Skałoskoczek

Skałoskoczek
Chaetops frenatus[1]
(Temminck, 1826)
Ilustracja
Samiec C. f. frenatus
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

Chaetopidae
Fjeldså, Ericson, Johansson & Zuccon, 2015

Rodzaj

Chaetops
Swainson, 1832

Gatunek

skałoskoczek

Synonimy
  • Malurus frenatus Temminck, 1826[2]
Podgatunki
  • C. f. frenatus (Temminck, 1826)
  • C. f. aurantius E. L. Layard, 1867
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]
Status iucn3.1 NT pl.svg

Skałoskoczek[4] (Chaetops frenatus) – gatunek średniej wielkości ptaka, jedynego przedstawiciela rodziny skałoskoczków[4] (Chaetopidae) w obrębie rzędu wróblowych (Passeriformes). Zasiedla Republikę Południowej Afryki i Lesotho. Bliski zagrożenia wyginięciem. Środowisko to skaliste tereny.

Podgatunki

Samiec skałoskoczka małego (C. f. aurantius)
Samica skałoskoczka małego (C. f. aurantius)

Wyróżniono dwa podgatunki C. frenatus[4]:

  • C. frenatus frenatusskałoskoczek duży – zachodnia RPA
  • C. frenatus aurantiusskałoskoczek mały – wschodnia RPA, Lesotho. Takson o niepewnej pozycji systematycznej, przez niektórych autorów wyodrębniany do rangi gatunku[5][6][7][8][9][10].

Morfologia

Występuje niewielki dymorfizm płciowy. Samiec posiada białą brew na szarej głowie, samica nie. Poza tym obie płcie identyczne. Czerwone tęczówki. Wierzch ciała szary w ciemniejsze plamki, lotki już czarne. Na skrzydle, przy lotkach, trzy białe plamki. Brązowe spód ciała i kuper, ogon szary z białymi kropkami na końcu.

Wymiary
Mierzy 24 cm i osiąga masę 48 g[11].

Środowisko

Skałoskoczek duży występuje głównie w skalistych górskich formacjach fynbos, choć zasięg jego występowania rozciąga się aż po poziom morza[3]. Skałoskoczek mały występuje na stromych trawiastych i skalistych obszarach generalnie powyżej 2250 m n.p.m., niekiedy niżej – do 1800 m n.p.m.[10]

Zachowanie

Zjada owady i jaszczurki. Gniazdo znajduje się w trawie rosnącej na skałach[11]. Jest monogamiczny, gniazduje kooperatywnie. Składa 2 białe jaja, wysiadują oboje rodzice przez 19–21 dni. Opuszczają gniazdo po 18–21 dniach, po 3 tygodniach są już niezależne od rodziców[12].

Status

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) traktuje podgatunki skałoskoczka jako osobne gatunki i oba zalicza do kategorii „bliski zagrożenia” (NT – near threatened). Liczebność populacji skałoskoczka dużego, według szacunków z 2015 roku, zawierała się w przedziale 32 551 – 59 289 osobników. Liczebność skałoskoczka małego w 2007 roku szacowano na 100–500 tysięcy osobników. Trend liczebności populacji obu tych taksonów uznawany jest za spadkowy[3][10].

Przypisy

  1. Chaetops frenatus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. Cape Rockjumper (Chaetops frenatus). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-20)]. (ang.).
  3. a b c BirdLife International, Chaetops frenatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017 [online], wersja 2020-3 [dostęp 2020-12-18] (ang.).
  4. a b c Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Chaetopidae Fjeldså, Ericson, Johansson & Zuccon, 2015 - skałoskoczki - Rockjumper (wersja: 2021-01-16). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-07-22].
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Australasian robins, rockfowl, rockjumpers, Rail-babbler. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-12-18]. (ang.).
  6. Charles G. Sibley, Burt L. Monroe Jr.: Distribution and Taxonomy of the Birds of the World. New Haven: Yale University Press, 1990. ISBN 0-300-04969-2.
  7. Ian Sinclair, Peter Ryan: Birds of Africa south of the Sahara. A comprehensive illustrated field guide. Kapsztad: Random House Struik, 2003. ISBN 1-86872-857-9. (ang.).
  8. Austin Roberts, P. A. R. Hockey, William Richard John Dean, Peter Ryan: Roberts Birds of Southern Africa. Wyd. 7. Kapsztad: Trustees of the J. Voelcker Bird Book Fund, 2005. ISBN 0-620-34053-3. (ang.).
  9. Nigel Collar, Craig Robson: Family Timaliidae (Babblers). W: Josep del Hoyo, Andrew Elliott, David A. Christie: Handbook of the Birds of the World. Cz. 12: Picathartes to Tits and Chickadees. Barcelona: Lynx Edicions, 2005, s. 291. ISBN 84-96553-42-6. (ang.).
  10. a b c BirdLife International, Chaetops aurantius, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017 [online], wersja 2020-3 [dostęp 2020-12-18] (ang.).
  11. a b Cape Rockjumper - Chaetops frenatus. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-22)].
  12. Chaetops frenatus (Cape rock-jumper). [w:] Biodiversity Explorer [on-line]. [dostęp 2020-12-18]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Status iucn3.1 NT pl.svg
Autor: unknown, Licencja: CC BY 2.5
Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Cape Rock-Jumper.jpg
Autor: Matthew Wridgway from South Africa, Licencja: CC BY 2.0
Rufous Rock-jumper or Cape Rock-jumper, Chaetops frenatus Nuweberg Nature Reserve on the Hottentots-Holland mountains near Grabouw, South Africa
Drakensberg Rockjumper (8451794558).jpg
Autor: Donald Macauley from Carshalton, Surrey, UK, Licencja: CC BY-SA 2.0
Female Chaetops aurantius, Chain Ladder Walk near the Sentinel Car Park near Witsieshoek, KZN, South Africa. About 28°43'S, 28°53'E.
Drakensberg rockjumper 2012 11 11 2064 crop.jpg
Autor: Alandmanson, Licencja: CC BY-SA 4.0
Male Drakensberg rockjumper Chaetops aurantius with insects. At Afriski, Butha-Buthe, Lesotho. This is a crop of
Drakensberg rockjumper 2012 11 11 2064.jpg