Staffan Burenstam Linder

Staffan Burenstam Linder
Data i miejsce urodzenia13 września 1931
Norberg
Data i miejsce śmierci22 lipca 2000
Djursholm
Minister handlu Szwecji
Okresod 1976
do 1978
Przynależność politycznaUmiarkowana Partia Koalicyjna
PoprzednikCarl Lidbom
NastępcaHadar Cars
Minister handlu Szwecji
Okresod 1979
do 1981
Przynależność politycznaUmiarkowana Partia Koalicyjna
PoprzednikHadar Cars
NastępcaBjörn Molin

Hans Martin Staffan Burenstam Linder (ur. 13 września 1931 w Norbergu, zm. 22 lipca 2000 w Djursholmie) – szwedzki ekonomista, profesor, polityk, parlamentarzysta krajowy, minister, od 1995 do 2000 poseł do Parlamentu Europejskiego.

Życiorys

Uczeń późniejszego noblisty Bertila Ohlina. Na początku lat 60. uzyskał stopień naukowy doktora w zakresie ekonomii. W pracy naukowej specjalizował się w teorii handlu międzynarodowego. Zawodowo pozostawał związany z Wyższą Szkołą Handlową w Sztokholmie. Był profesorem tej uczelni, a w latach 1986–1995 pełnił funkcję jej rektora[1].

Zaangażował się jednocześnie w działalność polityczną w ramach Umiarkowanej Partii Koalicyjnej. W latach 1969–1986 sprawował mandat posła do Riksdagu. Od 1976 do 1978 i od 1979 do 1981 zajmował stanowisko ministra handlu[2].

Po akcesie Szwecji do Unii Europejskiej w pierwszych wyborach powszechnych w 1995 został wybrany do Europarlamentu. W 1999 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję. Należał do grupy chadeckiej (od 1996 do 1999 jako jej wiceprzewodniczący), pracował m.in. w Komisji ds. Gospodarczych i Walutowych. Z mandatu europosła zrezygnował w kwietniu 2000[3], zmarł trzy miesiące później.

Wybrane publikacje

  • 1961: An Essay on Trade and Transformation
  • 1965: Trade and Trade Policy for Development
  • 1969: Den rastlösa välfärdsmänniskan
  • 1970: Statsmakt eller maktstat?
  • 1983: Den hjärtlösa välfärdsstaten
  • 1986: Den nya Nya Världen

Przypisy

  1. Lars Bergman: Lars Bergman of the Stockholm School of Economics (ang.). ft.com, 19 marca 2007. [dostęp 2014-08-16].
  2. Staffan Burenstam Linder (szw.). ne.se. [dostęp 2011-02-24].
  3. Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2011-02-24].