Siergiej Mironow (funkcjonariusz)

Ten artykuł od 2017-11 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do wiarygodnych źródeł. (Dodanie listy źródeł bibliograficznych lub linków zewnętrznych nie jest wystarczające). Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Siergiej Naumowicz Mironow (Miron Iosifowicz Korol, ros. Сергей Наумович Миронов, ur. 1894 w Kijowie, zm. 22 lutego 1940) - wysoko postawiony czekista, od grudnia 1936 naczelnik Zarządu NKWD Kraju Zachodniosyberyjskiego, od sierpnia 1937 pełnomocny przedstawiciel ZSRR w Mongolii. Rozstrzelany 22 lutego 1940.

Mironow urodził się w Kijowie, w rodzinie żydowskiej. Jego rodzina przez pokolenia mieszkała w dzielnicy Szulawka. Dopiero dziadkowie Mironowa podnieśli status materialny rodziny. Jego babka Chaja prowadziła mleczarnię, co pozwoliło przenieść się rodzinie do lepszej dzielnicy. Dzięki zabiegom babki Siergiej i jego siostra Fienia zyskali dostęp do edukacji, uczęszczając do jednego z najlepszych gimnazjów w Kijowie. Mimo wymierzonych w Żydów limitów przyjęć na uczelnie wyższe, Mironow znalazł się na liście studentów Instytutu Handlowego^[1].

Kariera w armii

W 1915 roku Mironow został powołany do służby wojskowej w armii rosyjskiej. Szybko piął się po szczeblach kariery i w 1917 był już porucznikiem.

Po zakończeniu rewolucji Mironow opuścił szeregi armii, by ponownie zaciągnąć się już do Armii Czerwonej. Następnie walczył pod komendą Budionnego. W 1925 roku wstąpił do Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego, a jego kariera jeszcze przyspieszyła. W latach 1933-1934 pełnił sprawował funkcję naczelnika OGPU w Dniepropietrowsku, by później awansować na szefa tamtejszej NKWD.

W 1936 roku wykorzystał swoje stanowisko aby uzyskać rozwód z pierwszą żoną Gustą i rozwieść swoją kochankę Agnessę Iwanownę Argiropulo z jej ówczesnym mężem Zarnickim. Podległy Mironowowi urzędnik przeprowadził dwa rozwody i udzielił ślubu cywilnego w ciągu pół godziny. Wesele w niedługim czasie zorganizował ludowy komisarz spraw wewnętrznych Ukrainy Wsewołod Bałyćkyj (pełnił funkcję od 1934 roku).

28 grudnia 1936 roku Mironow objął stanowisko szefa NKWD w Zachodniej Syberii. Od roku 1937 przez rok pełnił funkcję ambasadora ZSRR w Mongolii.

Odznaczenia

• Order Lenina (2 lipca 1937)
• Order Czerwonego Sztandaru (dwukrotnie - 12 lutego 1926 i 1930)
• Odznaka "Honorowy Funkcjonariusz Czeki/OGPU"

Aresztowanie i śmierć

Został aresztowany 6 stycznia 1939 roku przez NKWD i początkowo był przetrzymywany na Łubiance. Rozstrzelano go 22 lutego 1940 roku.

Przypisy

Bibliografia

• Mira Jakowienko, Żona enkawudzisty, Kraków 2014.
• Nikita Pietrow, Konstantyn W. Skorkin, Kto rukowodił NKWD. 1934-1941, Moskwa 1999.

Linki zewnętrzne

• http://www.knowbysight.info/MMM/03697.asp (ros.)
• http://www.hrono.ru/biograf/bio_m/mironov_sn.html (ros.)]