Skoków (województwo lubelskie)

Artykuł

51°6′57.4″N 22°1′15.2″E

- błąd

4 m

WD

51°6'N, 22°1'E, 51°7'1.70"N, 22°1'10.31"E

- błąd

2312 m

Odległość

1899 m

Skoków
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

opolski

Gmina

Opole Lubelskie

Liczba ludności 

232

Strefa numeracyjna

81

Kod pocztowy

24-300[1]

Tablice rejestracyjne

LOP

SIMC

0388524

Położenie na mapie gminy Opole Lubelskie
Mapa konturowa gminy Opole Lubelskie, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Skoków”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Skoków”
Położenie na mapie powiatu opolskiego
Mapa konturowa powiatu opolskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Skoków”
Ziemia51°06′57,4″N 22°01′15,2″E/51,115944 22,020889

Skokówwieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie opolskim, w gminie Opole Lubelskie.

Do 1954 roku Skoków był siedzibą gminy Godów. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie lubelskim.

Części miejscowości

Integralne części wsi Skoków[2][3]
SIMCNazwaRodzaj
1022587Groblaczęść wsi
1022914Podlesieczęść wsi

Historia

W XV w. Skoków należał do jednego z kilkunastu tzw. jednowioskowych majątków szlacheckich w województwie lubelskim, stanowiąc własność braci: Jana, Stanisława (herbu Bończa?) i Mikołaja Skokowskich, wnuków Hektora z Niedrzwicy, podczaszego lubelskiego. * 1479 r.- właściciele Skokowa oddali dział w Niedrzwicy za posag wartości 100 grzywien Elżbiecie, żonie Piotra Bobowskiego, ta zaś zrzekła się praw do swej części w Skokowie[4]. Wieś należącą do dóbr opolskich w województwie lubelskim w 1704 roku odziedziczyła Teresa Dunin-Borkowska, żona wojewody lubelskiego Stanisława Tarły[5].

Pod koniec XV w. w Skokowie- młyn, 4 karczmy, 4 zagrody z rolami, płacące dziesięcinę snopową- 7 grzywien klasztorowi Św. Krzyża.

Klasztor łysogórski pobiera z tej wsi dziesięciny aż do czasów supresji zakonu Benedyktynów. W roku 1819 dziesięcinę snopową należącą do stołu konwentu, miejscowa gromada kupuje ją za 70 florenów[6].

Zobacz też

Przypisy

  1. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1155 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  2. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  3. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  4. Skoków, [w:] Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu [online], Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010–2014.
  5. Wiesław Bondyra, Dobra ziemskie Tarłów w Małopolsce w czasach saskich, w: Tarłowie. Z dziejów kulturalnych, gospodarczych i politycznych rodu, Janowiec 2009, s. 51.
  6. Skoków w słowniku benedyktyńskim, [w:] Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu [online], Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010–2014.

Media użyte na tej stronie