Sowiecka Republika Naissaar

Sowiecka Republika Naissaar,
Sowiecka Republika Marynarzy i Budowniczych Fortecy

Советская республика Найссаара,
Советская республика матросов и строителей

1917–1918
Flaga Sowieckiej Republiki Naissaar
Dewiza: (ros.) Смерть буржуям! (Śmierć burżujom!)
Hymn: Międzynarodówka
Stolica	Lõunaküla
Ustrój polityczny	Anarchizm syndykalistyczny
Powierzchnia  • całkowita	18,6 km²
Liczba ludności (1918)  • całkowita	ok. 300

Sowiecka Republika Naissaar (ros. Советская республика Найссаара, est. Naissaare Nõukogude Vabariik) lub Sowiecka Republika Marynarzy i Budowniczych Fortecy (ros. Советская республика матросов и строителей) lub Wolny Nargen (ros. Вольный Нарген) – quasi-państwo istniejące w okresie od 17 grudnia 1917 do 26 lutego 1918 roku na estońskiej wyspie Nargen (aktualnie Naissaar), będącej wówczas częścią Imperium Rosyjskiego. Powierzchnia niewielkiej republiki wynosiła 18,6 km², a zamieszkiwało ją ok. 300 osób.

Historia

Marynarze pancernika „Pietropawłowsk” w Helsinkach (1917). Napis na fladze: „śmierć burżujom”

Podczas rewolucji lutowej w Rosji przy wyspie Nargen stacjonował należący do Floty Bałtyckiej pancernik „Pietropawłowsk”^[1]. Niedługo po wybuchu rewolucji październikowej, 17 grudnia 1917 władzę na wyspie przejęli marynarze owego okrętu oraz robotnicy budujący fortecę. Ogłoszono wówczas powstanie miniaturowego quasi-państwa – Sowieckiej Republiki Marynarzy i Budowniczych Fortecy Wyspy Naissaar^[a][2], które w dużym stopniu odwoływało się do idei anarchokomunizmu. Powołano Radę Ludową, a na jej przewodniczącego wybrano Stepana Pietriczenko. Rada szybko przystąpiła do sporządzania konstytucji, na stolicę wyznaczono wieś Lõunaküla, a na hymn Międzynarodówkę. Planowano również emisję pieniądza, ale jego nazwa nie jest znana. Rada nie uznawała władz bolszewickich, a w Cesarstwie Niemieckim widziała wrogów dla wyspiarskiego państwa^[3]. Republika liczyła pow. 200 „obywateli”^[2].

Republika nie przetrwała długo, ponieważ została rozwiązana 26 lutego 1918 roku, wraz z wejściem na wyspę wojsk Cesarstwa Niemieckiego. Rosyjscy rewolucjoniści ewakuowali się najpierw do Helsinek, a następnie na wyspę Kronsztad^[3].

Uwagi

Przypisy