Stanisław Schuster-Kruk

Stanisław Schuster-Kruk

Stanisław Schuster

Kruk

pułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia	25 lutego 1890 Kołomyja
Data i miejsce śmierci	29 października 1945 Wielka Brytania
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	2 Pułk Piechoty 20 Pułk Piechoty Ziemi Krakowskiej Brygada KOP „Wilno”
Stanowiska	dowódca pułku dowódca brygady
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka I wojna światowa kampania wrześniowa
Odznaczenia

Organizatorzy 20 pułku piechoty przed kasynem oficerskim w Krakowie. W pierwszym rzędzie 2. od prawej płk Stanisław Schuster-Kruk

Stanisław Schuster-Kruk^[a] (ur. 25 lutego 1890 w Kołomyi, zm. 29 października 1945 w Wielkiej Brytanii) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 25 lutego 1890 w Kołomyi^[1][b], w rodzinie Antoniego Schustera i Joanny z Karczewskich. Ukończył gimnazjum realne w Kołomyi. W latach 1909–1914 pracował jako urzędnik kolejowy w Kołomyi^[2]. Przed I wojną światową był członkiem drużyny ćwiczebnej „Sokoła”, następnie członkiem założycielem Polskiej Drużyny Strzeleckiej. Po wybuchu wojny, 16 sierpnia 1914, wstąpił do Legionów Polskich. Służył w komendzie plutonu, komendzie kompanii w 1 kompanii 2 pułku piechoty II Brygady. Służył w stopniu porucznika piechoty. W służbie legionowej używał pseudonimu „Kruk”. Dwukrotnie ranny. Następnie był dowódcą baonu 14 pułku strzelców II Korpusu Wschodniego, uczestnikiem bitwy pod Kaniowem. Dostał się do niewoli niemieckiej, z której zbiegł do Kijowa, następnie na Kubań.

Od 1 kwietnia 1919 w Armii Polskiej we Francji, następnie w Wojsku Polskim dowódca baonu. Dokonał zmiany tożsamości na Stanisław Schuster-Kruk. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w szeregach 20 pułku piechoty Ziemi Krakowskiej, od sierpnia jako dowódca pułku. Za swoje czyny wojenne otrzymał Order Virtuti Militari. Został awansowany do stopnia podpułkownika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919^[3][4]. Po wojnie pozostał oficerem 20 pułku piechoty Ziemi Krakowskiej w garnizonie Kraków. W latach 1923–1924 był pełniącym obowiązki dowódcy pułku^[5][6]. Został awansowany do stopnia pułkownika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927^[7]. W tym stopniu w 1928 sprawował etatowe stanowisko dowódcy 20 pp^[8]. W Krakowie był działaczem tamtejszego klubu sportowego TS „Wisła”, którego był wiceprezesem od 1928.

28 stycznia 1931 roku otrzymał przeniesienie do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko dowódcy Brygady KOP „Wilno” w Wilnie^[9][10]. W 1935 roku został zwolniony ze stanowiska dowódcy brygady z zachowaniem dotychczasowego dodatku służbowego^[11]. Z dniem 31 grudnia 1935 roku został przeniesiony w stan spoczynku. Członek Zarządu Okręgu Kraków Związku Legionistów Polskich w 1936 roku^[12].

Po wybuchu II wojny światowej w okresie kampanii wrześniowej działał w ramach ewakuacji eksponatów z krakowskiego Wawelu. 1 października 1940 roku przybył do Stacji Zbornej Oficerów Rothesay^[13].

Od 29 listopada 1919 był mężem Ady Swiechowicz^[2].

Zmarł 29 października 1945^[1]. Został pochowany na cmentarzu Battersea w Morden (kwatera H.1418)^[1][14].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari^[15]
• Krzyż Niepodległości (6 czerwca 1931)^[16]
• Krzyż Walecznych (czterokrotnie)^[2]
• Złoty Krzyż Zasługi (16 marca 1928)^[17]
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921^[2]
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości^[2]
• Brązowy Medal za Długoletnią Służbę^[2]
• Komandor Orderu Korony Rumunii (Rumunia)^[2]
• Medal Zwycięstwa^[2]
• Odznaka Pamiątkowa Więźniów Ideowych^[18]

12 czerwca 1935 Krzyża i Medalu Niepodległości ponownie rozpatrzył jego wniosek, lecz Krzyża Niepodległości z Mieczami mu nie przyznał^[19].

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Komenda Stacji Zbornej Oficerów Rothesay. Rozkazy dzienne 1940–1941, sygn. R.8. Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, 1938. [dostęp 2017-01-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-04)].
• Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Stanisław Schuster-Kruk. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2015-09-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-01)].
• Stanisław Schuster-Kruk. historiawisly.pl. [dostęp 2015-09-29].