Skala Bortle’a

Skala Bortle’a – skala używana do szacunkowej oceny jakości nocnego nieba podczas obserwacji astronomicznych. Po raz pierwszy opisana przez Johna E. Bortle’a w lutym 2001, w czasopiśmie Sky & Telescope.

Alternatywą dla skali Bortle’a jest podanie jasności najsłabszych gwiazd widocznych danej nocy. Nie jest to jednak metoda obiektywna, ponieważ zależy również od wzroku obserwatora.

KlasaNieboWGGO[1]średnia jasność
SQM[2]
mag/arcsec2
SzczegółyKolor
1doskonale ciemne niebo7.6–8.021.7–22.0czarne
2typowe dobrze ciemne niebo7.1–7.521.5–21.7
  • światło zodiakalne jest wyraźnie żółtawe i wystarczająco jasne, aby rzucać cienie o zmierzchu i świcie
  • poświata niebieska może być słabo widoczna w pobliżu horyzontu
  • chmury są widoczne w postaci ciemnych "dziur" na tle nieba
  • otoczenie jest ledwo widoczne na tle nieba
  • dostrzegalnych jest wiele struktur w letniej Drodze Mlecznej
  • wiele obiektów Messiera i gromad kulistych jest widocznych gołym okiem
  • M33 można z łatwością dostrzec gołym okiem
  • Widoczność graniczna (reflektor 32cm) wynosi 16,5
szare
3niebo wiejskie6.6–7.021.3–21.5
  • światło zodiakalne występuje wiosną i jesienią, a kolor jest nadal widoczny
  • widoczne na horyzoncie niewielkie zanieczyszczenie światłem
  • chmury są oświetlone w pobliżu horyzontu i ciemne nad głową
  • bezpośrednie otoczenie jest słabo widoczne
  • w letniej Drodze Mlecznej wciąż widać dużo struktur
  • M15, M4, M5 i M22 to obiekty widoczne gołym okiem
  • M33 jest dobrze widoczny przy zastosowaniu metody zerkania
  • Widoczność graniczna (reflektor 32cm) wynosi 16
niebieskie
4niebo wiejskie przechodzące w podmiejskie6.1–6.520.4–21.3
  • światło zodiakalne jest nadal widoczne, ale nie rozciąga się w połowie drogi do zenitu o zmierzchu lub o świcie
  • "czapy" zanieczyszczenia światłem widoczne w kilku kierunkach
  • chmury są oświetlone w kierunkach źródeł światła, ciemne nad głową
  • otoczenie jest dobrze widoczne, nawet z daleka
  • Droga Mleczna wysoko nad horyzontem wciąż robi wrażenie, ale brakuje jej szczegółowych struktur
  • M33 jest trudno dostrzegalny przy stosowaniu zerkania; widoczny tylko gdy znajduje się wysoko na niebie
  • Widoczność graniczna (reflektor 32cm) wynosi 15,5
Zielone/żółte
5podmiejskie niebo5.6–6.019.1–20.4
  • jedynie niewielkie "ślady" światła zodiakalnego są widoczne podczas najlepszych nocy jesienią i wiosną
  • zanieczyszczenie światłem jest widoczne w większości, jeśli nie we wszystkich kierunkach
  • chmury są zauważalnie jaśniejsze niż niebo
  • Droga Mleczna jest bardzo słaba lub niewidoczna w pobliżu horyzontu, a w górnej części wygląda na "wyczyszczoną"
  • ciemniejsze nieba wyglądają podobnie podczas pierwszej / ostatniej kwadry, ale z tą różnicą, że niebo jest ciemnoniebieskie
  • Widoczność graniczna (reflektor 32cm) wynosi 15
pomarańczowe
6jasne podmiejskie niebo5.1–5.518.0–19.1
  • światło zodiakalne jest niewidoczne
  • zanieczyszczenie światłem powoduje, że niebo w promieniu 35 ° od horyzontu świeci na szaro-biało
  • chmury na całym niebie wydają się dość jasne
  • nawet wysokie chmury (cirrus) wydają się jaśniejsze niż tło nieba
  • otoczenie jest dobrze widoczne
  • Droga Mleczna jest widoczna tylko w pobliżu zenitu
  • M33 jest niewidoczna, M31 jest słabo widoczna
  • Widoczność graniczna (reflektor 32cm) wynosi 14,5
czerwone
7niebo podmiejskie przechodzące w miejskie4.6–5.0
  • zanieczyszczenie światłem powoduje, że całe niebo ma popielatobiałą poświatę
  • silne źródła światła są widoczne we wszystkich kierunkach
  • chmury są jasno oświetlone
  • Droga Mleczna jest prawie lub całkowicie niewidoczna
  • M31 i M44 można dostrzec, ale bez szczegółów
  • przez teleskop, najjaśniejsze obiekty Messiera zupełnie nie przedstawiają swojej prawdziwej "natury"
  • ciemniejsze nieba wyglądają podobnie podczas pełni księżyca, ale z tą różnicą, że niebo jest niebieskie
  • Widoczność graniczna (reflektor 32cm) wynosi 14
czerwone
8niebo miejskie4.1–4.5<18.0
  • niebo jest jasnoszare lub pomarańczowe - można z łatwością czytać
  • Wiele gwiazd tworzących zarysy gwiazdozbiorów jest niewidocznych.
  • M31 i M44 są ledwo zauważane przez doświadczonego obserwatora w dobre noce
  • nawet za pomocą teleskopu można wykryć tylko jasne obiekty Messiera
  • Widoczność graniczna (reflektor 32cm) wynosi 13
białe
9niebo w centrum miasta4.0
  • Niebo jest doskonale oświetlone
  • wiele gwiazd tworzących konstelacje jest niewidocznych, a wiele słabszych konstelacji jest niewidocznych
  • poza Plejadami, żaden obiekt Messiera nie jest widoczny gołym okiem
  • jedynymi obiektami do obserwowania są Księżyc, planety oraz kilka z najjaśniejszych gromad gwiazd
białe

Zobacz też

Przypisy

  1. Widoczność graniczna gołego oka
  2. Dark Skies Awareness.

Bibliografia