Sikorsky C-6

Sikorsky C-6A
Ilustracja
Sikorsky C-6A
Dane podstawowe
Państwo Stany Zjednoczone
ProducentSikorsky Aviation Division
Typwodnosamolot transportowy
Konstrukcjamieszana drewniano-metalowa
Załoga2
Historia
Wycofanie ze służby1933 (US Army)
Liczba egzemplarzy10+1 (US Army)
6 (US Navy)
Liczba wypadków
 • w tym katastrof

1 (US Army)
Dane techniczne
Napęd2 x Pratt & Whitney R-1340C
Wymiary
Rozpiętość21,79
(dole skrzydło 10,97 m)
Długość12,44 m
Wysokość4,26 m
Powierzchnia nośna66,89 m2
Masa
Własna2970 kg
Startowa4753 kg
Osiągi
Prędkość maks.201 km/h
Prędkość przelotowa177 km/h
Pułap praktyczny5913 m
Zasięg1207 km
Dane operacyjne
Liczba miejsc
6
Użytkownicy
United States Army Air Corps, United States Army
Rzuty
Rzuty samolotu

Sikorsky C-6 – amerykańska łódź latająca z lat 30. XX w., wojskowa wersja samolotu Sikorsky S-38. Samolot używany był przez United States Army Air Corps jako C6, oraz przez United States Navy jako PS/RS-2 i PS/RS-3.

Historia

USAAC

W latach 20. i w początkowych latach 30. XX wieku United States Army ponosiła odpowiedzialność za obronę linii brzegowej Stanów Zjednoczonych i ich zamorskich terytoriów[1]. Aby umożliwić wykonywanie tej misji, USAAC zakupił równego typu samoloty-amfibie mogące operować zarówno z lotnisk lądowych, jak i z powierzchni wody[1]. Pierwszym samolotem transportowym tego typu zakupionym przez USAAC była łódź latająca typu Sikorsky S-38B[1].

Samolot miał bardzo nietypową konstrukcję, był to dwusilnikowy półtorapłat, którego dolne skrzydło służyło bardziej jako część strukturalna dla podwozia, pływaków i podtrzymywania górnego skrzydła niż jako powierzchnia nośna[1]. Samolot był żartobliwie określany jako „kolekcja części latająca w formacji” (a collection of parts flying in formation), jako że wszystkie główne części samolot (kadłub, gondole silnikowe, skrzydło główne i ogon) były osobnymi strukturami połączonymi razem licznymi zastrzałami i wspornikami[2].

Pierwszy samolot (numery seryjny Armii 29-406) został dostarczony pod koniec 1929, w czasie prób użytkowych w bazie Wright Field nosił tymczasowe oznaczenie XC-6[1]. Po zakończeniu testów został przekazany do bazy Boiling Field w Waszyngtonie, gdzie służył jako samolot sztabowy[1].

W połowie 1930, USAAC zamówił kolejnych dziesięć samolotów tego typu w nieco zmienionej wersji (numery seryjne Armii 30-397/406), które otrzymały oznaczenie C-6A[3]. Samoloty miał być używane głównie do patrolowania linii brzegowych i wszystkie samoloty z wyjątkiem jednego zostały przekazane do baz na wschodnim i zachodnim wybrzeżu USA oraz do baz zamorskich (Kanał Panamski, Nicols Field na Filipinach i Wheeler Field na Hawajach)[3].

Jeden samolot (numer seryjny 30-405) był testowany jako samolot ratownictwa morskiego (SAR)[3]. Samolot został wyposażony w dwie duże flary M3 zamontowane na tylnych wspornikach kadłuba, które miały służyć do oznaczania pozycji rozbitków, ułatwiając ich znalezienie przez jednostki ratownicze[3].

Samoloty C-6A pozostały w służbie tylko do połowy 1933[3]. Trzeci z zamówionych samolotów (30-399) rozbił się 25 lipca 1933 przy starcie z powodu utraty skrzydła[3]. Śledztwo wykazało poważne zmęczenie wielu części struktur kadłuba samolotów powodowane twardymi lądowaniami na lotniskach lądowych[3]. Podwozie samolotów okazało się zbyt sztywne, aby mogły one być używane głównie jako samoloty lądowe, stres twardych lądowań był przenoszony na strukturę skrzydeł, co doprowadziło do katastrofy[3]. Po zakończeniu śledztwa wszystkie C-6A zostały uziemione i wkrótce je złomowano[3].

US Navy

Sikorsky PS-3 dywizjonu VJ-5 w 1930

US Navy zakupiła dwa S-38 w 1928 które weszły do służby jako samoloty patrolowe PS-2, oraz trzy następne S-38B pomiędzy 1929 a 1932 które służyły jako PS-3[4]. Samoloty US Navy były początkowo uzbrojone w karabiny maszynowe w przednich i tylnych stanowiskach strzeleckich, ale w późniejszym czasie uzbrojenie zostało wymontowane i samoloty służyły już jako transportowce z oznaczeniami RS-2 i RS-3[5].

Przypisy

  1. a b c d e f Sikorsky C-6 (ang.). nationalmuseum.af.mil. [dostęp 2013-10-08].
  2. E. Johnson: American Military Transport Aircraft. s. 31.
  3. a b c d e f g h i Sikorsky C-6A (ang.). nationalmuseum.af.mil. [dostęp 2013-10-08].
  4. E. Johnson: American Military Transport Aircraft. s. 32-33.
  5. E. Johnson: American Military Transport Aircraft. s. 33.

Bibliografia

  • E. R. Johnson, Lloyd S. Jones: American Military Transport Aircraft Since 1925. ISBN 978-0-7864-6269-8.

Media użyte na tej stronie

Flag of the United States (1912-1959).svg
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
Sikorsky S-38 3-view drawing NACA Aircraft Circular No.79.jpg
Sikorsky S-38 3-view drawing from NACA Aircraft Circular No.79
Sikorsky PS-3, 1930.jpg

A VJ-5 Sikorsky RS-3 that was redesignated PS-3 an served as a transport for the Eleventh Naval district. VJ-5 D11-4 (8285) in March 1930. Photo by JMF Haase

via San Diego Aero Space Museum

From the Haase Collection

JMF Haase Collection

This selection of beautiful photographs of early Navy aircraft is from the J.M.F. (Joseph Malta F.) Haase collection, courtesy of the San Diego Aero Space Museum. J.M.F. “Bunny” Haase was a Navy Chief photographer who documented all the aviation activities from the early 1920 through the early 1930s at North Island that at the time encompassed the Army’s Rockwell Field and NAS San Diego. His large collection also covers civilian and Army aircraft as well. His air-to-air photographs are featured in many aviation reference books but usually under the credit line of US Navy. Chief Haase also participated in the second Alaskan Aerial Survey in 1929 and was responsible for the first US motion picture of the sun’s eclipse done in 1930 that was done from an aircraft.
Sikorsky C-6A.jpg
Sikorsky C-6A