Stadion Wojska Polskiego w Warszawie

Stadion Wojska Polskiego
w Warszawie

Stadion Miejski Legii Warszawa im. Marszałka Józefa Piłsudskiego
Państwo	Polska
Województwo	mazowieckie
Miejscowość	Warszawa
Adres	ul. Łazienkowska 3, 00-449 Warszawa
Koszt budowy	460 mln zł
Data budowy	1927–1930
Data otwarcia	9 sierpnia 1930
Właściciel	m.st. Warszawa (od 1 sierpnia 2002)
Klub	Legia Warszawa
Inauguracja	9 sierpnia 1930 Legia Warszawa – Europa Barcelona 1:1
Pojemność stadionu	31 006 miejsca[1]
Rekordowa frekwencja	40 tys. widzów (8 czerwca 1958 Legia Warszawa – ŁKS Łódź 3:0)
Oświetlenie	2000 luxów
Wymiary boiska	105 × 68 m
Nawierzchnia boiska	trawiasta
Położenie na mapie Warszawy (c) Mfloryan at pl.wikipedia, CC BY 2.5 Stadion Wojska Polskiego w Warszawie
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Stadion Wojska Polskiego w Warszawie
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Stadion Wojska Polskiego w Warszawie
52°13′13″N 21°02′26″E/52,220278 21,040556
Strona internetowa

Stadion w środku

Stadion Wojska Polskiego w Warszawie, Stadion Miejski Legii Warszawa im. Marszałka Józefa Piłsudskiego, oficjalnie: Miejski Stadion Klubu Sportowego Legia im. Marszałka Józefa Piłsudskiego^[2] – stadion piłkarski znajdujący się w warszawskiej dzielnicy Śródmieście przy ul. Łazienkowskiej 3, między ulicami: Łazienkowską, Czerniakowską, Janusza Kusocińskiego i Myśliwiecką.

Stanowi własność miasta stołecznego Warszawy. Od 1 sierpnia 2002 jest dzierżawiony przez spółkę Legia Warszawa S.A.

Stary stadion

Historia

Tereny na Agrykoli i przenosiny Legii na Łazienkowską

(c) Bundesarchiv, Bild 183-10688-0001 / CC-BY-SA 3.0

Wyścig Pokoju w 1951 roku. Słowacki kolarz Vlastimil Ružička

W 1917 roku po przeprowadzce klubu do Warszawy, drużyna rozgrywała mecze i treningi na Agrykoli. Było to w tamtym czasie jedyne boisko w Warszawie, które nadawało się do rozgrywania publicznych widowisk. Pierwszym spotkaniem rozegranym przez Legię na stadionie Agrykoli był pojedynek z Polonią (1-1), który odbył się 29 kwietnia 1917 roku. Użytkowanie boiska na Agrykoli było zbyt kosztowne by klub mógł na nim rozgrywać systematyczne mecze i treningi. Z tego powodu podjęto decyzję o budowie nowego stadionu. Pod koniec 1921 roku, podpisano umowę na mocy której klub wydzierżawił teren pomiędzy ulicą Łazienkowską a Myśliwiecką^[3].

Na przełomie lat 1921 i 1922 rozpoczęto prace nad budową nowego stadionu, w której na początku brało udział 40 osób. Plan według którego powstawała inwestycja stworzył kpt. Wanicki. Przewidywał on m.in. stadion do rozgrywania meczów, żużlową bieżnię, dwa boiska treningowe, korty tenisowe oraz tor szermierczy. Plan ten został rozszerzony przez inżyniera Jana Nagórskiego. Powiększona inwestycja (m.in. o basen), miała jednak zostać ukończona 2 lata później. Większa liczba przedsięwzięć wymagała zwiększonych środków. W związku z tym, klub zwrócił się o pomoc do wojska. Wkrótce podjęto współpracę, na mocy której wojsko miało pomóc w wybudowaniu obiektów, a w zamian stałoby się ich właścicielem. Po zrealizowaniu inwestycji, zaczęto organizować na nich imprezy wojskowe. Pierwszą z nich były igrzyska, podczas których odbył się pokaz bitwy powietrznej i lądowej, zgromadziła ok. 15 tys. publiczności^[3].

Problemy z terenami przy Łazienkowskiej

W kolejnych latach w trakcie użytkowania terenów pojawiały się liczne problemy. Pierwsze z nich dotyczyły tego, kto ma zarządzać funduszem przeznaczonym na rozbudowę obiektów sportowych. Pojawiły się także komplikacje dotyczące własności tych terenów spowodowane niewłaściwym zadbaniem o prowadzenie inwestycji w odpowiednim tempie. Pod koniec 1925 roku, wydano zarządzenie które stanowczo podzieliło teren na teren z boiskami sportowymi i bieżnią oraz teren hippiczny (przeznaczony do sportów jeździeckich)^[4].

Kolejne problemy Legii, wynikły z powstania nowego piłkarskiego klubu w Warszawie – Lechii, który miał zjednoczyć wszystkie wojskowe drużyny w regionie. Oficjalnie WKS Lechia został założony 26 listopada 1925 roku i wkrótce wszedł na tereny legijne, które w międzyczasie, jak donoszą niektóre źródła, miały zostać utracone przez Legię. Na wiosnę 1926 roku, problem został rozwiązany, poprzez utworzenie specjalnej komisji boiskowej w której udział miałyby wszystkie warszawskie kluby wojskowe. Na czele komisji stanął pułkownik Zygmunt Wasserab. Dzięki tej decyzji, Legia znów weszła w zarządzanie terenami na której miał zostać wybudowany reprezentacyjny Stadion Wojskowy. A budowa kolejnych boisk treningowych i kortów tenisowych została kontynuowana^[5].

Budowa oraz otwarcie Basenu Północnego

Jedną z największych atrakcji kompleksu basenów przy Łazienkowskiej była 10-metrowa skocznia do wody

Na początku 1928 roku, Polski Związek Pływacki podjął decyzję i stworzył komórkę Budowy Pływalni na Stadionie Legii. Jej zadaniem było zorganizowanie środków na ten cel oraz jego realizacja^[6]. Pierwszy basen, nazywany północnym, został otwarty 14 listopada 1928 roku. Największymi atrakcjami obiektu zaprojektowanego przez inżyniera Wacława Paszkowskiego były 10-metrowa skocznia oraz trybuny, które mogły pomieścić 2500 osób^[7].

Budowa oraz otwarcie Stadionu Wojska Polskiego

Flaga ‘Żylety’ przedstawiająca panoramę Warszawy. Derby Warszawy 2005

Oprawa meczowa na ‘Żylecie’. Legia Warszawa – Arka Gdynia, 2005

W 1929 roku Legia uzyskała dotację, która umożliwiła realizację planu budowy reprezentacyjnego Stadionu Wojskowego. Stadion powstał według projektu Maksymiliana Dudryk-Darlewskiego, który zaprojektował zadaszenie głównej trybuny tak, by słupy je podtrzymujące w jak najmniejszym stopniu przeszkadzały widzom w podziwianiu widowiska. Pod trybuną główną, której pojemność sięgała 5000 osób, znajdowały się pomieszczenia klubowe, m.in. szatnie, sale gimnastyczne, magazyny sportowe, świetlica czy bufet. Wokół boiska znajdowała się bieżnia oraz tor kolarski. Bieżnia liczyła 400 m długości oraz 7,5 m szerokości. Tor kolarski był skonstruowany w połowie na wale ziemnym, a w połowie na elementach żelbetowych. Jego długość wynosiła 500 m^[6].

Koniec budowy nastąpił w 1930 roku. Pierwszym, inauguracyjnym meczem piłkarskim na stadionie było spotkanie pomiędzy drużyną Legii Warszawa a drużyną CF Europa Barcelona, które odbyło się 9 sierpnia 1930 roku. Warszawski zespół zremisował to spotkanie 1:1. Premierowego gola zdobył zawodnik Legii – Henryk Martyna z rzutu karnego w 22 minucie pojedynku^[8]. Oficjalne otwarcie toru kolarskiego i bieżni lekkoatletycznej nastąpiło 30 sierpnia 1930 roku przy okazji międzynarodowego turnieju, w którym wzięły udział drużyny z Anglii, Niemiec, Austrii, Francji, Egiptu oraz Polski^[9].

24 sierpnia 1930 roku rozegrano na stadionie dwa pierwsze mecze ligowe. Najpierw na boisko wybiegły: Warszawianka Warszawa i ŁKS Łódź (pierwszą ligową bramkę strzelił tutaj Eugeniusz Tadeusiewicz z ŁKS-u), zaś chwilę po jego zakończeniu: Legia Warszawa i Czarni Lwów (pierwszy ligowy gol dla Legii na tym obiekcie zdobyty przez Józefa Nawrota). 26 października 1930 roku na arenie tej zadebiutowała narodowa reprezentacja Polski, zwyciężając 6:0 Łotwę (pierwsza bramka Józefa Nawrota)^[9].

Niezrealizowane plany budowy obiektów sportowych i niedoróbki w nowo wybudowanym stadionie

Otwarty stadion posiadał jednak wiele niedoróbek. Jak donoszą niektóre gazety z tamtego czasu, tor kolarski po roku użytkowania miał wiele szczerb i bruzd. Ponadto opieszałość w odpowiedniej konserwacji toru i naprawie usterek, spowodowała że tor wkrótce zamknięto^[9]. Zawody na nim przestano rozgrywać wiosną 1935 roku^[10].

W 1933 roku, stadion oficjalnie zyskał miano Stadionu Wojska Polskiego. Latem tego samego roku, obiekt przeszedł w administrację Państwowego Urzędu Wychowania Fizycznego (ówczesnego ministerstwa sportu). W konsekwencji Legia bezpłatnie wykorzystywała boiska treningowe, a płaciła za korzystanie ze stadionu w trakcie meczów ligowych^[10].

W styczniu 1933 roku na jednym z boisk tenisowych zorganizowano lodowisko na którym mogły rozgrywać się mecze hokejowe. Plac gry otaczały trybuny, które mogły pomieścić 4000 widzów. Na inaugurację boiska zaproszono niemiecką drużynę Wiener Eislauf Verein. Legioniści przegrali to spotkanie 0-1^[10].

Na początku lat 30. powstały plany budowy hali sportowej, jednak do ich realizacji nie doszło^[10][11]. Zamierzano również dokonać naprawy toru kolarskiego i oddać go do użytku wyłącznie kolarzy. Motocykliści zaś mieli dostać nowy tor poza miastem. W rzeczywistości, toru nigdy nie naprawiono^[10]. Powstała również koncepcja budowy na terenach legijnych toru do jazdy szybkiej na lodzie. Jednakże plany te nie doczekały się swojej realizacji^[10][11].

Stadion podczas II wojny światowej

Spadek piłkarskiej Legii z I ligi i brak sukcesów sportowych, uniemożliwił w kolejnych latach pozyskiwanie środków na rozbudowę zaplecza sportowego na tych terenach. Mimo to na stadionie odbywały się mecze międzypaństwowe, m.in. odbyło się spotkanie pomiędzy reprezentacją Polski a reprezentacją III Rzeszy. W meczu padł remis 1:1^[12].

Wybuch II wojny światowej w 1939 roku spowodował rozwiązanie sekcji sportowych. Po kapitulacji miasta stadion znalazł się w posiadaniu Niemców. Okupanci dbali o obiekt, bo w trakcie okupacji odbywały się na nim zawody dla żołnierzy Wermachtu^[13]. Obiektem zarządzał Wilm Hosenfeld^[13].

Stadion ucierpiał podczas ofensywy Armii Czerwonej i Wojska Polskiego w styczniu 1945^[13]. Zrujnowany obiekt wymagał renowacji. Głównie zdewastowane były pomieszczenia pod trybuną, jak i widownie na niej, korty tenisowe, basen oraz boiska treningowe, które nosiły ślady artylerii użytej podczas działań wojennych. Po zakończeniu wojny patronat nad stadionem przejęła wojskowa komenda miasta^[12].

Odbudowa po II wojnie światowej i pierwsze zawody na odrestaurowanych obiektach

Na „Żylecie“ podczas meczu, Derby Warszawy 2005

1 maja 1945 roku w Święto Pracy Legia rozegrała pierwszy powojennym mecz na Stadionie Wojska Polskiego. Przeciwnikiem była lokalna Syrenka, a spotkanie zakończyło się remisem 3-3^[12][14].

Po wojnie, korty tenisowe znajdujące się w pobliżu stadionu – jak informowały lokalne media – „były w opłakanym stanie”. Jedynym obiektem nadającym się do użytku był mały budynek klubowy przy kortach tenisowych. Po zakończeniu wojny zajęto się odbudową zniszczonych terenów i w 1946 roku oddano do dyspozycji legijnych tenisistów kort centralny i dwa boczne. Przeprowadzono renowację również na obiekcie, na którym przed wojną trenowali legijni lekkoatleci. Wyremontowano również basen^[14].

W dniach 22–27 września 1946 roku rozegrano pierwsze mistrzostwa ludowego Wojska Polskiego na odrestaurowanych obiektach. W zawodach brało udział 2800 żołnierzy – sportowców. W ramach tych zmagań sportowych rozgrywano mistrzostwa w boksie. Ring został umiejscowiony na murawie stadionu przy trybunie krytej, a zmagania oglądała publiczność umiejscowiona na trybunach oraz ustawiona wokół areny^[14].

22 grudnia 1946 roku swój pierwszy powojenny mecz rozegrała również sekcja hokejowa Legii. Legioniści spotkali się z Żyrardowianką^[14].

Od 1946 na stadionie swoją pierwszą powojenną siedzibę w Warszawie miał Polski Związek Piłki Nożnej^[15]. W znajdującym się tam hotelu zatrzymywali się działacze związku i piłkarze przyjeżdżający do Warszawy na mecze^[15].

Nowe legijne obiekty sportowe

W 12 grudnia 1953 roku w sąsiedztwie legijnych terenów zostało otwarte drugie w kraju sztuczne lodowisko – Torwar. Jednak ówczesny obiekt nie posiadał jeszcze zadaszenia. Inaugurację uczcił mecz pomiędzy Legią a Gwardią Bydgoszcz. Spotkanie zakończyło się zwycięstwem gospodarzy 12-3^[16].

W 1956 roku Legia pozyskała kolejny obiekt sportowy. Była to długo oczekiwana hala sportowa. Pozyskany obiekt, który znajdywał się przy ul. 29 listopada wymagał remontu. W inauguracyjnym sezonie na nowej hali, koszykarze Legii wywalczyli Mistrzostwo Polski^[16].

Grono obiektów sportowych Legii w 1956 roku powiększyło się również o nowy, 25-metrowy basen. Inaczej niż wcześniej powstała pływalnia, ta była całkowicie zadaszona. Umożliwiało to rozgrywanie zawodów nawet w niesprzyjających warunkach atmosferycznych. Nowy obiekt posiadał zaplecze gospodarcze i trybuny, na których mogło zasiąść 1200 widzów^[7].

Okres rekordów frekwencji na stadionie

Pod koniec lat pięćdziesiątych zostały ustalone rekordy frekwencji na Stadionie Wojska Polskiego. Przypadły one na okres świetności warszawskiego klubu. W tych czasach Legia zdobywała mistrzostwa Polski oraz kwalifikowała się do europejskich pucharów. Pierwszy rekord padł 19 września 1956 roku podczas meczu Pucharu Europy Mistrzów Krajowych Legii Warszawa ze Slovanem Bratysława. Oglądnąć to widowisko przyszło 40 tys. widzów. Dwa lata później, 8 czerwca 1958 roku na trybunach znajdowała się taka sama ilość kibiców podczas ligowego meczu Legii z ŁKS Łódź^[17].

Sztuczne oświetlenie i renowacja stadionu

Doping na ‘Żylecie’ podczas meczu, Derby Warszawy 2005

Pod koniec lat pięćdziesiątych, klub zaczął starania o środki na remont obiektów znajdujących się przy Łazienkowskiej. Głównym obiektem, na renowacji którego zależało legijnym władzom najbardziej był Stadion Wojska Polskiego. Po trzydziestoletniej eksploatacji znajdywał się on w wysłużonym stanie. W trakcie remontu wymieniono instalacje oraz dokonano przeróbek na widowni. Ponadto w końcówce lat pięćdziesiątych, wyremontowano legijny basen^[16].

W latach sześćdziesiątych stadion przeszedł jedną z najistotniejszych modernizacji w swojej historii. Sztandar Młodych z 3 sierpnia 1960 roku informował, że stadion po przebudowie będzie mógł pomieścić 25 tysięczną publiczność. Chwalono, iż jako jeden z niewielu stadionów w kraju o tej pojemności, wszystkie miejsca na nim będą miejscami siedzącymi. W związku z tym, w miejscu dotychczasowych miejsc stojących na trybunie wschodniej, zamontowano ławki. Zachwalano również, iż Stadion Wojska Polskiego jako jeden z nielicznych w Polsce, będzie posiadał sztuczne oświetlenie^[18].

Inauguracja oświetlenia nastąpiła 5 października 1960 roku podczas meczu rewanżowego z Aarhus GF w 1/16 finału Pucharu Europy Mistrzów Krajowych. Spotkanie zakończyło się zwycięstwem legionistów 1:0^[18]. Oświetlenie posiadało moc 800 luxów^[17].

Ostatnie dwudziestolecie stadionu

Widok na trybunę ‘Krytą’, Derby Warszawy 2005

Ostatnie dwudziestolecie istnienia stadionu to głównie oczekiwanie na budowę nowego obiektu. Co prawda stadion przechodził renowacje i retusze zniszczeń, jednakże jego przestarzała konstrukcja wywierała na właścicielach Legii, jak i zarządcach obiektu ideę budowy nowego stadionu (szczegółowy opis tego procesu w sekcji Budowa nowego stadionu). Realizację zamysłów komplikowały problemy związane z własnością gruntów na których stał dotychczasowy obiekt^[19].

Jedną z ostatnich renowacji stadion przeszedł w 1999 roku. Kompletną przebudowę przeszły wtedy trybuny na łukach, znajdujące się za bramkami. Zostały one specjalnie wyremontowane do przyjęcia kibiców przyjezdnych na mecz reprezentacji Polski z Anglią w ramach eliminacji Mistrzostw Europy 2000^[19]. Spotkanie to zakończyło się bezbramkowym remisem^[20].

27 września 2001 roku na stadionie odbył się mecz eliminacyjny Pucharu UEFA pomiędzy Anży Machaczkała a Rangers. Spotkanie odbyło się na neutralnym terenie, gdyż szkocki klub odmówił przyjazdu do Machaczkały^[19]. Mecz wygrali Szkoci 1:0 i to oni awansowali do kolejnej fazy eliminacyjnej^[21].

Pod koniec pierwszej dekady XXI wieku uporano się z problemami dotyczącymi budowy nowego obiektu. 17 listopada 2008 r. rozpoczęto rozbiórkę starego stadionu i starych budynków klubowych znajdujących się na legijnym terenie^[22].

Lekkoatletyka na stadionie

Stadion Wojska Polskiego gościł także kilkukrotnie Mistrzostwa Polski seniorów w lekkoatletyce. Po raz pierwszy miały one miejsce w 1932 roku, gdzie do stolicy zjechali się sami mężczyźni. Panowie startowali na stadionie także w osobnych mistrzostwach w latach 1938 oraz 1947. Wspólne zawody kobiet i mężczyzn na stadionie Wojska Polskiego odbyły się w latach 1951, 1953, 1954, 1962 i 1964. Po tym czasie lekkoatletyka nie zawitała już podczas mistrzostw na stadion. Od roku 1970 mistrzostwa przeniesione były na stadion Skry Warszawa^[23].

Konstrukcja

(c) Senq, CC-BY-SA-3.0

Panorama starego stadionu. Widok z Żylety.

Trybuny

Pojemność

Całkowita pojemność wynosiła 13 628 miejsc siedzących. Trybuna Odkryta, czyli tzw. Żyleta mogła pomieścić 4724 osoby. Przeciwległa trybuna, tzw. Kryta – 5976 osób. Łuk od strony ul. Łazienkowskiej miał pojemność 1550 osób, a sektor gości znajdujący się na drugim łuku – 1 378^[24].

Konstrukcja

Konstrukcja trybun odpowiadała czasom w których zostały wybudowane. Żyleta, obie trybuny na łukach i sektory przed Krytą znajdowały się na wałach ziemnych. Plastikowe foteliki znajdujące się na trybunach były w kolorystyce barw klubowych, tj. zielonym, czerwonym, czarnym i białym. Na Żylecie znajdował się ułożony z krzesełek biały napis „LEGIA”, który po wybudowaniu nowego stadionu znalazł się również na trybunie wschodniej. Wewnątrz trybuny Krytej znajdowały się szatnie zawodników, gabinety odnowy biologicznej, siłownie, pomieszczenia biurowe użytkowane przez klub oraz pomieszczenia przeznaczone dla trenerów i VIPów^[25].

Płyta boiska i oświetlenie

Płyta boiska – o wymiarach 105 m długości i 68 m szerokości – od września 2004 roku (jako trzecia w Polsce) była wyposażona w system podgrzewający (pierwszy mecz na niej został rozegrany 30 września 2004 r., a Legia Warszawa uległa w nim Austrii Wiedeń 1:3 w 1/64 finału Pucharu UEFA).

Oświetlenie boiska miało natężenie 1400 luksów, przed remontem czterech masztów oświetleniowych w 2004 roku, natężenie wynosiło 800 luksów^[24].

Nowy stadion

Budowa nowego stadionu

(c) Kamil Korbik at pl.wikipedia, CC BY-SA 3.0

Rozbiórka trybuny Krytej

Wejście na trybunę północną i wschodnią

(c) Kamil Korbik z polskiej Wikipedii, CC BY-SA 3.0

Trybuna wschodnia

„Żyleta”

Idea wybudowania nowego stadionu dla piłkarzy stołecznej Legii pojawiła się już w połowie lat 90. XX wieku, gdy klub odnosił sukcesy należące do największych w jego historii. Kolejne tytuły mistrza Polski, triumfy w krajowym pucharze i superpucharze, a przede wszystkim awans do Ligi Mistrzów implikowały konieczność podjęcia działań mających na celu, bądź przebudowę ówcześnie użytkowanego obiektu, bądź budowę zupełnie nowego stadionu. Ostatecznie jednak do roku 1997 praktycznie nic w tym temacie nie udało się zrobić. Faktycznie bowiem, woli budowy nie wyrażało ani miasto, ani podmioty prywatne zaangażowane w klub, ani wojsko. Dopiero pojawienie się nowego inwestora – przedsiębiorstwa Daewoo i powołanie sportowej spółki akcyjnej dało realne szanse na pomyślne zakończenie sprawy. Koreańscy współwłaściciele klubu byli skorzy stworzyć prężne lobby w sprawie budowy stadionu, podstawowym problemem okazały się jednak prawa własności terenów przy ulicy Łazienkowskiej – Agencja Mienia Wojskowego nie była bowiem skłonna odstąpić nieruchomości miastu.

W związku z tym kwestia stworzenia nowego obiektu „na Legii” została odroczona na 5 lat. Wszystko zmieniło się w roku 2002, gdy Agencja Mienia Wojskowego zdecydowała się sprzedać miastu stołecznemu Warszawa grunty między kwadratem ulic: Łazienkowską, Czerniakowską, Kusocińskiego i Myśliwiecką. Mimo że ich całkowitą wartość oszacowano na 60 mln złotych, uzgodniono cenę zakupu na 16 mln złotych. 29 lipca 2002 r. podczas sesji Rada Warszawy podjęła uchwałę o przeznaczeniu na zakup tego terenu wymaganej kwoty i z dniem 1 sierpnia 2002 r. nieruchomości te formalnie stały się one własnością komunalną^[26]. Od tego momentu można było rozpocząć prace nad planowaną inwestycją.

W październiku 2004 r. naczelny architekt Warszawy Michał Borowski wydał zgodę na budowę nowego stadionu na terenach Legii oraz zagospodarowanie działek przyległych. Według początkowych koncepcji nowy stadion miał być wybudowany na działce między ul. Czerniakowską a Trybuną Otwartą (tzw. Żyletą). Według tych planów Żyleta miała stanowić zachodnią trybunę nowego stadionu^[27]. Decyzja o pozwoleniu na zabudowę terenów Legii otworzyła drogę do ogłoszenia przetargu na nowy stadion. Uczestnicy procesu przetargowego mieli zaprojektować obiekt który mógłby stanąć na tych terenach i go wybudować^[27].

25 września 2006 r. komisja przetargowa ds. budowy nowego stadionu (który miał powstać obok istniejącego obiektu, w miejscu zdewastowanych basenów Legii) unieważniła ofertę konsorcjum niemieckich przedsiębiorstw: HMB Stadien und Sportstattenbau GmbH razem z Wayss und Freytag Schlusselfertingbau AG i Krupp Stahlbau Hannover GmbH, które wygrało przetarg na budowę nowego stadionu. Projekt zakładał budowę obiektu z widownią o pojemności od 30,5 do 35 tysięcy widzów, który posiadał podziemny parking i – jako pierwszy w Polsce stadion – miał być zakryty zasuwanym, szklanym dachem. Oferta przedsiębiorstw niemieckich była jednakże obwarowana restrykcją, iż prowadzenie inwestycji będzie zależne od zebrania w czas funduszy na budowę. Okazało się to nie do zaakceptowania przez stronę polską i ofertę unieważniono^[28][29].

Sytuację komplikowała również niewyjaśniona kwestia Stadionu Narodowego, który miałby stać się jedną z aren Euro 2012, gdyby organizacja tego turnieju została przyznana Polsce i Ukrainie. Stadion Narodowy (z pojemnością na ok. 50 tysięcy widzów) miałby zostać wybudowany na terenie Stadionu Dziesięciolecia^[30]. Koncepcji co do budowy stadionów w stolicy panowało kilka. Pojawiły się zastrzeżenia polityków, iż nie warto budować w stolicy dwóch stadionów z widownią dla kilkudziesięciu tysięcy widzów^[31][32][33]. W związku z tym stadion przy Łazienkowskiej miałby zostać jedynie przebudowany, tak by jego pojemność wynosiła ok. 20 tys. miejsc. Natomiast mecze na które byłoby większe zainteresowanie, Legia rozgrywałaby na Stadionie Narodowym^[34][35].

27 września 2006 władze KP Legia Warszawa i Grupy ITI podczas spotkania z komisarzem miasta stołecznego Warszawa Kazimierzem Marcinkiewiczem w budynku klubowym przy ulicy Łazienkowskiej – zaprezentowały własną koncepcję przebudowy stadionu^[36]. Przedstawiony projekt zakładał budowę stadionu w etapach. Pojemność obiektu miała wynosić 31800 do 34 tys. miejsc w zależności od tego czy na jednej trybunie obowiązywałyby miejsca stojące^[37]. W listopadzie tego samego roku, klub Legia Warszawa podpisał długoletnią umowę z miastem na dzierżawę stadionu. Długość obowiązywania dokumentu będzie wynosić 23 lata^[38].

W czerwcu 2007 r. radni miasta Warszawa przyznali 360 mln zł na budowę nowego stadionu według zaakceptowanego projektu przedstawionego przez Legię Warszawa i ITI^[39]. W kwietniu 2008 r. ówczesna prezydent Warszawy Hanna Gronkiewicz-Waltz wydała pozwolenie na budowę stadionu^[40]. W procesie przetargowym wyłoniono konsorcjum które miało wybudować stadion, jednak przedstawiona oferta zakładała wyższą o blisko 100 mln cenę budowy od przyznanych środków przez miasto^[41]. We wrześniu 2008 roku radni Warszawy zatwierdzili poprawkę w budżecie i przyznali dodatkowe 100 mln potrzebne do budowy stadionu^[42]. 12 listopada 2008 r. podpisano umowę z konsorcjum Polimex-Mostostal na budowę obiektu^[43].

17 listopada 2008 r. rozpoczął się pierwszy etap budowy nowego stadionu^[22], który przewidywał budowę trzech trybun: południową, wschodnią oraz północną. Prace rozpoczęto od rozbiórki starych budynków klubowych i trybun^[44]. W ciągu pierwszego roku budowy, wybudowano 95 procent konstrukcji żelbetowej (I etapu) oraz zamontowano 19 z 28 wszystkich dźwigarów, które są podporami dla dachu. W czerwcu 2010 roku zakończona została budowa trzech nowych trybun, których łączna pojemność wynosi 27 tysięcy widzów. Po niej rozpoczęty został drugi etap budowy nowego stadionu, który przewiduje budowę nowej trybuny zachodniej oraz odwzorowanie zabytkowej elewacji. Przez cały okres budowy stadion jest użytkowany^[45], przy czym w sezonie 2009/2010 jego pojemność wynosiła niecałe 6 tys. miejsc, a w sezonie 2010/2011 ponad 20 tys.

Podczas całej budowy zużyte zostało ok. 30 000 m³ betonu w konstrukcjach monolitycznych, ok. 20 000 m³ betonu w prefabrykatach, ok. 3000 ton stali zbrojeniowej i ok. 2500 ton stali konstrukcyjnej^[46]. Otwarcie całego stadionu miało miejsce 7 sierpnia 2010 podczas meczu towarzyskiego Legia Warszawa - Arsenal F.C.^[47]

Od 19 lipca 2011 do 31 grudnia 2014 na podstawie umowy pomiędzy przedsiębiorstwem PepsiCo a Legią dla celów marketingowych używana była nazwa Pepsi Arena^[48][49].

Konstrukcja

Nowy stadion powstał w miejscu starego. Obiekt spełnia kryteria 4. kategorii UEFA, co oznacza że mogą na nim odbywać się rozgrywki półfinału Ligi Mistrzów. Stadion składa się z pięciu kondygnacji i jest w pełni zadaszony. Wewnątrz trybun znajduje się zaplecze techniczne dla dziennikarzy, publiczności biznesowej oraz centrum odnowy biologicznej do dyspozycji piłkarzy i trenerów^[50]. Ponadto wewnątrz stadionu będzie znajdowało się 12 kiosków gastronomicznych^[50].

Zabytkowa fasada trybuny głównej została częściowo zburzona, a następnie zostanie zrekonstruowana i wkomponowana w fasadę nowego stadionu^[50].

Autorem projektu jest niemieckie przedsiębiorstwo JSK Architekci^[50].

Mecze

Stary stadion

Na Stadionie Wojska Polskiego w Warszawie swoje mecze rozgrywała Legia Warszawa. Na przestrzeni dziejów pojemność stadionu zmieniała się – było to spowodowane remontami oraz zmianą miejsc stojących na siedziska. Na Stadionie Wojska Polskiego swoje mecze rozgrywała również reprezentacja Polski.

Pierwszym meczem rozegranym na nowym stadionie był pojedynek pomiędzy Legią a zespołem Europa Barcelona rozegrany 9 sierpnia 1930 roku. Zakończył się on rezultatem 1:1. Ostatnim meczem przed budową nowego stadionu było spotkanie ligowe pomiędzy Legią a Śląskiem Wrocław rozegrane 14 listopada 2008 roku, nazwane „Pożegnaniem Żylety”^{[65][66][67][68]}. Legioniści wygrali ten pojedynek 4:0^[69].

Okres budowy nowego stadionu

Budowa nowego stadionu rozpoczęła się 17 listopada 2008 roku. Budowa została podzielona na dwa etapy. W trakcie pierwszego dostępna do użytku była jedna trybuna – tzw. Kryta, której pojemność wynosiła 5976 miejsc. W związku z tym frekwencja na meczach Legii podczas tego etapu budowy nie przekraczała tej liczby.

Pierwszym meczem Legii rozegranym podczas okresu budowy nowego stadionu był mecz o Puchar Ekstraklasy rozegrany 25 listopada z Jagiellonią Białystok. Spotkanie zakończyło się zwycięstwem gospodarzy 2:1^[70]. Pierwszym meczem ligowym w okresie budowy stadionu było spotkanie z GKS Bełchatów rozegrane 6 grudnia, w którym to Legioniści pokonali przeciwników 3:0^[71]. W trakcie okresu budowy nowego stadionu Legia rozgrywała również mecze w europejskich pucharach.

14 listopada 2009 roku, rok po meczu pożegnalnym Żylety, na stadionie odbył się mecz towarzyski Reprezentacji Polski. Spotkanie z Rumunią było inauguracją dla Franciszka Smudy na stanowisku selekcjonera kadry. Biało-Czerwoni przegrali to spotkanie 0:1^[72].

Oficjalne otwarcie nowego stadionu nastąpiło 7 sierpnia 2010 roku. W inauguracyjnym meczu spotkały się drużyny Legii i Arsenalu Londyn. Mecz zakończył się zwycięstwem gości 6:5 (1:3)

Legia w europejskich pucharach

Nr	Rodzaj rozgrywek	Data spotkania	Rywal Legii Warszawa	Frekwencja	Wynik meczu	Strzelcy bramek
1	Runda wstępna Pucharu Europy	19 września 1956	Slovan Bratysława	40 tys.	2:0	Edmund Kowal 52', Lucjan Brychczy 62'
2	Runda wstępna Pucharu Europy	5 października 1960	Aarhus GF	20 tys.	1:0	Helmut Nowak 29'
3	1/16 finału PZP	23 września 1964	Admira Wiedeń	12 tys.	1:0	Lucjan Brychczy 11'
4	1/8 finału PZP	18 listopada 1964	Galatasaray SK	2 259	2:1	Jacek Gmoch 69', Metin Oktay 73', Kazimierz Frąckiewicz 88'
5	1/8 finału PZP – dod.	10 grudnia 1964	Galatasaray SK	5 tys.	1:0	Henryk Apostel 14'
6	1/4 finału PZP	3 marca 1965	TSV 1860	5 tys.	0:4	Peter Grosser 69', Hans Küppers 73', Alfred Heiss 75', 87'
7	1/16 finału PZP	12 października 1966	Chemie Lipsk	7 tys.	2:2	Bernd Bauchspiess 17', 29', Wiesław Korzeniowski 40', Janusz Żmijewski 88'
8	1/16 finału PMT	2 października 1968	TSV 1860	8 tys.	6:0	Jan Pieszko 1', 41', Bernard Blaut 22', Kazimierz Deyna 46', Janusz Żmijewski 52', Robert Gadocha 57'
9	1/8 finału PMT	12 listopada 1968	KSV Waregem	10 tys.	2:0	Kazimierz Deyna 68', Robert Gadocha 89'
10	1/4 finału PMT	23 lutego 1969	Újpest	7 tys.	0:1	Antal Dunai 85'
11	I runda Pucharu Europy	1 października 1969	UT Arad	15 tys.	8:0	Bernard Blaut 51', Robert Gadocha 70' 74', Lucjan Brychczy 73', Władysław Stachurski 78', Kazimierz Deyna 81', Janusz Żmijewski 83', Jan Pieszko 85'(k)
12	II runda Pucharu Europy	12 listopada 1969	AS Saint-Étienne	25 tys.	2:1	Hervé Revelli 39', Jan Pieszko 78', Kazimierz Deyna 83'
13	1/4 finału Pucharu Europy	18 marca 1970	Galatasaray SK	25 tys.	2:0	Lucjan Brychczy 14', 57'
14	I runda Pucharu Europy	30 września 1970	IFK Göteborg	7 725	2:1	Reine Almqvist 28', Kazimierz Deyna 36', Robert Gadocha 38'
15	II runda Pucharu Europy	4 listopada 1970	Standard Liège	17 237	2:0	Jan Pieszko 8', Janusz Żmijewski 20'
16	1/4 finału Pucharu Europy	24 marca 1971	Atlético Madryt	20 671	2:1	Salcedo 11', Jan Pieszko 25', Władysław Stachurski 51'
17	I runda Pucharu UEFA	29 września 1971	FC Lugano	10 tys.	0:0
18	II runda Pucharu UEFA	3 listopada 1971	Rapid Bukareszt	10 tys.	2:0	Tadeusz Nowak 2', Bernard Blaut 6'
19	1/16 finału PZP	27 września 1972	Víkingur Reykjavík	7 tys.	9:0	Stafan Białas 6', 44', Jan Pieszko 7', 47', 67', Władysław Stachurski 46', Kazimierz Deyna 60', 85'(k), Lesław Ćmikiewicz 84'
20	1/16 finału PZP	19 września 1973	PAOK FC	20 tys.	1:1	Terzanidis 47', Jan Pieszko 56'
21	1/32 finału Pucharu UEFA	2 października 1974	FC Nantes	20 tys.	0:1	Gilles Rampillon 65'
22	1/16 finału PZP	1 października 1980	Sławia Sofia	15 tys.	1:0	Mirosław Okoński 50'(k)
23	1/16 finału PZP	30 września 1981	Vålerenga Fotball	12 tys.	4:1	Janusz Baran 1', Krzysztof Adamczyk 6', Adam Topolski 57', Moen 58', Henryk Miłoszewicz 90'
24	1/8 finału PZP	21 października 1981	Lausanne Sports	15 tys.	2:1	Krzysztof Adamczyk 8', Robert Kok 22', Janusz Baran 32'
25	1/4 finału PZP	3 marca 1982	Dinamo Tbilisi	25 tys.	0:1	Tengiz Sułakwelidze 9'
26	1/32 finału Pucharu UEFA	18 września 1985	Viking FK	10 tys.	3:0	Dariusz Dziekanowski 37', Tomasz Arceusz 67', Kazimierz Buda 68'
27	1/16 finału Pucharu UEFA	6 listopada 1985	Videoton FC	20 tys.	1:1	Nováth 35', Dariusz Dziekanowski 75'
28	1/8 finału Pucharu UEFA	11 grudnia 1985	Inter Mediolan	25 tys.	0:0 (0:1)	Fanna 108'
29	1/32 finału Pucharu UEFA	17 września 1986	Dnipro Dniepropietrowsk	15 tys.	0:0
30	1/16 finału Pucharu UEFA	22 października 1986	Inter Mediolan	22 tys.	3:2	Altobelli 17', Witold Sikorski 41', Dariusz Dziekanowski 58', Jan Karaś 60', Ferri 77'
31	1/32 finału Pucharu UEFA	5 października 1988	Bayern Monachium	13 tys.	3:7	Norbert Nachtweih 19', Johnny Ekström 23', 44', Dariusz Kubicki 36', Klaus Augenthaler 41', Jürgen Wegmann 78', 82', Ryszard Robakiewicz 85', 88', Armin Eck 89'
32	1/16 finału Pucharu UEFA	27 września 1989	FC Barcelona	25 tys.	0:1	Michael Laudrup 11'
33	1/16 finału PZP	19 września 1990	Swift Hesperange	4 172	3:0	Roman Kosecki 48', 79', Leszek Pisz 90'
34	1/8 finału PZP	7 listopada 1990	FC Aberdeen	9 tys.	1:0	Krzysztof Iwanicki 85'
35	1/4 finału PZP	6 marca 1991	UC Sampdoria	15 tys.	1:0	Dariusz Czykier 44'
36	1/2 finału PZP	10 kwietnia 1991	Manchester United	16 tys.	1:3	Jacek Cyzio 36', Brian McClair 37', Mark Hughes 54', Steve Bruce 68'
37	Runda kwalifikacyjna Ligi Mistrzów	10 sierpnia 1994	Hajduk Split	10 tys.	0:1	Milan Rapajić 22'
38		9 sierpnia 1995	IFK Göteborg	15 tys.	1:0	Jerzy Podbrożny 49'(k)
39	Faza grupowa Ligi Mistrzów	13 września 1995	Rosenborg BK	13 tys.	3:1	Jahn Ivar Jakobsen 64'(k), Leszek Pisz 65', 74', Ryszard Staniek 70',
40		18 października 1995	Blackburn Rovers	17 tys.	1:0	Jerzy Podbrożny 26'
41		6 grudnia 1995	Spartak Moskwa	15 tys.	0:1	Ramiz Mamedow 42'
42	1/4 finału Ligi Mistrzów	6 marca 1996	Panathinaikos Ateny	12 tys.	0:0
43	Runda wstępna Pucharu UEFA	24 lipca 1996	Jeunesse Esch	2 780	3:0	Marcin Mięciel 19', 63', Roman Oreszczuk 70'
44	Runda kwal. Pucharu UEFA	6 sierpnia 1996	FC Haka	3 tys.	3:0	Piotr Mosór 9', Ryszard Staniek 27', Roman Oreszczuk 88'
45	1/32 finału Pucharu UEFA	24 września 1996	Panathinaikos Ateny	10 tys.	2:0	Marcin Mięciel 53', Cezary Kucharski 90'
46	1/16 finału Pucharu UEFA	15 października 1996	Beşiktaş JK	16,5 tys.	1:1	Tomasz Sokołowski (I) 22', Orhan Kaynak 70'
47	1/32 finału PZP	28 sierpnia 1997	Glenavon Lurgan	4 tys.	4:0	Jacek Kacprzak 73', Tomasz Sokołowski (I) 76', Paweł Skrzypek 86', Tomasz Sokołowski (II) 89'(k)
48	1/16 finału PZP	2 października 1997	Vicenza	7 tys.	1:1	Jacek Kacprzak 56', Lamberto Zauli 87'
49	Runda kwal. Pucharu UEFA	26 sierpnia 1999	Wardar Skopje	4 tys.	4:0	Sylwester Czereszewski 5', Bartosz Karwan 17', Tomasz Sokołowski (I) 53', Marcin Mięciel 77'
50	I runda Pucharu UEFA	30 września 1999	Anorthosis Famagusta	8 tys.	2:0	Marcin Mięciel 48', Sylwester Czereszewski 67'
51	II runda Pucharu UEFA	4 listopada 1999	Udinese Calcio	12 tys.	1:1	Sylwester Czereszewski 12', Roberto Carlos Sosa 41'
52	Runda kwal. Pucharu UEFA	23 sierpnia 2001	Etzella Ettelbruck	4 tys.	2:1	Łukasz Mierzejewski 44', Alphonse Leweck 48', Bartosz Karwan 72'
53	I runda Pucharu UEFA	20 września 2001	IF Elfsborg	4 tys.	4:1	Bartosz Karwan 23', Andreas Klarström 42', Aleksandar Vuković 59', Cezary Kucharski 72', 80'
54	II runda Pucharu UEFA	18 października 2001	Valencia CF	12 tys.	1:1	Bartosz Karwan 11', Adrian Ilie 61'(k)
55	II runda kwalifikacyjna Ligi Mistrzów	7 sierpnia 2002	Wardar Skopje	5,6 tys.	1:1	Cezary Kucharski 32', Rogerio Da Costa Oliveira 51'
56	III runda kwalifikacyjna Ligi Mistrzów	28 sierpnia 2002	FC Barcelona	13 tys.	0:1	Gaizka Mendieta 68'(k)
57	I runda Pucharu UEFA	19 września 2002	FC Utrecht	10 tys.	4:1	Jacek Zieliński 20', Aleksandar Vuković 27', Dirk Kuijt 48', 3-1 Alje Schut 60'(s), Stanko Svitlica 70'
58	II runda Pucharu UEFA	29 października 2002	FC Schalke 04	13 tys.	2:3	Gustavo Antonio Varela Rodriguez 50', 54', Dariusz Dudek 58', Stanko Svitlica 63'(k), Ebbe Sand 89'
59	II runda kwal. Pucharu UEFA	26 sierpnia 2004	FC Tbilisi	4 tys.	6:0	Piotr Włodarczyk 5'(k), 44', 51', Jacek Magiera 23', Marek Saganowski 81', Tomasz Sokołowski (I) 84'
60	I runda Pucharu UEFA	30 września 2004	Austria Wiedeń	11 tys.	1:3	Vachoušek 31', Poledica 42', Smoliński 84', Sionko 90'
61	II runda kwal. Pucharu UEFA	11 sierpnia 2005	FC Zürich	7 tys.	0:1	Rafael de Araújo 90'
62	II runda kwalifikacyjna Ligi Mistrzów	2 sierpnia 2006	Hafnarfjarðar	8,5 tys.	2:0	Aleksandar Vuković 38', Édson 89'
63	III runda kwalifikacyjna Ligi Mistrzów	23 sierpnia 2006	Szachtar Donieck	10 tys.	2:3	Piotr Włodarczyk 17', 88', Ciprian Andrei Marica 22', 45', Fernandinho 27'
64	I runda Pucharu UEFA	14 września 2006	Austria Wiedeń	8 854	1:1	Júnior 44', Wolfgang Mair 26'
65	I runda kwalifikacyjna Pucharu UEFA	17 lipca 2008	FK Homel	6 tys.	0:0
66	II runda kwalifikacyjna Pucharu UEFA	14 sierpnia 2008	FK Moskwa	4 tys.	1:2	Edgaras Česnauskis 52', Aleksandr Samiedow 63', Roger 65'
67	II runda kwalifikacyjna Ligi Europy	16 lipca 2009	Olimpi Rustawi	5 tys.	3:0	Adrian Paluchowski 19', Tomasz Kiełbowicz 70', Sebastian Szałachowski 82'
68	III runda kwalifikacyjna Ligi Europy	6 sierpnia 2009	Brøndby IF	4,5 tys.	2:2	Max von Schlebrügge 6', 59', Piotr Giza 16', Maciej Iwański 55'(k)
69	III runda kwalifikacyjna Ligi Europy	4 sierpnia 2011, godz. 19:00	Gaziantepspor	20 118	0:0
70	Faza play-off Ligi Europy	18 sierpnia 2011, godz. 18:00	Spartak Moskwa	23 450	2:2	Miroslav Radović 3', 69', Ariclenes da Silva Ferreira 52', 71'
71	Faza Grupowa Ligi Europy	29 września 2011, godz. 21:05	Hapoel Tel-Aviv	20 217	3:2	Danijel Ljuboja 67', Marcin Komorowski 72', Miroslav Radović 89', Toto Tamuz 37', Maaran Lala 79'
72		3 listopada 2011, godz. 19:00	Rapid Bukareszt	30 786	3:1	Miroslav Radović 53', 69', Michał Kucharczyk 90+3', Filipe Teixeira 65'
73		30 listopada 2011, godz. 21:05	PSV Eindhoven	28 786	0:3	Michał Żewłakow 32' (s), Dries Mertens 59'(k), Zakaria Labyad 68'
74	1/16 finału Ligi Europy	16 lutego 2012, godz. 19:00	Sporting CP	27 234	2:2	Jakub Wawrzyniak 37', Janusz Gol 79' – Daniel Carriço 60', André Santos 88'
75	II runda kwalifikacyjna Ligi Europy	26 lipca 2012, godz. 20:30	Liepājas Metalurgs	13 000	5:1	Marek Saganowski 5', 39', 79', Janusz Gol 57', Michał Żyro 61' – Vladimirs Kamešs 45'
76	III runda kwalifikacyjna Ligi Europy	9 sierpnia 2012, godz. 19:00	SV Ried	16 000	3:1	Marek Saganowski 41', Miroslav Radović 55', Danijel Ljuboja 62', Robert Zulj 76'
77	IV runda kwalifikacyjna Ligi Europy	23 sierpnia 2012, godz. 19:00	Rosenborg BK	21 637	1:1	Jakub Kosecki 42', Borzek Doczkal 80'
78	II runda kwalifikacyjna Ligi Mistrzów	24 lipca 2013, godz. 20:45	The New Saints F.C.	11 826	1:0	Wladimer Dvaliszvili 53'
79	III runda kwalifikacyjna Ligi Mistrzów	7 sierpnia 2013, godz. 20:45	Molde FK	23 677	0:0
80	IV runda kwalifikacyjna Ligi Mistrzów	27 sierpnia 2013, godz. 20:45	Steaua Bukareszt	21 514	2:2	Nicolae Stanciu 7', Federico Piovaccari 9', Miroslav Radović 27', Jakub Rzeźniczak 90'
81	Faza grupowa Ligi Europy	3 października 2013, godz. 19:00	Apollon Limassol	bez udziału publiczności	0:1	Gaston Sangoy 56'
82		7 listopada 2013, godz. 21:05	Trabzonspor	14 086	0:2	Dossa Júnior 71' (s), Olcan Adın 79'
83		28 listopada 2013, godz. 19:00	SS Lazio	12 337	0:2	Brayan Perea 24', Felipe Anderson 57'
84	II runda kwalifikacyjna Ligi Mistrzów	16 lipca 2014, godz. 20:45	St. Patrick’s Athletic	11 075	1:1	Christy Fagan 38', Miroslav Radović 90+1'
85	III runda kwalifikacyjna Ligi Mistrzów	30 lipca 2014, godz. 20:45	Celtic Glasgow	22 265	4:1	Callum McGregor 8', Miroslav Radović 10', 36', Michał Żyro 84', Jakub Kosecki 90+1'
86	IV runda kwalifikacyjna Ligi Europy	28 sierpnia 2014, godz. 21:00	FK Aktöbe	18 549	2:0	Michał Kucharczyk 26', Ivica Vrdoljak 66'(k)
87	Faza grupowa Ligi Europy	18 września 2014, godz. 21:05	Lokeren	21 548	1:0	Miroslav Radović 58'
88		6 listopada 2014, godz. 21:05	Metalist Charków	25 809	2:1	Wasyl Kobin 22', Marek Saganowski 29', Ondrej Duda 84'
89		11 grudnia 2014, godz. 21:05	Trabzonspor	bez udziału publiczności	2:0	Fatih Öztürk 22' (s), Orlando Sá 56'
90	1/16 finału Ligi Europy	26 lutego 2015, godz. 19:00	AFC Ajax	bez udziału publiczności	0:3	Milik 11', 43', Viergever 13'
91	II runda kwalifikacyjna Ligi Europy	16 lipca 2015, godz. 21:00	FC Botosani	10 446	1:0	Duda 78'
92	III runda kwalifikacyjna Ligi Europy	6 sierpnia 2015, godz. 21ː00	FK Kukësi	11 847	1:0	Kucharczyk 47'
93	Runda play-off Ligi Europy	27 sierpnia 2015, godz. 21ː00	Zoria Ługańsk	23 163	3ː2	Brzyski 16', Chomczenowski 39', Guilherme 62', Malinowski 66', Duda 90+5'
94	Faza grupowa Ligi Europy	1 października 2015, godz. 21ː05	SSC Napoli	26 357	0ː2	Mertens 53', Higuain 84'
95		22 października 2015, godz. 21ː05	Club Brugge	16 320	1ː1	De Fauw 39', Kucharczyk 51'
96		26 listopada 2015, godz. 21ː05	FC Midtjylland	9 468	1ː0	Prijović 35'
97	II runda kwalifikacyjna Ligi Mistrzów	19 lipca 2016, godz. 20ː45	Zrinjski Mostar	12 784	2ː0	Nikolić 28'(k.), 62'
98	III runda kwalifikacyjna Ligi Mistrzów	3 sierpnia 2016, godz. 20ː45	AS Trenčín	21 850	0ː0
99	Runda play-off Ligi Mistrzów	23 sierpnia 2016, godz. 20ː45	Dundalk FC	29 066	1ː1	Kucharczyk 90+2'
100	Faza grupowa Ligi Mistrzów	14 września 2016, godz. 20ː45	Borussia Dortmund	27 304	0ː6	Götze 7', Papastatopulos 15', Bartra 17', Guerreiro 51', Castro 76', Aubameyang 87'
101		2 listopada 2016, godz. 20ː45	Real Madryt	bez udziału publiczności	3ː3	Bale 1', Benzema 35', Odjidja-Ofoe 40', Radović 58', Moulin 83', Kovačić 85'
102		7 grudnia 2016, godz. 20ː45	Sporting Lizbona	28 232	1ː0	Guilherme 30'
103	1/16 finału Ligi Europy	7 grudnia 2016, godz. 20ː45	AFC Ajax	28 742	0ː0
104	II runda kwalifikacyjna Ligi Mistrzów	19 lipca 2017, godz. 20ː45	IFK Mariehamn	15 843	6ː0	Guilherme 6', Kojola 37', Kucharczyk 40', 54', Szymański 80', Michalak 81'
105	III runda kwalifikacyjna Ligi Mistrzów	26 lipca 2017, godz. 16:00	FK Astana	26 100	1:3	Kabananga 36', Majeuski 45', Sadiku 79', Twumasi 90+4'
106	Runda play-off Ligi Europy	17 sierpnia 2017, godz. 20ː45	Sheriff Tyraspol	17 732	1:1	Kasper Hämäläinen 76' – Cyrille Bayala 87'
107	I runda kwalifikacyjna Ligi Mistrzów	17 lipca 2018, godz. 21ː00	Cork City	14 576	3:0	José Kanté 27', Miroslav Radović 73'(k.), Carlitos 89'
108	II runda kwalifikacyjna Ligi Mistrzów	24 lipca 2018, godz. 21ː00	Spartak Trnawa	15 572	0:2	Erik Grendel 16', Ján Vlasko 90+3'
109	III runda kwalifikacyjna Ligi Europy	9 sierpnia 2018, godz. 21ː00	F91 Dudelange	9 923	1:2	Carlitos 27' – Couturier Clément 24', David Turpel 61'(k.)
110	I runda kwalifikacyjna Ligi Europy	18 lipca 2019, godz. 21ː00	Europa FC	14 839	3:0	Carlitos 7', 60', Sandro Kulenović 13'
111	II runda kwalifikacyjna Ligi Europy	25 lipca 2019, godz. 21ː00	Kuopion Palloseura	11 678	1:0	Mateusz Wieteska 9'
112	III runda kwalifikacyjna Ligi Europy	8 sierpnia 2019, godz. 21ː00	PAE Atromitos	15 093	0:0
113	Runda play-off Ligi Europy	22 sierpnia 2019, godz. 20ː00	Rangers FC	26 665	0:0
114	I runda kwalifikacyjna Ligi Mistrzów	18 sierpnia 2020, godz. 19ː00	Linfield FC	bez udziału publiczności	1:0	José Kanté 82'
115	II runda kwalifikacyjna Ligi Mistrzów	26 sierpnia 2020, godz. 20ː00	Omonia Nikozja	bez udziału publiczności	0ː0 (0:2)	Jordi Gómez 92'(k.), Thiago Ferreira dos Santos 107'
116	III runda kwalifikacyjna Ligi Europy	24 września 2020, godz. 20ː30	KF Drita Gnjilane	bez udziału publiczności	2ː0	Paweł Wszołek 24', Tomáš Pekhart 43'
117	Runda play-off Ligi Europy	1 października 2020, godz. 20ː00	Qarabağ Ağdam	bez udziału publiczności	0ː3	Patrick Andrade 50', Abdellah Zoubir 62', Filip Ozobić 70'
118	I runda kwalifikacyjna Ligi Mistrzów	14 lipca 2021, godz. 20ː00	FK Bodø/Glimt	17 473	2ː0	Luquinhas 40', Tomáš Pekhart 90+5'
119	II runda kwalifikacyjna Ligi Mistrzów	21 lipca 2021, godz. 21ː00	Flora Tallinn	16 721	2ː1	Bartosz Kapustka 3', Rafael Lopes 90+1' – Rauno Sappinen 53'
120	III runda kwalifikacyjna Ligi Mistrzów	10 sierpnia 2021, godz. 21ː00	Dinamo Zagrzeb	26 769	0ː1	Bartol Franjić 20'
121	Runda play-off Ligi Europy	26 sierpnia 2021, godz. 21ː00	Slavia Praga	20 641	2ː1	Mahir Emreli 59', 70' – Ubong Ekpai 45'
122	Faza grupowa Ligi Europy	30 września 2021, godz. 18ː45	Leicester City	27 087	1ː0	Mahir Emreli 31'
123		4 listopada 2021, godz. 18ː45	SSC Napoli	25 706	1ː4	Mahir Emreli 10' – Piotr Zieliński 51'(k), Dries Mertens 75'(k), Hirving Lozano 79', Adam Ounas 90'
124		9 grudnia 2021, godz. 18ː45	Spartak Moskwa	21 629	0ː1	Zielimchan Bakajew 17'

Liga Europy – Liga Europy UEFA
(k) – gol z rzutu karnego
Źródło:90minut.pl

PZP – Puchar Zdobywców Pucharów, PMT – Puchar Miast Targowych, Puchar Europy – Puchar Europy Mistrzów Klubowych, Puchar UEFA – Puchar UEFA, LM – Liga Mistrzów UEFA
(s) – gol samobójczy; (k) – gol z rzutu karnego; dot. – mecz dodatkowy rozgrywany przed wprowadzeniem dogrywek;
Źródło:rssf.com 90minut.pl

Statystyki

Najwięcej goli dla Legii w meczach o europejskie puchary strzelili na stadionie Miroslav Radović (13), Jan Pieszko (10), Kazimierz Deyna i Michał Kucharczyk (7).

Reprezentacja Polski

Reprezentacja Polski rozegrała na stadionie 74 oficjalne mecze i jest to obiekt na którym rozegrano tych spotkań najwięcej. Najwięcej meczy rozegrano z reprezentacją Węgier (6). Najwięcej goli dla reprezentacji zdobył Ernest Wilimowski (11).

Nr	Rodzaj rozgrywek	Data spotkania	Rywal reprezentacji Polski	Frekwencja	Wynik meczu	Strzelcy bramek
1	Mecz towarzyski	26 października 1930	Łotwa	10 000	6:0	Józef Nawrot 11', 28', 71', 89', Leonard Malik 33', Mieczysław Balcer 87'
2	Mecz towarzyski	14 czerwca 1931	Czechosłowacja	13 000	0:4	František Pelcner 1', 53', Václav Bára 62', Oldřich Nejedlý 66'
3	Mecz towarzyski	23 sierpnia 1931	Rumunia	10 000	2:3	Józef Nawrot 80', Witold Wypijewski 87' – Graţian Sepi 5', 78', Elemer Kocsis 29'
4	Mecz towarzyski	10 lipca 1932	Szwecja	13 000	2:0	Józef Nawrot 12', Gustaw Bator 84'
5	Mecz towarzyski	2 października 1932	Łotwa	8 000	2:1	Karol Kossok 52', Leon Radojewski 89' – Arnolds Tauriņš 19'
6	Mecz towarzyski	4 czerwca 1933	Belgia	16 000	0:1	Jean Brichaut 39'
7	Mecz towarzyski	10 września 1933	Jugosławia	8 000	4:3	Józef Nawrot 10', 46', Edmund Majowski 76', Władysław Król 88' – Đorđe Vujadinović 29', 14', Aleksandar Tirnanić 89'
8	Eliminacje MŚ 1934	13 października 1933	Czechosłowacja	15 000	1:2	Henryk Martyna 52' – Josef Silný 33', František Pelcner 77'
9	Mecz towarzyski	9 września 1934	Niemcy	33 000	2:5	Ernest Wilimowski 28', Karol Pazurek 55' – Ernst Lehner 15', 80'(k), Karl Hohmann 77', Otto Siffling 78', Fritz Szepan 83'
10	Mecz towarzyski	6 czerwca 1935	Austria	25 000	1:0	Michał Matyas 34'
11	Mecz towarzyski	13 września 1936	Niemcy	40 000	1:1	Gerard Wodarz 75' – Karl Hohmann 20'
12	Mecz towarzyski	23 czerwca 1937	Szwecja	18 000	3:1	Gerard Wodarz 12', Leonard Piontek 24', Ernest Wilimowski 62' – Gustav Wetterström 76'
13	Mecz towarzyski	12 września 1937	Dania	20 000	3:1	Ernest Wilimowski 11', Władysław Król 27', Ryszard Piec 56' – Jørgen Iversen 12'
14	Eliminacje MŚ 1938	10 października 1937	Jugosławia	20 000	4:0	Leonard Piontek 2', 20', Jerzy Wostal 57', Ernest Wilimowski 74'
15	Mecz towarzyski	22 maja 1938	Irlandia	25 000	6:0	Jan Wasiewicz 12', Gerard Wodarz 21', 78', Leonard Piontek 43', 52', Ernest Wilimowski 58'
16	Mecz towarzyski	25 września 1938	Jugosławia	20 000	4:4	Józef Korbas 28', Ernest Wilimowski 36', 84', Leonard Piontek 58' – Josef Velker 44', 62', Mirko Kokotović 51' k., Franjo Wölfl 70'
17	Mecz towarzyski	23 października 1938	Norwegia	15 000	2:2	Ryszard Piec 73', Ernest Wilimowski 80' – Hans Nordahl 6', Alf Martinsen 41'
18	Mecz towarzyski	4 czerwca 1939	Szwajcaria	20 000	1:1	Leonard Piontek 29' – Lauro Amadò 76'
19	Mecz towarzyski	27 sierpnia 1939	Węgry	21 000	4:2	Ernest Wilimowski 33', 64', 75'(k), Leonard Piontek 73' – Gyula Zsengellér 14', Sándor Ádám 33'
20	Mecz towarzyski	19 lipca 1947	Rumunia	30 000	1:2	Gerard Cieślik 53' – Francisc Spielmann 3', 61'
21	Mecz towarzyski	18 kwietnia 1948	Czechosłowacja	40 000	3ː1	Gerard Cieślik 7', Mieczysław Gracz 15', Henryk Spodzieja 83' – Václav Kokštejn 58'
22	Mecz towarzyski	25 sierpnia 1948	Jugosławia	38 000	0ː1	Rajko Mitić 24'
23	Mecz towarzyski	19 września 1948	Węgry	40 000	2ː6	Józef Kohut 37', Gerard Cieślik 68' – József Bozsik 20', Nándor Hidegkuti 25', Ferenc Szusza 29', Ferenc Deák 63', Mátyás Tóth 72', Nándor Hidegkuti 81'
24	Mecz towarzyski	17 października 1948	Finlandia	30 000	1ː0	Gerard Cieślik 64'
25	Mecz towarzyski	19 czerwca 1949	Dania	40 000	1ː2	Alfred Kokot 44' – Frank Reckendorff 54', Knud Lundberg 58'
26	Mecz towarzyski	2 października 1949	Bułgaria		3ː2	Gerard Cieślik 25', 34', Henryk Alszer 38' – Vasił Spasow 18', Stefan Bożkow 64'
27	Mecz towarzyski	6 listopada 1949	Albania	35 000	2ː1	Gerard Cieślik 16', Józef Kohut 88' – Zihni Gjinali 55'(k)
28	Mecz towarzyski	4 czerwca 1950	Węgry	50 000	2ː5	Zdzisław Mordarski 24', Gerard Cieślik 80' – Ferenc Puskás 10'(k), Gyula Szilágyi 38', 48', 62', Ferenc Puskás 63'
29	Mecz towarzyski	22 października 1950	Czechosłowacja	55 000	1ː4	Mieczysław Gracz 35' – Vlastimil Preis 13', Jaroslav Cejp 17', Vlastimil Preis 32', 44'
30	Mecz towarzyski	18 maja 1952	Bułgaria	45 000	0ː1	Dimitar Milanov 45'
31	Mecz towarzyski	15 czerwca 1952	Węgry	50 000	1ː5	Henryk Alszer 56' – Sándor Kocsis 7', Ferenc Puskás 25', Nándor Hidegkuti 27', Ferenc Puskás 32', Sándor Kocsis 42'
32	Mecz towarzyski	21 września 1952	NRD	35 000	3ː0	Kazimierz Trampisz 70', Teodor Anioła 80', 84'
33	Mecz towarzyski	8 sierpnia 1954	Bułgaria	30 000	2ː2	Kazimierz Trampisz 57', 71' – Krum Janew 3', Dimitar Milanov 32'
34	Mecz towarzyski	8 października 1961	RFN	25 000	0ː2	Albert Brülls 19', Helmut Haller 65'
35	Mecz towarzyski	11 października 1962	Maroko	17 000	1ː1	Erwin Wilczek 61' – Mohamed Ben Abdelkader 75'
36	Mecz towarzyski	1 maja 1968	Holandia	30 000	0ː0
37	Mecz towarzyski	4 września 1974	NRD		1ː3	Grzegorz Lato 3' – Lothar Kurbjuweit 36', Eberhard Vogel 39', Hans-Jürgen Dörner 51'
38	Mecz towarzyski	31 października 1974	Kanada		2ː0	Jerzy Kasalik 6', Roman Jakóbczak 9'
39	Mecz towarzyski	17 kwietnia 1984	Belgia	20 000	0ː1	Alex Czerniatynski 89'
40	Mecz towarzyski	12 listopada 1986	Irlandia	8 000	1ː0	Marek Koniarek 43'
41	Eliminacje ME 1988	23 września 1987	Węgry	12 000	3:2	Dariusz Dziekanowski 6', Ryszard Tarasiewicz 58', Marek Leśniak 62' – György Bognár 10', Ferenc Mészáros 64'
42	Mecz towarzyski	12 kwietnia 1989	Rumunia	18 000	2ː1	Jan Urban 40', Ryszard Tarasiewicz 59' – Ioan Sabău 57'
43	Mecz towarzyski	5 września 1989	Grecja	20 000	3ː0	Robert Warzycha 2', Dariusz Dziekanowski 28', Jacek Ziober 43'
44	Mecz towarzyski	10 października 1990	Stany Zjednoczone	5 000	2ː3	Roman Kosecki 48', Jacek Ziober 61' – Bruce Murray 15', Peter Vermes 24', 43'
45	Mecz towarzyski	13 marca 1991	Finlandia	4 000	1ː1	Andrzej Lesiak 12' – Mika-Matti Paatelainen 20'
46	Eliminacje ME 1996	17 kwietnia 1991	Turcja	1 500	3:0	Ryszard Tarasiewicz 72', 80', Roman Kosecki 87'
47	Mecz towarzyski	6 września 1997	Węgry	8 000	1ː0	Krzysztof Ratajczyk 59'
48	Mecz towarzyski	25 marca 1998	Słowenia	6 000	2ː0	Wojciech Kowalczyk 37', Tomasz Iwan 55'
49	Eliminacje ME 2000	10 października 1998	Luksemburg	8 000	3:0	Jerzy Brzęczek 18', Andrzej Juskowiak 33', Mirosław Trzeciak 65'
50	Mecz towarzyski	3 marca 1999	Armenia	5 000	1ː0	Mirosław Trzeciak 4'
51	Mecz towarzyski	28 kwietnia 1999	Czechy	3 000	2ː1	Mirosław Trzeciak 16', Artur Wichniarek 49' – Vratislav Lokvenc 79'
52	Eliminacje ME 2000	4 czerwca 1999	Bułgaria	8 000	2:0	Tomasz Hajto 15', Tomasz Iwan 62'
53	Mecz towarzyski	18 sierpnia 1999	Hiszpania	10 000	1ː2	Tomasz Hajto 7' – Fernando Morientes 54', Munitis 66'
54	Eliminacje ME 2000	8 września 1999	Anglia	14 000	0:0
55	Eliminacje MŚ 2002	11 października 2000	Walia	10 000	0:0
56	Mecz towarzyski	15 listopada 2000	Islandia	5 000	1:0	Tomasz Frankowski
57	Eliminacje MŚ 2002	28 marca 2001	Armenia	12 000	4:0	Michał Żewłakow 15' k., Emmanuel Olisadebe 42', Marcin Żewłakow 81', Bartosz Karwan 88'
58	Mecz towarzyski	18 maja 2002	Estonia	8 500	1:0	Maciej Żurawski 56'
59	Eliminacje ME 2000	12 października 2002	Łotwa	12 000	0:1	Juris Laizāns 30'
60	Mecz towarzyski	12 listopada 2003	Włochy	7 000	3:1	Jacek Bąk 6', Tomasz Kłos 18', Jacek Krzynówek 84' – Antonio Cassano 19'
61	Eliminacje MŚ 2006	26 marca 2005	Azerbejdżan	9 000	8:0	Tomasz Frankowski 12', 63', 66', Aftandil Hacıyev 16' sam., Kamil Kosowski 40', Jacek Krzynówek 72', Marek Saganowski 84', 90'
62	Eliminacje MŚ 2006	30 marca 2005	Irlandia Północna	13 500	1:0	Maciej Żurawski 87'
63	Eliminacje MŚ 2006	7 września 2005	Walia	14 000	1:0	Maciej Żurawski 54'(k)
64	Mecz towarzyski	7 października 2005	Islandia	7 500	3:2	Jacek Krzynówek 25', Marcin Baszczyński 57', Euzebiusz Smolarek 64' – Kristján Örn Sigurðsson 15', Hannes Sigurðsson 38'
65	Eliminacje ME 2008	6 września 2006	Serbia	5 000	1:1	Radosław Matusiak 30' – Danko Lazović 71'
66	Eliminacje ME 2008	24 marca 2007	Azerbejdżan	12 000	5:0	Jacek Bąk 3', Dariusz Dudka 6', Wojciech Łobodziński 34', Jacek Krzynówek 58', Przemysław Kaźmierczak 84'
67	Eliminacje ME 2008	13 października 2007	Kazachstan	13 000	3:1	Euzebiusz Smolarek 56', 64', 65' – Dmitrij Biakow 20'
68	Mecz towarzyski	14 listopada 2009	Rumunia	5 000	0:1	Daniel Niculae 59'
69	Mecz towarzyski	5 czerwca 2011	Argentyna	10 000	2:1	Adrian Mierzejewski 25', Paweł Brożek 67' – Marco Ruben 46'
70	Mecz towarzyski	9 czerwca 2011	Francja	25 000	0:1	Tomasz Jodłowiec 12' sam.
71	Mecz towarzyski	2 września 2011	Meksyk	18 000	1:1	Paweł Brożek 27' – Javier Hernández 35'
72	Mecz towarzyski	2 czerwca 2012	Andora	31 000	4:0	Ludovic Obraniak 13', Robert Lewandowski 37', Jakub Błaszczykowski 39'(k), Marcin Wasilewski 77'(k)
73	Eliminacje MŚ 2022	28 marca 2021	Andora	0	3ː0	Robert Lewandowski 30', 55', Karol Świderski 88'
74	Mecz towarzyski	16 listopada 2022	Chile	27 968	1ː0	Krzysztof Piątek 85'

Strzelcy największej liczby goli dla reprezentacji na stadionie

Upamiętnienia

Kilkakrotnie na stadionie i w otoczeniu został upamiętniony jeden z najlepszych zawodników w historii Legii, Kazimierz Deyna. 1 września 2004 roku została wmurowana przed wejściem do budynku klubu tablica ku jego pamięci. Uroczyste odsłonięcie tablicy miało miejsce 22 stycznia 2005^[74]. Na nowo powstałym stadionie trybuna wschodnia (niegdyś w tym miejscu była słynna Żyleta) została przez kibiców w wyniku konkursu w 2010 nazwana imieniem Kazimierza Deyny^[75]. 6 czerwca 2012 przy stadionie został odsłonięty pomnik Kazimierza Deyny^[76].

21 kwietnia 2006 roku z okazji obchodów 90-lecia klubu odsłonięto tablicę ku czci Marszałka Józefa Piłsudskiego. Tego samego dnia nastąpiło także oficjalne otwarcie Muzeum Legii znajdującego się wewnątrz trybuny Krytej.

1 października 2006 roku oficjalnie zostało zarezerwowane miejsce na loży VIP, na którym zasiadał przez wiele lat Kazimierz Górski, który zmarł 23 maja 2006 roku. Od tego dnia na miejscu 1/16, z którego kibicował warszawskiej drużynie Trener Tysiąclecia, nie zasiadali zaproszeni goście do klubu^[24]. Po wyburzeniu trybuny krytej, krzesełko zostało przeniesione do Muzeum Klubowego, znajdującego się na nowym stadionie^[77].

24 kwietnia 2008, w ramach akcji „Katyń... pamiętamy” / „Katyń... Ocalić od zapomnienia”, przy stadionie zostały zasadzone trzy Dęby Pamięci, które uhonorowały ofiary zbrodni katyńskiej, związane za życia z Legią Warszawa. Upamiętnieni w ten sposób zostali Feliks Asłanowicz, kpt. Józef Baran-Bilewski, mjr Kazimierz Dobrostański^[78].

W grudniu 2018 na elewacji stadionu odsłonięto trzy tablice upamiętniające: cały kompleks sportowy przy ul. Łazienkowskiej, Stanisława Mielecha oraz klub Legię Warszawa^[79].

Pozostałe wydarzenia

Na stadionie oprócz wydarzeń sportowych odbywają się też imprezy kulturalne, muzyczne oraz zgromadzenia religijne^[80][a].

Zobacz też

• Lista stadionów w Polsce

Uwagi

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona stadionu. stadion.legia.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-09)].
• Prezentacja wirtualna stadionu