Stanisław Serafin

Stanisław Serafin
strzelec
Data i miejsce urodzenia	5 listopada 1914 Dzikowiec
Data śmierci	11 marca 1938
Przebieg służby
Lata służby	do 1938
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	Batalion KOP „Orany”
Odznaczenia

Stanisław Serafin (ur. 5 listopada 1914 w Dzikowcu^[1], zm. 11 marca 1938^[2]) – strzelec Wojska Polskiego^[3], pośmiertnie awansowany na stopień kaprala.

Punkt graniczny na moście na Mereczance

Życiorys

Stanisław Serafin urodził się w rodzinie chłopskiej Józefa i Wiktorii. Pełnił służbę w batalionie KOP „Orany”, w kompanii majora Jana Ewangelisty Klemensa Zgrzebnickiego^[4].

Nocą z 10 na 11 marca 1938 r. Serafin patrolował granicę litewską na rzece Mereczanka w pobliżu wsi Wiersze Radówka. Gdy dostrzegł dwóch ludzi próbujących przekroczyć granicę, ruszył za nimi w pościg i przypadkowo wbiegł na terytorium litewskie^[5], strzelając do litewskiego policjanta Justasa Lukoševiciusa, który w odpowiedzi ranił Serafina. Serafin został opatrzony przez Litwinów, ale wykrwawił się, zanim o godzinie 9 rano dotarł na miejsce litewski lekarz^[2], ponieważ Litwini nie zgodzili się na wejście na ich terytorium lekarza z Polski^[5]. 14 marca został pochowany we wsi Marcinkańce w powiecie grodzieńskim^[2]. Inskrypcja na grobie „Stanisław Serafin kapral KOP z baonu „Orany” poległ w dniu 11.III.1938 r. w pobliżu strażnicy „Wierszeradówka” w obronie granic Rzeczypospolitej Polskiej”.

Jego śmierć stała się dla polskiego rządu pretekstem do postawienia Litwie ultimatum z 17 marca, w którym zażądano ustanowienia stosunków dyplomatycznych^[2]. Wydarzenie stało się z tego powodu szybko głośne w Europie jako podstawa spekulacji o możliwej wojnie polsko-litewskiej, szczególnie z powodu niemieckich i radzieckich sugestii o niezachowywaniu w ewentualnym konflikcie neutralności^[5].

24 lipca 1938 roku w rodzinnym Dzikowcu premier Felicjan Sławoj Składkowski odsłonił pomnik kaprala Serafina oraz odznaczył jego rodziców Złotymi Krzyżami Zasługi^[4][5]. Major Zgrzebnicki wręczył Józefowi Serafinowi Złoty Krzyż Zasługi nadany jego synowi pośmiertnie przez Prezydenta RP^[4].

„Przed wyjazdem z Dzikowca p. premier uczestniczył w skromnym poczęstunku w domu zarządu gminnego. Tu przedstawiciel KOP wręczył ojcu Serafina podarunek pieniężny w kwocie tysiąca złotych zebrany ze składek oficerów i podoficerów Korpusu Ochrony Pogranicza”^[4].

Zobacz też

• mjr kaw. Stefan Rago poległy 27 listopada 1938 roku pod Żdżarem
• Stosunki polsko-litewskie

Przypisy

Bibliografia

• Pomnik dzielnego żołnierza KOP-u. „Czaty. Czasopismo Straży Granicznej”. 15, s. 1, 1938-08-10. Warszawa. 
• Ś.p. strzelec Stanisław Serafin poległ śmiercią żołnierza w służbie ochrony granicy. „Wiarus. Organ korpusu podoficerów Wojska Lądowego, Marynarki Wojennej i Korpusu Ochrony Pogranicza”. 13, s. 392-393, 1938-03-26. Warszawa. 
• Poważne zajście na granicy polsko-litewskiej. Komunikat oficjalny. „Polska Zbrojna”. 72, s. 1, 1938-03-13. Warszawa. 
• Pogrzeb wiernego strażnika granic RP. Ś.p. strz. Stanisław Serafim spoczął na cmentarzu w Marcinkańcach. „Polska Zbrojna”. 74, s. 1, 1938-03-15. Warszawa. 
• Premier Składkowski odsłonił pomnik żołnierza KOP ś.p. kpr. S. Serafina. „Polska Zbrojna”. 203, s. 2, 1938-07-25. Warszawa. 
• Pogrzeb strzelca Korpusu Ochrony Pogranicza Stanislawa Serafina w Marcinkancach (pol.). NAC. [dostęp 2012-04-10].