Solura (miasto)

Solura
Solothurn
ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Szwajcaria

Kanton

 Solura

SFOS

2601

Zarządzający

Kurt Fluri

Powierzchnia

6,29 km²

Wysokość

430 m n.p.m.

Populacja (2008)
• liczba ludności
• gęstość


15 511
2 466,0 os./km²

Nr kierunkowy

032

Kod pocztowy

4500

Tablice rejestracyjne

SO

Położenie na mapie Solury
Mapa konturowa Solury, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Solura”
Położenie na mapie Szwajcarii
Ziemia47°13′N 7°32′E/47,216667 7,533333
Strona internetowa

Solura[1] (niem. Solothurn, fr. Soleure, ret. Soloturn, wł. Soletta)[1] – miasto w północno-zachodniej Szwajcarii, w kantonie Solura, nad rzeką Aare, liczące ok. 15,5 tys. mieszkańców (2008).

Zabytki

Liczba 11

W historii miasta szczególne znaczenie ma liczba 11. Kanton Solury był jedenastym, który wstąpił do Konfederacji Szwajcarskiej. W mieście jest jedenaście kościołów i kaplic, a także jedenaście historycznych fontann. Kościół św. Ursusa ma jedenaście ołtarzy i dzwonów, a schody zewnętrzne prowadzące do głównego wejścia mają podest co jedenaście stopni. W centrum miasta znajduje się grający melodię zegar, na tarczy którego jest jedenaście godzin. Lokalny browar o nazwie Öufi, co w lokalnej gwarze znaczy 11, produkuje piwo o tej samej nazwie.

Pobyt Tadeusza Kościuszki (1815–1817)

Kosciuszko-Haus

Przez ostatnie dwa lata swojego życia w Solurze mieszkał Tadeusz Kościuszko, który wynajął mieszkanie u Franciszka Ksawerego Zeltnera, gdy Kościuszko musiał wyjechać z Francji po restytucji monarchii Bourbonów. W czasie pobytu towarzyszył mu jego sekretarz Franciszek Paszkowski. Kościuszko miał przy domu Zeltnerów niewielki warsztat tokarski, gdzie hobbistycznie wykonywał drobne przedmioty oraz sztalugi malarskie. Z Solury prowadził korespondencję m.in. z Thomasem Jeffersonem. Kościuszko zajmował się w Solurze także działalnością filantropijną, wspierając miejscowych ubogich. Po śmierci Kościuszkę pochowano po skromnej ceremonii w pobliskim kościele Jezuitów, skąd jego ciało przewieziono na Wawel w 1818 roku.

W miejscu zamieszkiwania Tadeusza Kościuszki przy Gurzelngasse 12 od 1936 roku istnieje muzeum i tablica pamiątkowa na fasadzie domu, w którym zmarł.

W 1817 roku na dawnym cmentarzu w Zuchwil koło Solury wzniesiono pomnik Kościuszki, a znajdującą się tam kaplicę poświęcono pamięci poległych żołnierzy polskich 2. Dywizji Strzelców Pieszych.

W 2004 roku w holu hotelu Krone odsłonięto tablicę upamiętniającą przyjazd Tadeusza Kościuszki do Solury[3].

Transport

W mieście znajduje się stacja kolejowa Solothurn.

Miasta partnerskie

Przypisy

  1. a b praca zbiorowa: Nazewnictwo Geograficzne Świata. Zeszyt 12. Europa, część 2. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2010. ISBN 978-83-254-0825-1. [dostęp 2012-09-04].
  2. * Adrianna Czupryn, Małgorzata Omilanowska, Ulrich Schwendimann: Eyewitness Travel: Switzerland. Londyn: Dorling Kindersley Limited, 2010, s. 72. ISBN 978-0-7566-6145-8. (ang.)
  3. Ostatnie lata życia Tadeusza Kościuszki w Solothurn, www.oil.org.pl [dostęp 2017-10-09].

Media użyte na tej stronie

Kosciuszko Solothurn.JPG
House in Solothurn, Switzerland, where Tadeusz Kosciuszko was living at the time of his death in October 1817.
Flag of Canton of Solothurn.svg
Bendera Kanton Solothurn (Swiss). Sebelum tahun 1481, desain ini dipakai oleh kanton Unterwalden. Lihat File:Ingeram Codex 082.jpg, File:Bellinzona Tschachtlan.jpg.
Solothurn-coat of arms.svg
Autor: Delta-9, Licencja: CC BY 2.5
Coat of arms of the municipalitie of Solothurn (Switzerland) & Coat of arms of the canton of Solothurn (Switzerland)
Besenval stursen solothurn.jpg
Autor: Ch-info.ch, Licencja: CC BY-SA 3.0
St. Ursen Kathedrale Solothurn