Stanisław Dąbek (1894–1933)

Stanisław Dąbek
podpułkownik piechoty podpułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia

1 grudnia 1894
Kosina

Data i miejsce śmierci

20 marca 1933
Wadowice

Przebieg służby
Lata służby

do 1933

Siły zbrojne

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png Armia Austro-Węgier
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie

Jednostki

Batalion KOP „Kopyczyńce”
12 Pułk Piechoty

Stanowiska

dowódca batalionu piechoty
zastępca dowódcy pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920-1941, czterokrotnie) Złoty Krzyż Zasługi Medal Niepodległości

Stanisław Dąbek[1] (ur. 1 grudnia 1894, zm. 20 marca 1933 w Wadowicach) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

Stanisław Dąbek urodził się 1 grudnia 1894 roku. 19 sierpnia 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej. Pełnił wówczas służbę w 14 pułku piechoty[2].

1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w dowództwie 4 Dywizji Piechoty, a jego oddziałem macierzystym był wówczas 14 pułk piechoty (w tym samym czasie w 14 pp pełnił służbę także major Stanisław Dąbek)[3]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 394. lokatą w korpusie oficerów piechoty[4]. Od 22 lipca 1922 roku pełnił obowiązki dowódcy I batalionu 25 pułku piechoty w Piotrkowie[5][6]. W 1924 roku w dalszym ciągu pełnił służbę w 25 pułku piechoty[7]. 1 grudnia 1924 roku został mianowany majorem ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 roku i 113. lokatą w korpusie oficerów piechoty[8]. W marcu 1925 roku został przydzielony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr IV w Łodzi na stanowisko referenta wyszkolenia w Oddziale Wyszkolenia[9]. 23 grudnia 1927 roku został przydzielony z DOK IV do Oficerskiej Szkoły Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej na stanowisko dowódcy II batalionu podchorążych[10][11][12].

24 grudnia 1929 roku został awansowany na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 roku i 26. lokatą w korpusie oficerów piechoty[13]. 28 stycznia 1931 roku został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko dowódcy batalionu KOP „Kopyczyńce”[14]. 23 marca 1932 roku został przeniesiony do 12 pułku piechoty w Wadowicach na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[15][16]. Zmarł 20 marca 1933 roku w Wadowicach. Dwa dni później został pochowany na cmentarzu miejskim w Wadowicach[17].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. W ewidencji Wojska Polskiego występował jako „Stanisław III Dąbek” w celu odróżnienia od trzech innych oficerów noszących to samo imię i nazwisko.
  2. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 32 z 25 sierpnia 1920 roku, poz. 789.
  3. Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 61, 592.
  4. Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 44.
  5. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 547.
  6. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 197, 408.
  7. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 184, 351.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 734.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 33 z 20 marca 1925 roku, s. 158.
  10. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 28 z 23 grudnia 1927 roku, s. 364.
  11. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 122, 175.
  12. Księga pamiątkowa 1830 - 29 XI 1930. Szkice z dziejów szkół piechoty polskiej, Nakładem Komitetu Obchodu Święta 29 listopada w Szkole Podchorążych Piechoty, Ostrów-Komorowo 1930, s. 417, 422.
  13. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 21 z 24 grudnia 1929 roku, s. 439.
  14. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 30.
  15. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 254.
  16. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 23, 542.
  17. „Polska Zbrojna” nr 83 z 24 marca 1933 roku, s. 2. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 8 z 28 czerwca 1933 roku, s. 148.
  18. M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
  19. M.P. z 1933 r. nr 258, poz. 276 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.

It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.

After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
PL Epolet pplk.svg
Naramiennik podpułkownika Wojska Polskiego (1919-39).