norman4 Anglia Robert Milkins5
Tajlandia Passakorn Suwannawat5 Anglia Jimmy Robertson2 Anglia Steve Davis1 Anglia Stephen Lee5
Anglia Adam Duffy2 Tajlandia Passakorn Suwannawat5 Tajlandia Passakorn Suwannawat5 Tajlandia Passakorn Suwannawat1
Anglia Sam Baird1 Anglia Ian McCulloch5 Anglia Matthew Selt5 Anglia Martin Gould5
 Yu Delu5  Yu Delu1 Anglia Ian McCulloch1 Anglia Matthew Selt2
Anglia Sam Craigie2 Anglia Joe Jogia3 Anglia Mark Joyce0  Liang Wenbo5
Norwegia Kurt Maflin5 Norwegia Kurt Maflin5 Norwegia Kurt Maflin5 Norwegia Kurt Maflin2
Irlandia Północna Joe Meara4  Xiao Guodong4 Anglia Michael Holt5 Anglia Barry Hawkins4
 Cao Yupeng5  Cao Yupeng5  Cao Yupeng3 Anglia Michael Holt5
Anglia Ben Woollaston5 Szkocja Anthony McGill5 Anglia Tom Ford5 Anglia Stuart Bingham5
Anglia David Gilbert3 Anglia Ben Woollaston2 Szkocja Anthony McGill1 Anglia Tom Ford1
Anglia Liam Highfield3 Anglia Adrian Gunnell5 Anglia Rory McLeod4 Anglia Mark Davis5
Irlandia David Morris5 Irlandia David Morris2 Anglia Adrian Gunnell5 Anglia Adrian Gunnell4

Breaki stupunktowe kwalifikacji

Zawodnik Break
Walia Michael White145, 100
Tajlandia James Wattana138, 107
Irlandia Fergal O’Brien136, 104
Anglia Tom Ford136
Anglia Anthony Hamilton129
Szkocja Jamie Burnett129
Finlandia Robin Hull127
Norwegia Kurt Maflin123, 123, 100
Anglia Ben Woollaston123
Anglia Nigel Bond120
Tajlandia Passakorn Suwannawat119, 110
Anglia Adam Duffy118
Anglia Barry Pinches117, 100
Anglia Mark Davis115
Liu Chuang114, 100
Indie Aditya Mehta114
Anglia Stuart Bingham111, 107, 103
Szkocja Anthony McGill111
Cao Yupeng110
Anglia Alfie Burden107
Anglia Jack Lisowski104, 104
Anglia Adam Wicheard104, 100
Walia Dominic Dale102
Anglia Joe Jogia101

Linki zewnętrzne

Przypisy

  1. Shanghai Masters 2011 (ang.). WWW Snooker. [dostęp 2011-07-30].
  2. Breaki 100-punktowe Shanghai Masters 2011 w Szanghaju (ang.). [dostęp 2011-07-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-21)].
  3. Shanghai Masters 2011 – Kwalifikacje (ang.). WWW Snooker. [dostęp 2011-07-30].

Media użyte na tej stronie

Flag of England.svg
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Ulster Banner.svg
Ulster Banner is a heraldic banner taken from the former coat of arms of Northern Ireland. It was used by the Northern Ireland government in 1953-1973 with Edwardian crown since coronation of Queen Elizabeth II, based earlier design with Tudor Crown from 1924. Otherwise known as the Ulster Flag, Red Hand of Ulster Flag, Red Hand Flag.
Flag of Northern Ireland (1953–1972).svg
Ulster Banner is a heraldic banner taken from the former coat of arms of Northern Ireland. It was used by the Northern Ireland government in 1953-1973 with Edwardian crown since coronation of Queen Elizabeth II, based earlier design with Tudor Crown from 1924. Otherwise known as the Ulster Flag, Red Hand of Ulster Flag, Red Hand Flag.
Flag of Thailand.svg
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
  • Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
  • White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
  • Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Flag of India.svg
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Snooker triangle.svg
Autor: Maciej Jaros (commons: Nux, wiki-pl: Nux), Licencja: CC-BY-SA-3.0
Snookerowy trójkąt z czerwonych bil.
Snooker balls triangled.png
Autor: Myself, Licencja: CC BY-SA 2.5
Triangle of the 15 reds in snooker. Note: This is not a full depiction of the setup of a game of snooker, as the colour balls are not shown.