Speedway of Nations 2022
| |||
Dyscyplina | |||
---|---|---|---|
Organizator | |||
Szczegóły turnieju | |||
Gospodarz | |||
I miejsce | |||
II miejsce | |||
III miejsce |
Speedway of Nations 2022 – 5. edycja Speedway of Nations – zawodów żużlowych organizowanych przez Międzynarodową Federację Motocyklową. Turniej jest kontynuacją Drużynowych mistrzostw świata organizowanych od 1960 roku. Początkowo zawody miały się odbyć w Esbjergu, jednak z powodu problemów organizacyjnych przeniesiono je do Vojens[1]. W wyniku inwazji na Ukrainę z SoN 2022, jak i z wszystkich innych międzynarodowych rozgrywek żużlowych, została wykluczona reprezentacja Rosji[2].
W przeciwieństwie do poprzednich lat, zorganizowano jeden turniej finałowy zamiast dwóch. Odbył się on 30 lipca 2022 w Vojens, a udział w nim mieli zapewnieni gospodarze – reprezentacja Danii. Złoty medal wywalczyła reprezentacja Australii.
Półfinały
Pierwszy półfinał
- Vojens (Vojens Speedway Center), 27 lipca 2022[3]
Widzów: ok. 700
Pogrubioną czcionką zaznaczono punkty przyznane w biegu dodatkowym o 3. miejsce.
Miejsce | Kraj | Suma | Zawodnicy | Pkt. | Pkt bieg. |
---|---|---|---|---|---|
1. | Australia | 35 | (1) Jason Doyle (2) Max Fricke (3) Jack Holder | 6 15 14 | (0,-,4,2,-,-) (-,4,3,-,4,4) (4,2,3,2,3) |
2. | Finlandia | 34 | (1) Timo Lahti (2) Timi Salonen (3) Jesse Mustonen | 18 16 – | (2,2,4,3,4,3) (3,4,3,2,2,2) ns |
3. | Polska | 31+7 | (1) Bartosz Zmarzlik (2) Maciej Janowski (3) Patryk Dudek | 15+3 6 10 | (2,4,3,-,3,3+3) (3,3,-,0,-,-) (4,4,0,2+4) |
4. | Niemcy | 30+2 | (1) Kai Huckenbeck (2) Norick Blödorn (3) Michael Härtel | 18+2 12+0 – | (4,4,4,2,0,4+2) (d,3,3,0,3,3+0) ns |
5. | USA | 25 | (1) Luke Becker (2) Broc Nicol (3) Dillon Ruml | 19 6 0 | (3,2,2,4,4,4) (4,0,u,-,2,-) (0,0) |
6. | Ukraina | 18 | (1) Marko Lewiszyn (2) Stanisław Mielniczuk (3) Witalij Łysak | 18 0 0 | (2,3,2,4,3,4) (0,-,0,-,0,-) (0,0,0) |
7. | Łotwa | 16 | (1) Francis Gusts (2) Jevgeņijs Kostigovs (3) Oļegs Mihailovs | 2 7 7 | (0,0,-,2,-,0) (-,-,2,3,0,2) (2,3,0,2) |
Drugi półfinał
Początkowo w drugim półfinale miała wziąć udział reprezentacja Słowacji, jednak w wyniku kontuzji odniesionej przez Martina Vaculíka kilka dni przed zawodami, wycofała się[4].
Widzów: b.d.
Pogrubioną czcionką zaznaczono punkty przyznane w biegu dodatkowym o 3. miejsce.
Miejsce | Kraj | Suma | Zawodnicy | Pkt. | Pkt bieg. |
---|---|---|---|---|---|
1. | Szwecja | 35 | (1) Fredrik Lindgren (2) Oliver Berntzon (3) Victor Palovaara | 14 21 – | (2,3,0,4,2,3) (3,4,3,3,4,4) ns |
2. | Czechy | 34 | (1) Václav Milík (2) Jan Kvěch (3) Petr Chlupáč | 19 15 – | (4,2,4,4,2,3) (3,3,2,3,4,0) ns |
3. | Wielka Brytania | 31+7 | (1) Tai Woffinden (2) Robert Lambert (3) Daniel Bewley | 19+3 6 6+4 | (0,3,4,4,4,4+3) (2,2,2,-,t,-) (3,3+4) |
4. | Francja | 32+2 | (1) Dimitri Bergé (2) David Bellego (3) Mathieu Trésarrieu | 19+2 13+0 – | (4,0,3,4,4,4+2) (0,4,0,3,3,3+0) ns |
5. | Słowenia | 22 | (1) Matic Ivačič (2) Nick Skorja (3) Anže Grmek | 17 3 2 | (4,4,3,2,2,2) (0,3,-,0,d,-) (2,0) |
6. | Norwegia | 17 | (1) Glenn Moi (2) Espen Sola (3) Lasse Fredriksen | 0 11 6 | (-,0,u,0,-,-) (2,2,2,-,3,2) (3,2,2,0) |
7. | Włochy | 17 | (1) Michele Paco Castagna (2) Daniele Tessari | 17 0 | (4,2,4,2,3,2) (w,t,0,0,0,0) |
Finał
Widzów: b.d.
Pogrubioną czcionką zaznaczono punkty zdobyte w biegu finałowym.
Miejsce | Kraj | Suma | Zawodnicy | Pkt. | Pkt bieg. |
---|---|---|---|---|---|
1. | Australia | 30+6+7 | (1) Jason Doyle (2) Max Fricke (3) Jack Holder | 0 11+2+3 19+4+4 | (-,-,-,-,-,-) (0,3,3,0,3,2+2+3) (3,2,4,3,4,3+4+4) |
2. | Wielka Brytania | 32+2 | (1) Daniel Bewley (2) Robert Lambert | 14+2 18+0 | (4,0,0,4,2,4+2) (3,4,4,2,3,2+0) |
3. | Szwecja | 30+3 | (1) Fredrik Lindgren (2) Oliver Berntzon (3) Victor Palovaara | 10+3 20+w – | (2,0,0,4,4,0+3) (4,4,4,2,3,3+w) ns |
4. | Dania | 28 | (1) Leon Madsen (2) Mikkel Michelsen (3) Anders Thomsen | 15 13+w – | (3,3,3,4,2,w) (2,4,2,2,0,3) ns |
5. | Czechy | 27 | (1) Václav Milík (2) Jan Kvěch (3) Petr Chlupáč | 18 9 – | (4,2,4,2,2,4) (0,3,3,3,0,0) ns |
6. | Polska | 26 | (1) Bartosz Zmarzlik (2) Patryk Dudek (3) Maciej Janowski | 20 2 4 | (4,3,2,3,4,4) (0,2,0,-,-,-) (0,2,2) |
7. | Finlandia | 16 | (1) Timo Lahti (2) Timi Salonen (3) Jesse Mustonen | 14 0 2 | (2,2,0,3,3,4) (w,-,-,-,-,-) (0,2,w,0,0) |
Przypisy
- ↑ Jakub Mróz , Żużel. FIM Speedway of Nations przeniesione do Vojens, PoBandzie - Portal Sportowy, 11 lipca 2022 [dostęp 2022-08-30] (pol.).
- ↑ Wyrzucenie Rosjan zbawieniem Polaków. Mamy złoto w kieszeni?, sport.interia.pl [dostęp 2022-08-30] (pol.).
- ↑ Wirtualna Polska Media , 1. półfinał SON w Vojens – Wynik i Relacja na żywo - Speedway of Nations - 27.07.2022, sportowefakty.wp.pl [dostęp 2022-08-30] (pol.).
- ↑ Magdalena Magdziarz , Nie Słowacja, lecz Norwegia. Kolejna zmiana w SON, Aktualności żużlowe, informacje o żużlu, 26 lipca 2022 [dostęp 2022-08-30] (pol.).
Media użyte na tej stronie
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Flaga Finlandii
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.