Stanisław Kowalczewski

Stanisław Kowalczewski
kapitan broni pancernych kapitan broni pancernych
Pełne imię i nazwisko

Stanisław Bolesław Kowalczewski

Data i miejsce urodzenia

22 lutego 1890
Dąbrowa Górnicza

Data śmierci

18 października 1939

Przebieg służby
Siły zbrojne

Lesser Coat of Arms of Russian Empire.svg Armia Imperium Rosyjskiego
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie

Jednostki

3 pułk pancerny

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi
Grób Stanisława Kowalczewskiego na cmentarzu Powązkowskim

Stanisław Bolesław Kowalczewski (ur. 22 lutego 1890 w Dąbrowie Górniczej, zm. 18 października 1939) – kapitan kontraktowy broni pancernych Wojska Polskiego, strzelec sportowy, olimpijczyk z Paryża 1924.

Życiorys

Startował w igrzyskach olimpijskich w 1924 r. w Paryżu gdzie zajął 25 miejsce indywidualnie w konkurencji strzelania z pistoletu szybkostrzelnego (18 strzałów do sylwetek, 25 m), 58 miejsce indywidualnie w strzelaniu z karabinu dowolnego (20 strzałów, 600 m, pozycja dowolna), oraz 15 miejsce drużynowo w konkurencji strzelania z karabinu dowolnego (400 m, 600 m, 800 m pozycja leżąc).

27 stycznia 1930 roku awansował na rotmistrza ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 roku i 3. lokatą w korpusie oficerów kawalerii. W 1932 roku pełnił służbę w 3 pułku pancernym[1]. W 1934 roku został przeniesiony do Centrum Wyszkolenia Czołgów i Samochodów Pancernych w Modlinie[2]. Później został przeniesiony w stan spoczynku, a następnie powołany do służby kontraktowej i przeniesiony do korpusu oficerów broni pancernych. W marcu 1939 pełnił służbę w 89 Obwodzie Przysposobienia Wojskowego w Rembertowie przy 3 baonie strzelców na stanowisku komendanta powiatowego PW Mińsk Mazowiecki[3].

Zmarł 18 października 1939 roku. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 118-3-5,6)[4].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. Rocznik Oficerski 1932, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1932, s. 153, 733.
  2. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 162.
  3. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 683, 952.
  4. Cmentarz Stare Powązki: WANDA KOWALCZEWSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-05-15].
  5. M.P. z 1934 r. nr 23, poz. 35 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości” - zamiast uprzednio nadanego Medalu Niepodległości (M.P. z 1932 r. nr 92, poz. 124).
  6. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 9 z 19 marca 1934 roku, s. 108.
  7. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 8 z 4 lipca 1932 roku, s. 334.
  8. M.P. z 1939 r. nr 26, poz. 43 „za zasługi na polu pracy społecznej”.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

PL Epolet kpt.svg
Naramiennik kapitana Wojska Polskiego (1919-39).
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
Stanisław Kowalczewski - grób.jpg
Autor: Krzem Anonim, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Stanisława Kowalczewskiego na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 118, rząd 3, grób 5, 6)