Sroka czarnodzioba

Sroka czarnodzioba
Pica hudsonia[1]
(Sabine, 1823)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

krukowate

Rodzaj

Pica

Gatunek

sroka czarnodzioba

Synonimy
  • Corvus hudsonia Sabine, 1823[2]
  • Pica pica hudsonia (Sabine, 1823)[1]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]
Status iucn3.1 LC pl.svg
Zasięg występowania
Mapa występowania

     występuje przez cały rok

     zimuje

Sroka czarnodzioba[4] (Pica hudsonia) – gatunek dużego ptaka z rodziny krukowatych (Corvidae). Zamieszkuje zachodnią połowę Ameryki Północnej – od południowej Alaski przez zachodnią i środkową Kanadę po zachodnie i środkowe Stany Zjednoczone[5]. Nie wyróżnia się podgatunków[2][5].

Morfologia

Pod względem wyglądu jest niemal identyczna, jak europejska sroka (Pica pica). Sroka amerykańska była wcześniej klasyfikowana jako jej podgatunek Pica pica hudsonia; upierzenie jest czarno-białe.

Długość ciała od 45 do 60 cm, rozpiętość skrzydeł 56–61 cm; masa ciała 145–210 g[6].

Pożywienie

Gatunek wszystkożerny; może zabierać pożywienie innym ptakom. Zjada od padliny, także zbieranej z dróg, poprzez świeży pokarm zwierzęcy – owady, małe ssaki, małe ptaki, pisklęta, jaja – po nasiona, owoce i orzechy. Mogą znaleźć pożywienie po zapachu, co jest nietypowe dla ptaków[7].

Lęgi

Sroki czarnodziobe są monogamiczne, pozostają w parze aż jeden z partnerów nie umrze, wtedy szukają nowego. Okres lęgowy trwa od marca do początku lipca. Budowa gniazda trwa 40–50 dni. Mieści się na drzewie, stanowi je zamknięta od góry konstrukcja z patyków, traw, kawałków kory, korzeni, błota. Używają co roku tego samego gniazda, jednakże naprawiają je. Zniesienie liczy 6–8 jaj. Inkubacja trwa 16–18 dni, wysiaduje jedynie samica, jednak karmiona jest przez samca. Młode stają się lotne po 3–4 tygodniach od wyklucia[7].

Status

IUCN uznaje srokę czarnodziobą za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern)[3]. Organizacja Partners in Flight szacuje liczebność populacji lęgowej na około 5,4 miliona osobników[8]. Trend liczebności populacji oceniany jest jako stabilny[3].

Przypisy

  1. a b Pica hudsonia, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. a b Black-billed Magpie (Pica hudsonia). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-15)]. (ang.).
  3. a b c Pica hudsonia, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
  4. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Corvidae Leach, 1820 - krukowate - Crows and Jays (wersja: 2020-09-20). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-01-14].
  5. a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Crows, mudnesters, birds-of-paradise. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2021-01-14]. (ang.).
  6. Black-billed Magpie Identification. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2021-01-14]. (ang.).
  7. a b Washington Department of Fish and Wildlife, Living with Wildlife; Facts about Magpies. [dostęp 2008-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-13)].
  8. Black-billed Magpie Life History. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2021-01-14]. (ang.).

Bibliografia

  • Birkhead, T.R., 1991, The Magpies: The ecology and behaviour of black-billed and yellow-billed magpies, T & A D Poyser, London. ISBN 0-85661-067-4
  • Madge, Steve & Burn, Hilary, 1994, Crows and jays: a guide to the crows, jays and magpies of the world, A&C Black, London. ISBN 0-7136-3999-7
  • Trost, C.H., 1999, Black-billed Magpie (Pica pica). In The Birds of North America, No. 389 (A. Poole and F. Gill, eds). The Birds of North America, Inc., Philadelphia, PA.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Status iucn3.1 LC pl.svg
Autor: unknown, Licencja: CC BY 2.5
Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Pica hudsonia map.svg
Autor: Cephas, Licencja: CC BY-SA 4.0
Geographical distribution of Black-billed magpie.
  Year-round
  Nonbreeding
Black-billed Magpie, Yellowhead Highway, north of Jasper, Alberta.jpg
Autor: Alan D. Wilson, Licencja: CC BY-SA 3.0
Black-Billed Magpie, Yellowhead Highway, North of Jasper, Alberta