Spółgłoska boczna zwarto-szczelinowa dziąsłowa dźwięczna

Spółgłoska boczna szczelinowa dziąsłowa bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych. W Międzynarodowym alfabecie fonetycznym oznaczana jest symbolem [dɮ].

Artykulacja

W czasie artykulacji podstawowego wariantu [dɮ]:

• modulowany jest prąd powietrza wydychanego z płuc, czyli artykulacja tej spółgłoski wymaga inicjacji płucnej i egresji (spółgłoska płucna egresywna)
• tylna część podniebienia miękkiego zamyka dostęp do jamy nosowej, powietrze uchodzi przez jamę ustną (spółgłoska ustna)
• prąd powietrza w jamie ustnej przepływa po bokach języka
• w początkowej fazie dochodzi do zwarcia języka z dziąsłami tak jak przy artykulacji spółgłoski [d]. Zamiast plozji następuje przejście do spółgłoski [ɮ] bez oderwania języka od dziąseł.
• więzadła głosowe drgają, spółgłoska ta jest dźwięczna.

Występowanie

Spółgłoska boczna zwarto-szczelinowa dziąsłowa dźwięczna występuje w językach xhosa i salisz^[1][2].

Przypisy