Srebrny Ton
Srebrny Ton – pierwszy polski, powojenny radioodbiornik. Opracowała go grupa inżynierów pod kierownictwem inż. Tadeusza Kiesewettera. Produkowany był w dawnych zakładach Nora z remanentów poniemieckich w 1946 i 1947 roku, późniejszych ZR Diora, w tamtym czasie nazywanych PFOR – Państwowa Fabryka Odbiorników Radiowych. Części pozostawionych przez okupanta jednak nie starczyło na długo – wyprodukowano ok. 350 sztuk. Odbiornik wyposażony był w 4 lampy – dwie RV12P2000, LV1 i EZ12. Obudowa pochodziła od odbiornika Nora Graz GW79, chassis najpewniej od innej Nory, a głośnik – Telefunkena. Jest to odbiornik dwuobwodowy, reakcyjny, trzyzakresowy.