Sojuz T-12
| ||
| Dane misji | ||
| Indeks COSPAR | 1984-073A | |
| Zaangażowani |  ZSRR | |
| Oznaczenie kodowe | Pamir | |
| Pojazd | ||
| Statek kosmiczny | Sojuz T | |
| Masa pojazdu | 7020 kg | |
| Załoga | ||
| Załoga | Władimir Dżanibekow (4) Swietłana Sawicka (2) Igor Wołk (1) | |
| Start | ||
| Miejsce startu | Bajkonur kompleks 31 | |
| Początek misji | 17 lipca 1984; 17:40:54 UTC | |
| Orbita okołoziemska | ||
| Liczba orbit | 186 | |
| Apogeum | 218 km | |
| Perygeum | 192 km | |
| Inklinacja orbity | 51,6° | |
| Lądowanie | ||
| Miejsce lądowania | 140 km SE od Dżezkazganu | |
| Lądowanie | 29 lipca 1984; 12:55:30 UTC | |
| Czas trwania misji | 11 d, 19 h, 14 min, 36 s | |
| Program Sojuz | ||
Sojuz T-12 – radziecka załogowa misja kosmiczna, będąca siódmą załogową ekspedycją na pokład stacji kosmicznej Salut 7, a czwartą załogą, która na krótko odwiedziła ten naukowy kompleks orbitalny.
W tym czasie na stacji znajdowała się trzecia załoga podstawowa w składzie: Leonid Kizim, Władimir Sołowjow i Oleg At´kow. Podczas pobytu na pokładzie Saluta 7 szóstka kosmonautów przeprowadziła wiele eksperymentów naukowych.
W skład załogi wchodzili: weteran Władimir Dżanibekow, druga kobieta w kosmosie Swietłana Sawicka i pilot programu Buran, Igor Wołk. Ten ostatni leciał w kosmos, aby zbadać zdolność kosmonauty do pilotowania powracającego pojazdu kosmicznego po długim pobycie na orbicie. Po wylądowaniu Wołk pilotował samolot i śmigłowiec, aby wyrobić u siebie właściwe nawyki niezbędne podczas pilotowania przyszłego radzieckiego promu kosmicznego. 25 lipca 1984 Dżanibekow i Sawicka wykonali spacer kosmiczny trwający 3 godziny i 35 minut, podczas którego testowali narzędzie wielofunkcyjne URI. Cięli i spawali próbki metali oraz napylali na nie pokrycia ochronne[1]. Po raz pierwszy spacer kosmiczny przeprowadziła załoga wizytująca[1]. Przeprowadzono także testy powietrza stacji. Pobyt tej trzyosobowej załogi w bazie satelitarnej Salut 7 nie był jednak długotrwały. Wrócili oni na Ziemię w statku Sojuz T-12 29 lipca 1984, a więc niespełna po dwóch tygodniach.
Swietłana Sawicka została pierwszą kobietą na świecie, która przebywała w otwartej przestrzeni kosmicznej.
Przypisy
- ↑ a b Jacek Kruk. Epopeja Salutów. „Astronautyka”. 148 (6), s. 10, 1986. Warszawa: Zakład Narodowy im. Ossolińskich. ISSN 0004-623X.
Linki zewnętrzne
| ||||||||||||||||||||||||||
