Stanisław Roszkowski

Stanisław Roszkowski
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

7 listopada 1917
Ługa

Data i miejsce śmierci

17 stycznia 2019
Warszawa

Zawód, zajęcie

lekarz

Doktor nauk medycznych
Specjalność: choroby wewnętrzne i analityka kliniczna
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

29 kwietnia 1966 – medycyna
Akademia Medyczna w Warszawie

Zatrudnienie
Instytut badawczy

Instytut Hematologii i Transfuzjologii

Stanowisko

Kierownik Pracowni Analityki Klinicznej

Okres zatrudn.

1951-1982

Spółdzielnia lekarska

Spółdzielnia Pracy Specjalistów i Rentgenologów

Stanowisko

lekarz analityk

Okres zatrudn.

1956-2006

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Brązowy Krzyż Zasługi
Odznaka honorowa „Za wzorową pracę w służbie zdrowia” (1986-2000).jpg

Stanisław Roszkowski (ur. 7 listopada 1917 w Łudze, zm. 17 stycznia 2019 w Warszawie) – polski lekarz internista, doktor nauk medycznych i stulatek. Specjalista chorób wewnętrznych i analityki klinicznej.

Życiorys

Wczesne lata i okres wojny

Przyszedł na świat w 1917 w Rosji. Urodził się w tym miejscu ponieważ jego ojciec jako naczelny maszynista kolei warszawsko-petersburskiej został oddelegowany z rodziną do Ługi. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 wraz z rodziną powrócił do rodzinnego dworku na Podlasiu. Pochodził z rodziny o patriotycznych tradycjach szlacheckich pieczętującej się herbem Ogończyk. Miał trzech braci: Ireneusza, Kazimierza i Józefa i trzy siostry: Jadwigę, Reginę i Hannę[1]. Jego dziadkowie ze strony matki czynnie brali udział w powstaniu styczniowym, obaj zostali wywiezieni na Syberię, nigdy nie wrócili. Brat dziadka Jan, także powstaniec, uciekł z flisakami do Gdańska i dalej do Stanów Zjednoczonych. W rodzinie panowała potrzeba rozwoju, kształcenia, pracy i wzajemnej pomocy.

W 1938 ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki w Łomży. W 1939 rozpoczął studia z medycyny na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. Po wybuchu wojny studiował w ramach tajnego nauczania. Jego wykładowcami byli wybitni lekarze m.in. Witold Zawadowski, Edward Loth, Mściwój Semerau-Siemianowski czy Witold Orłowski[2]. Podczas wojny jako student medycyny odbywał praktyki i mieszkał w służbowym mieszkaniu brata Ireneusza w Szpitalu Przemienienia Pańskiego na warszawskiej Pradze. W kolejnych latach wojny jeździł po warszawie w karetce pomagając rannym żołnierzom.

Kariera

Studia skończył w 1946. Po ukończeniu studiów został oddelegowany jako lekarz wojskowy do Łodzi. Następnie w 1951 powrócił do Warszawy i rozpoczął pracę w nowo powstałym Instytucie Hematologii i Transfuzjologii. Był jednym z organizatorów instytutu gdzie zaczął tworzyć od podstaw Pracownię Analityki Klinicznej, jedną z najnowocześniejszych w kraju. W instytucie początkowo pracował jako lekarz analityk i z czasem objął funkcję kierownika całej pracowni. W 1953 ukończył specjalizację z zakresu chorób wewnętrznych[3]. Jednocześnie w 1955 wraz z kolegami ze świata medycyny zaczął tworzyć pierwszą w powojennej Polsce prywatną placówkę medyczną. Placówka ta została otwarta w 1956 pod nazwą Spółdzielnia Pracy Specjalistów i Rentgenologów i otrzymała patrona Witolda Zawadowskiego który był wykładowcą założycieli spółdzielni. Od tego momentu pracował jednocześnie w instytucie i w spółdzielni. W 1966 uzyskał tytuł naukowy doktora nauk medycznych[3]. Do przejścia na emeryturę w 1982 był pracownikiem Instytutu Hematologii i jednocześnie pracownikiem przychodni. Od przejścia na emeryturę związał się na stałe ze spółdzielnią. Podobnie jak w instytucie stworzył od podstaw pracownię analityki gdzie również objął funkcję kierownika. Doktor Roszkowski do połowy lat 90. pracował w spółdzielni na cały etat. Oficjalnie pracę zakończył w 2006 w wieku 89 lat.

Ostatnie lata

W 2017 ukończył 100 lat. Z okazji tej otrzymał listy gratulacyjne od Prezydenta RP, Prezesa Rady Ministrów, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i zarządu dzielnicy Wawer[4]. Zmarł 17 stycznia 2019 w wieku 101 lat w domu z przyczyn naturalnych. Msza pogrzebowa dr Stanisława Roszkowskiego odbyła się w Kościele Matki Bożej Anielskiej w Warszawie. Pochowany został na Cmentarzu w Radości[5].

Życie prywatne

Był dwukrotnie żonaty. Z pierwszą żoną miał dwie córki Jolantę oraz Beatę i jednego syna Marcina zaś z drugą żoną córkę Marię. Był rodzonym bratem światowej sławy profesora ginekologii Ireneusza Roszkowskiego. Jego chrześnicą jest Elżbieta Roszkowska-Carton De Wiart.

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Ireneusz Roszkowski h. Ogończyk, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-12-03].
  2. ↑ Powstańcze Biogramy – Edward Loth, www.1944.pl [dostęp 2021-12-04] (pol.).
  3. ↑ a b Centralny Rejestr Lekarzy RP, www.oil.org.pl [dostęp 2021-12-03] [zarchiwizowane z adresu 2021-10-08].
  4. ↑ Strona Główna, wawer.um.warszawa.pl [dostęp 2021-12-03] (pol.).
  5. ↑ Stanisław Roszkowski, Warszawa, 22.01.2019 – nekrolog, nekrologi.wyborcza.pl [dostęp 2021-12-03].

Bibliografia

  • Kto jest kim w medycynie.Informator biograficzny. Warszawa 1987
  • Kto jest kim w Polsce 1984. Informator biograficzny, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1984
  • Jadwiga Kuczyńska-Sicińska, Rozmowa z prof. Ireneuszem Roszkowskim, Ginekologia Polska 1989, 60
  • Archiwum Głównej Biblioteki Lekarskiej w Warszawie, ul. Jazdów 1a
  • Archiwum rodzinne

Media użyte na tej stronie