Sonatina (radioodbiornik)

Widok frontu

Widok tylnej ścianki

Wnętrze

Sonatina - pierwszy odbiornik z klawiszowym przełącznikiem zakresów, wyprodukowany przez Diorę. Poprzednie modele (m.in AGA, Pionier, Mazur) miały przełączniki zakresów obrotowe. Równocześnie z Sonatiną wszedł do produkcji Nokturn, mający ten sam układ elektryczny (modyfikację z modelu Promyk), a różniący się skrzynką. Sonatina miała drewnianą, politurowaną obudowę, a Nokturn był w bakelicie. Produkcję rozpoczęto w roku 1957 i do jej zakończenia w 1963 r. fabrykę opuściło ponad 200 tys. egzemplarzy odbiornika.

Podstawowe parametry i właściwości

lampy:

UCH21, UCH21, UBL21, UY1N

zakresy fal:

Długie 1034 - 2070 m (290 - 145 kHz)

Średnie 1 322 - 575 m (930 - 520 kHz)

Średnie 2 186 - 333 m (1610 - 900 kHz)

Krótkie 24,2 - 52,1 m (12,35 - 5,75 MHz)

zasilanie:

napięcie przemienne lub stałe 220 V lub 125 V

elementy regulacyjne:

potencjometr siły głosu z wyłącznikiem (lewa gałka), klawiszowy przełącznik zakresów, strojenie (prawa gałka)

gniazda:

antena i uziemienie

wymiary:

420 x 302 x 195 mm / ok. 6,7 kG

Jest to odbiornik superheterodynowy z zasilaniem uniwersalnym. Termin „zasilanie uniwersalne” oznacza, że urządzenie może korzystać z sieci prądu przemiennego lub z dowolnego źródła prądu stałego. Nowym rozwiązaniem w Sonatinie było podzielenie zakresu fal średnich na dwa podzakresy, co umożliwiało wygodne wyszukiwanie stacji.

Zobacz też

• Polskie odbiorniki radiowe

Linki zewnętrzne

• Nokturn, „bliźniak” Sonatiny w katalogu Oldradio.Pl.