Sobór Narodzenia Matki Bożej w Suzdalu
 3310127004[1] z dnia 30.08.1960 | |||||||||||||||||
| sobór parafialny | |||||||||||||||||
 Widok ogólny | |||||||||||||||||
| Państwo |  Rosja | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obwód |  włodzimierski | ||||||||||||||||
| Miejscowość | Suzdal | ||||||||||||||||
| Wyznanie | prawosławne | ||||||||||||||||
| Kościół | Rosyjski Kościół Prawosławny | ||||||||||||||||
| Eparchia | włodzimierska | ||||||||||||||||
| Wezwanie | Narodzenia Matki Bożej | ||||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne | 8/21 września | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Położenie na mapie obwodu włodzimierskiego  | |||||||||||||||||
Położenie na mapie Rosji  | |||||||||||||||||
 56°25′00,2″N 40°26′34,3″E/56,416722 40,442861 | |||||||||||||||||
Sobór Narodzenia Matki Bożej – prawosławny sobór w Suzdalu, w obrębie Kremla suzdalskiego. Najstarsza budowla w mieście[2].
Sobór w Suzdalu powstał na miejscu starszej cerkwi Zaśnięcia Matki Bożej, której fundatorem był Włodzimierz Monomach, a która z powodu zbyt słabych fundamentów musiała zostać rozebrana za rządów Jerzego Dołgorukiego[2]. Nowy sobór zbudowano w całości z białego kamienia, przyjmując za wzór sobór Zaśnięcia Matki Bożej w ławrze Peczerskiej w Kijowie. Obiekt był wzniesiony na planie czworoboku, z trzema cebulastymi kopułami[2].
W 1222 Latopis Laurentego podaje, iż na miejscu soboru zbudowanego za rządów Dołgorukiego zaczęto wznosić kolejną świątynię. Była to cerkiew na planie czworoboku z trzema przedsionkami, wsparta na rzędzie przypór, zdobiona zewnętrznie płaskorzeźbami z motywem masek, łuków i półkolumn. W 1225 prace budowlane zostały ukończone; w czasie poświęcenia obiektu biskup Symeon zmienił wezwanie cerkwi z Zaśnięcia na Narodzenia Matki Bożej. W 1233 we wnętrzu wykonano freski oraz położono terakotową podłogę[2]. Wejście do przebudowanej świątyni prowadziło przez trzy bramy z ozdobnymi skrzydłowymi drzwiami, na których wypalono kwasem w blasze miedzianej, a następnie pozłocono sceny z Ewangelii[3].
W 1445 obiekt ucierpiał w czasie najazdu tatarskiego. Dopiero w 1530, z polecenia Wasyla III, rozebrane zostały zniszczone górne partie budynku, które następnie odbudowano i podwyższono. W miejsce trzech kopuł wzniesiono wówczas pięć takich konstrukcji[2]. W 1634 na polecenie biskupa suzdalskiego Serapiona we wnętrzu wykonano nowy zespół malowideł ściennych oraz dobudowano do głównej bryły budynku kaplicę Świętych Teodora i Jana[2].
Sobór pozostawał czynną świątynią do lat 30. XX wieku. Jeszcze w 1938 rozpoczęto w nim prace konserwatorskie i archeologiczne, do lat 60. XX wieku dokonano również przebudowy, która przywróciła obiektowi wygląd z XVI stulecia. Na ścianach soboru zostały odkryte fragmenty jego najstarszej, trzynastowiecznej dekoracji malarskiej[2], zaś w jego sąsiedztwie fundamenty cerkwi Zaśnięcia Matki Bożej wzniesionej przez Włodzimierza Monomacha[4]. W 2005 obiekt został przywrócony do użytku liturgicznego[2].
W sąsiedztwie soboru znajduje się siedemnastowieczna dzwonnica, połączona gankiem z kompleksem pałacu biskupiego[2].
Razem z całym kompleksem Kremla suzdalskiego sobór został w 1992 wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO[5].
W soborze służył, przed przyłączeniem się do ruchu staroobrzędowego i wykluczeniem z Cerkwi, Nikita Dobrynin, jeden z najważniejszych teologów pierwszego pokolenia starowierców[6].
Obecnie katedrę można zwiedzać z osobistym certyfikowanym przewodnikiem i zobaczyć wszystkie zabytki.[7]
Galeria
Przypisy
- ↑ Strona rejestru. [dostęp 2013-09-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-01)].
- ↑ a b c d e f g h i Суздаль. Кремль.
- ↑ J. Byczkow, W. Diesiatnikow, Wzdłuż..., ss.202–204
- ↑ J. Byczkow, W. Diesiatnikow, Wzdłuż..., s.199
- ↑ White Monuments of Vladimir and Suzdal
- ↑ ДОБРЫНИН Никита Константинович
- ↑ Гид по Суздалю, susdal.ru [dostęp 2018-04-01].
Bibliografia
- J. Byczkow, W. Diesiatnikow, Wzdłuż Złotego Pierścienia Rosji, Warszawa, Krajowa Agencja Wydawnicza 1986
- Osobisty certyfikowany przewodnik turystyczny
Media użyte na tej stronie
Autor: Виктор В, Licencja: CC BY-SA 2.0
Позиционная карта Владимирской области
- Проекция — равноугольная.
- Стандартная параллель — 56°00′00″с.ш.
- Параметры шаблона (координаты краёв):
|top = 57.01 |bottom = 25.0 |left = 39.06 |right = 25.0
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Russia.
EquiDistantConicProjection : Central parallel :
* N: 54.0° N
Central meridian :
* E: 100.0° E
Standard parallels:
* 1: 49.0° N * 2: 59.0° N
Made with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.
Because the southern Kuril islands are claimed by Russia and Japan, they are shown as disputed. For more information about this see: en:Kuril Islands dispute. These islands are since 1945 under the jurisdiction of the Russian Federation.
Blue Shield - the Distinctive emblem for the Protection of Cultural Property. The distinctive emblem is a protective symbol used during armed conflicts. Its use is restricted under international law.
Autor: Dmitry Makeev, Licencja: CC BY-SA 4.0
To fotografia pomnika kulturowego dziedzictwa w Rosji; numer:
Autor: A.Savin, Licencja: FAL
Church of St. Mary's Nativity in the Kremlin in Suzdal, Russia
Flag of Vladimir Oblast
Autor: Dmitry Makeev, Licencja: CC BY-SA 4.0
To fotografia pomnika kulturowego dziedzictwa w Rosji; numer:
Autor: Dmitry Makeev, Licencja: CC BY-SA 4.0
To fotografia pomnika kulturowego dziedzictwa w Rosji; numer:
Autor: Leon petrosyan, Licencja: CC BY-SA 3.0
Interior view of the Cathedral of the Nativity https://picasaweb.google.com/117919047400413299240/2013?authkey=Gv1sRgCJze0eqWosX9yQE#5850031208987721138
.jpg)
Autor: Dmitry Makeev, Licencja: CC BY-SA 4.0
To fotografia pomnika kulturowego dziedzictwa w Rosji; numer:
Autor: Dmitry Makeev, Licencja: CC BY-SA 4.0
To fotografia pomnika kulturowego dziedzictwa w Rosji; numer: