Siniša Mihajlović

Siniša Mihajlović
Синиша Михајловић
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 lutego 1969
Vukovar

Data i miejsce śmierci

16 grudnia 2022
Rzym

Wzrost

183 cm

Pozycja

obrońca

Kariera juniorska
LataKlub
1984–1986NK Borovo
Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
1986–1988NK Borovo
1988–1990Vojvodina Nowy Sad73(19)
1990–1992FK Crvena zvezda38(9)
1992–1994AS Roma54(1)
1994–1998UC Sampdoria110(12)
1998–2004S.S. Lazio126(20)
2004–2006Inter Mediolan25(5)
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
1991–2002 Jugosławia62(10)
2002–2003 Serbia i Czarnogóra1(0)
W sumie:63(10)
Kariera trenerska
LataDrużyna
2006–2008Inter Mediolan (asystent)
2008–2009Bologna FC
2009–2010Calcio Catania
2010–2011ACF Fiorentina
2012–2013Serbia
2013–2015Sampdoria
2015–2016Milan
2016–2018Torino
2018Sporting CP
2019–2022Bologna

Siniša Mihajlović (wym. [ǐniʃa mixǎjɫɔʋit͡ɕ][1]; cyr. Синиша Михајловић, ur. 20 lutego 1969 w Vukovarze, zm. 16 grudnia 2022 w Rzymie[2]) – serbski piłkarz, występujący na pozycji obrońcy oraz trener piłkarski. Specjalista od wykonywania rzutów wolnych, z których zdobył zdecydowaną większość strzelonych przez siebie goli.

Kariera klubowa

Treningi piłkarskie rozpoczął w NK Borovo, niewielkim klubie z dzielnicy Borovo Naselje w swoim rodzinnym mieście. Niebywały talent i szybko czynione postępy spowodowały zainteresowanie jego osobą czołowych klubów byłej Jugosławii. Jako pierwsze zgłosiło się Dinamo Zagrzeb, dwukrotnie zapraszając go na testy, a następnie składając propozycję transferu. Mihajlović jednak tę ofertę odrzucił, bowiem Dinamo postawiło kilka warunków, których nie mógł on zaakceptować. W 1988 r. podjął natomiast decyzję o przenosinach do Vojvodiny Nowy Sad, budującej drużynę opartą na młodych talentach, z którą w sezonie 1988/89 niespodziewanie zdobył mistrzostwo kraju. Pod koniec 1990 r. został zawodnikiem słynnej Crvenej Zvezdy Belgrad, z którą w edycji 1990/91 wywalczył Puchar Europy Mistrzów Krajowych. W 1992 r. przeniósł się do Włoch, gdzie grał do zakończenia kariery zawodniczej w 2006 r. Na początku był graczem AS Roma, jednak w 1994 r. zmienił barwy na Sampdorię. W 1998 r. przeszedł do S.S. Lazio, z którym wywalczył Puchar Zdobywców Pucharów (1999) i mistrzostwo Włoch (2000). Latem 2004 r. został zwolniony z rzymskiego klubu i dołączył na zasadzie wolnego transferu do kadry Interu Mediolan, trenowanego przez kolegę Mihajlovicia z boiska, Roberto Manciniego. Wraz z Interem Siniša zdobył w 2005 r. Puchar Włoch, ten sukces powtórzył rok później i zakończył piłkarską karierę. Mihajlović jest rekordzistą Serie A w liczbie zdobytych goli bezpośrednio z rzutów wolnych – w ciągu 14 lat zdobył 27 takich bramek.

Kariera w reprezentacji

W reprezentacji Serbii i Czarnogóry Mihajlović zagrał 63 razy i zdobył 10 bramek. 62 z tych występów zaliczył w barwach drużyny o nazwie Jugosławia, z którą wystąpił na Mistrzostwach Świata 1998 oraz Mistrzostwach Europy 2000.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery nie opuścił Mediolanu i w latach 2006–2008 był asystentem Roberto Manciniego. Od 3 listopada 2008 do 14 kwietnia 2009 był szkoleniowcem Bologny. 8 grudnia 2009 został trenerem Catanii, a w czerwcu 2010 r. – Fiorentiny. 7 listopada 2011 zwolniono go z tej funkcji[3]. 21 maja 2012 objął posadę selekcjonera piłkarskiej reprezentacji Serbii. W latach 2013–2015 był szkoleniowcem Sampdorii. W lipcu 2015 został trenerem A.C. Milan, a 12 kwietnia 2016 zwolniono go z tej funkcji[4]. 25 maja 2016 został trenerem Torino FC[5]. Pod koniec stycznia 2019 ponownie został trenerem Bologny.

Zmarł 16 grudnia 2022 w Rzymie z powodu białaczki[6]. 20 grudnia 2022 po mszy świętej w Bazylice Matki Bożej Anielskiej i Męczenników, został pochowany na rzymskim cmentarzu Campo Verano[7].

Przypisy

  1. Siniša Mihajlović pronunciation: How to pronounce Siniša Mihajlović in Serbian, forvo.com [dostęp 2017-11-26] (ang.).
  2. È morto Mihajlovic, il duro dal cuore grande: stroncato dalla leucemia a 53 anni. gazzetta.it, 2022-12-16. [dostęp 2022-12-16]. (wł.).
  3. Serie A. Nowy trener Boruca. Mihajlović zwolniony. sport.pl, 2011-11-07. [dostęp 2011-11-15].
  4. Serie A. Sinisa Mihajlović zwolniony z Milanu. Zastąpi go Cristian Brocchi, sport.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
  5. Mihajlovic nowym trenerem Kamila Glika.
  6. Umrl je Siniša Mihajlović, rtvslo.si [dostęp 2022-12-17] (słoweń.).
  7. RTL 102 5 Hit Radio, In migliaia per l'ultimo saluto a Sinisa Mihajlovic. Il cardinale Zuppi: "Ha dato un'occasione a chi non l'aveva mai avuta", rtl.it [dostęp 2022-12-20] (wł.).

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of FR Yugoslavia.svg
Flag of Serbia and Montenegro, was adopted on 27 April 1992, as flag of Federal Republic of Yugoslavia (1992-2003).
Flag of Serbia and Montenegro (1992–2006).svg
Flag of Serbia and Montenegro, was adopted on 27 April 1992, as flag of Federal Republic of Yugoslavia (1992-2003).
Flag of Yugoslavia (1992–2003); Flag of Serbia and Montenegro (2003–2006).svg
Flag of Serbia and Montenegro, was adopted on 27 April 1992, as flag of Federal Republic of Yugoslavia (1992-2003).
Flag of Yugoslavia (1992–2003).svg
Flag of Serbia and Montenegro, was adopted on 27 April 1992, as flag of Federal Republic of Yugoslavia (1992-2003).
Siniša Mihajlović.JPG
Autor: Roberto Vicario, Licencja: CC BY-SA 3.0
Former defender Siniša Mihajlović, then (2010) Fiorentina coach.