Sieczkarnia samojezdna Orkan Z330
| ||
| Inne nazwy | KS3s | |
| Producent | Poznańska Fabryka Maszyn Żniwnych „Agromet” | |
| Zaprezentowany | 1979 | |
| Okres produkcji | 1979–1980 | |
| Miejsce produkcji |  Polska, Poznań | |
| Poprzednik | Orkan Z320 | |
| Następca | Orkan Z340 | |
| Dane techniczne | ||
| Silniki | SW680/17 o mocy 220 KM | |
| Skrzynia biegów | bezstopniowa | |
| Napęd | hydrostatyczny | |
| Długość | 4600 mm | |
| Szerokość | 2920 mm | |
| Wysokość | 3000 mm | |
| Masa własna | 6000 kg | |
| Dane dodatkowe | ||
| Pokrewne | Toron SPS 35 | |
Sieczkarnia samojezdna Orkan Z330 (KS3s) – prototyp polskiej sieczkarni samojezdnej.
Historia i informacje ogólne
Miała być produkowana w Poznańskiej Fabryce Maszyn Żniwnych. Była to maszyna tzw. drugiej generacji, czyli stworzona od podstaw o zupełnie nowej konstrukcji. Powstała we współpracy polskich konstruktorów z konstruktorami z Czechosłowackiej Republiki Socjalistycznej oraz Węgierskiej Republiki Ludowej. Sieczkarnia Z330 występowała w tych krajach jako Toron SPS 35 i była montowana w czechosłowackiej fabryce Agrostroj Prostejov na terenie dzisiejszych Czech. Uruchomienie produkcji serii próbnej KS3s przypadło na trzeci kwartał 1979 roku. W tym samym roku maszynę zaprezentowano na Targach Poznańskich. Pierwsze dziesięć egzemplarzy trafiło w różne regiony Polski w celu jej przetestowania w odmiennych warunkach i sprawdzenia jakości konstrukcji. W 1980 roku w poznańskiej fabryce podjęto prace mające na celu uruchomienie jej produkcji. Nie rozpoczęto masowej produkcji maszyny, która miała być przeznaczona do państwowych gospodarstw rolnych jako wysokowydajny następca sieczkarni Z320. W 1981 roku pojawiła się następna polska sieczkarnia samojezdna – Orkan Z340.
Budowa i dane techniczne
Sieczkarnia samojezdna KS3s składała się z: maszyny podstawowej, czyli bazy i kilku wymiennych przyrządów roboczych takich jak:
- przyrząd do zbioru roślin niskich Z331,
- podbieracz pokosów Z332,
- czterorzędowy przyrząd do zbioru roślin wysokich SKA-04,
- bezrzędowy przyrząd do zbioru roślin wysokich S-3,2,
- pięciorzędowy przyrząd do zbioru kolb kukurydzy FKA-503,
- przyrząd do zbioru słomy kukurydzianej po zbiorze kolb SMA-04.
Maszyna podstawowa Z330
Składała się z trzech podstawowych zespołów: układu napędowo-jezdnego, układu rozdrabniającego oraz układu transportującego sieczkę. Jednostką napędową maszyny podstawowej miał być najprawdopodobniej silnik wysokoprężny SW680/17 o mocy 220 KM przy 2000 obr./min. Na szeroką skalę zastosowano w maszynie napędy hydrostatyczne m.in. napęd jezdny czy hydrauliczne napędy mechanizmów roboczych i przyrządów. Sterowanie tylną osią odbywało się przy pomocy urządzenia wspomagającego Orbitrol, które poprawiało manewrowość maszyny. Dzięki hydrostatycznemu napędowi jezdnemu sieczkarnia Z330 podczas pracy mogła poruszać się z prędkością do 10 km/h, a w czasie transportu do 20 km/h. Z tyłu maszyny podstawowej znajdował się zaczep transportowy. Na pomoście montowano szczelnie zamykaną kabinę. Była wyposażona w urządzenia wentylacyjne lub klimatyzację, co dawało operatorowi optymalne warunki pracy. Zespół rozdrabniający pozwalał uzyskać minimalną długość cięcia sieczki niższą niż 5 mm co w przypadku zbioru całych roślin kukurydzy z kolbami miało dawać uszkodzenia ziarna na poziomie 95–97%. Bęben nożowy o średnicy 500 mm i szerokości 600 mm był wyposażony w 8 podwójnych noży tnących. Zapewniały one długość sieczki w trzech zakresach: 5, 15 i 50 mm. Wbudowana ostrzałka umożliwiała ostrzenie noży bez ich demontażu np. podczas przejazdu z pola na pole podczas jałowego biegu bębna sieczkarni. Pocięta masa trafiała na przyczepę jadącą obok lub za sieczkarnią, za pośrednictwem kanału wyrzutowego. Za odpowiednio wysokie skondensowanie strumienia sieczki odpowiadał zamontowany w kanale wyrzutowym rzutnik. Kanał wyrzutowy zarówno w płaszczyźnie pionowej, jak i poziomej był regulowany hydraulicznie, również położenie zespołów roboczych w płaszczyźnie pionowej odbywało się hydraulicznie. Napięcie instalacji elektrycznej to 24 V. Sieczkarnia miała dwuosiowe podwozie z tylną osią skrętną. Wymiary ogumienia: przód 23,1x26, tył 11,5x15. Przepustowość sieczkarni Z330 szacowano na ponad 100 t/h lub na nawet 35 kg/s.
Dane techniczne maszyny podstawowej Z330:
- wymiary:
- długość: 4600 mm,
- szerokość: 2950 mm,
- wysokość: 3000 mm,
- prześwit transportowy: 300 mm,
- masa: 6000 kg.
Bibliografia
- „Mechanizacja Rolnictwa”, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1954–1990.
- Maszyny i ciągniki rolnicze, Wydawnictwo Czasopism i Książek Technicznych SIGMA NOT.
