Sierafim Lalin
Pełne imię i nazwisko | Sierafim Nikołajewicz Lalin |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 1908 |
Data i miejsce śmierci | luty 1978 |
Starszy Doradca MWD/KGB przy MBP w Warszawie | |
Okres | od 1953 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Sierafim Nikołajewicz Lalin, ros. Серафим Николаевич Лялин (ur. 1908 w Tule, zm. w lutym 1978 w Moskwie) – tokarz, generał porucznik, funkcjonariusz radzieckich służb specjalnych.
Życiorys
Urodził się w rodzinie pracownika zakładu zbrojeniowego. Rosjanin. Przebywał w sierocińcu (1918–1921). Ukończył szkołę przyzakładową przy zakładzie nr 10 w Tule (1923-1927). Tokarz i sekretarz organizacji komsomolskiej w tymże zakładzie (1927-1930). Uczestnik kursów racjonalizacji w Moskwie (1930-1931). Zatrudniony w charakterze technika-racjonalizatora w zakładzie nr 10 w Tule (1931-1932). Studiował w Leningradzkim Wojskowym Instytucie Mechanicznym ((ros.) Ленинградский военно-механический институт институт) (1932-1937). Następnie zastępca szefa (1938), szef (1938-1939) wydziału w zakładzie nr 187 "Nowa Tuła" («Новая Тула»), instruktor KC WKP(b) (1939-1941), sekretarz WKP(b) w terenie, dyrektor zakładu nr 176 w Tule (1941), dyr. zakładu nr 257 w Orsku (1941-1942), dyr. zakładu nr 176 (1942-1945), III sekr. (1945-1948), sekr. (1948), II sekr. Komitetu Obwodowego WKP (b) w Tule (1948-1951).
Następnie podjął pracę w organach bezpieczeństwa (1951):
- zastępca szefa II Zarządu Głównego, kontrwywiadu, MBP ZSRR (1951–1952),
- z-ca ministra bezpieczeństwa państwowego ZSRR (1952–1953),
- z-ca szefa Zarządu MWD obwodu gorkowskiego (1953),
- st. doradca MWD przy MBP PRL (1953–1954),
- st. doradca KGB przy MBP PRL (1954),
- z-ca szefa II Zarządu Gł., kontrwywiadu, KGB przy RM ZSRR (1954–1958),
- z-ca przew. KGB przy RM ZSRR (1958–1959),
- szef Zarządu Operacyjno-Technicznego KGB przy RM ZSRR (1959–1961),
- członek kolegium KGB (1959–1972),
- szef VIII Zarządu Gł., wywiadu elektronicznego i szyfrów, KGB RM ZSRR (1961–1967),
- szef Zarządu KGB miasta Moskwy i obwodu moskiewskiego (1967–1971),
- szef Zarządu Operacji Specjalnych KGB Grupy Wojsk Radzieckich w Niemczech ((ros.) Группа советских войск в Германии) (1971–1973).
Na emeryturę przeszedł w 1973. Mieszkał w Moskwie.
Stopnie: pułkownik bezp. państw. (1951), gen. mjr. (1956), gen. por. (1964).
Członek WKP (b) od 1929.
Odznaczenia
- Order Lenina (dwukrotnie - 28 czerwca 1945 i 30 października 1967)
- Order Rewolucji Październikowej (31 sierpnia 1971)
- Order Czerwonej Gwiazdy (22 maja 1939)
- Order Znak Honoru (24 listopada 1942)
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy I klasy (Polska)
- Order 9 września 1944 z Mieczami (Bułgaria)
- Złoty Medal Braterstwa Broni (NRD)
- Medal Za Umacnianie Braterstwa Broni (Czechosłowacja)
Bibliografia
- Н. В. Петров: Кто руководил органами госбезопасности, 1941 – 1954: Справочник, Междунар. о-во «Мемориал», РГАСПИ, ГАРФ, ЦА ФСБ России, О-во «Мемориал», «Звенья» Moskwa 2010, 1008 s.
- Przewodnik po historii Partii Komunistycznej i ZSRR (ros.)
- Biogram (ros.)
Media użyte na tej stronie
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
Ribbon bar of the Order of the Red Star. The Soviet Union (USSR).
Baretka: Order Sztandaru Pracy I klasy
Ribbon bar of the Order of the Badge of Honour. The Soviet Union (USSR).
Планка ордена Народной Республики Болгария "9 сентября 1944" 3 класса