Siwe Sady
Siwe Sady – część Doliny Pyszniańskiej (górna część Doliny Kościeliskiej) w Tatrach Zachodnich[1]. Nazwę utworzył Mariusz Zaruski w 1910 r. Miejsce to (ok. 1500–1750 m n.p.m.), obejmujące północne zbocza Liliowych Turni i część wschodnich zboczy Ornaku pod Siwą Przełęczą i Siwymi Turniami, znane jest głównie jako popularny teren zjazdowy narciarzy z I połowy XX w. W nieistniejącym już schronisku na Pysznej urządzano na pożegnanie sezonu narciarskiego imprezę, podczas której wręczano nagrody dla juniorów, pań i seniorów w slalomie odbywanym w Siwych Sadach[2].
Siwe Sady tworzą trzy tarasy jeden nad drugim. W najwyższym z tych tarasów, na wschodnich zboczach Ornaku znajduje się kocioł lodowcowy – Siwa Kotlinka z Siwymi Stawkami, na najniższym niewielki stawek – Kosowinowe Oczko[1]. Wszystkie trzy piętra to dna kotłów lodowcowych kiedyś zalegających Dolinę Pyszniańską[3].
Na terenie tym od 1947 r. znajduje się obszar ochrony ścisłej „Pyszna, Tomanowa, Pisana”. Niewypasane hale zarastają lasem lub kosodrzewiną[4].
Przypisy
- ↑ a b Zofia Radwańska-Paryska: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1995. ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Józef Nyka: Tatry polskie. Przewodnik. Wyd. XIII. Latchorzew: Wyd. Trawers, 2006. ISBN 83-915859-1-3.
- ↑ Prace Geograficzne. Zeszyt nr 128 pod red. Jarosława Balona. Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Kraków 2012
- ↑ Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06. ISBN 83-87873-36-5.
Media użyte na tej stronie
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Widok z Błyszcza. W dole Ornak, dalej po lewej Bobrowiec, po prawej Kominiarski Wierch
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY 2.5
Smreczyński Wierch, Kamienista, Dolina Pyszniańska (West Tatra Mountains)