Stanisław Srokowski (1888–1917)
| ||
![]() | ||
Data i miejsce urodzenia | 5 kwietnia 1888 Lwów | |
Data i miejsce śmierci | 23 maja 1917 Włochy | |
Przebieg służby | ||
Siły zbrojne | ![]() | |
Jednostki | 6 Pułk Ułanów | |
Główne wojny i bitwy | I wojna światowa | |
Odznaczenia | ||
![]() |
Stanisław Srokowski[1] (ur. 5 kwietnia 1888 we Lwowie, zm. 23 maja 1917 we Włoszech) – doktor praw, podporucznik kawalerii c. k. armii.
Życiorys
Urodził się 5 kwietnia 1888 we Lwowie[2][3]. Wywodził się z rodu Srokowskich herbu Jastrzębiec, był synem Teofila (1847-1917, adwokat we Lwowie), bratem stryjecznym Stanisława Józefa Srokowskiego (geograf), Konstantego (polityk) i krewnym Włodzimierza Scholze-Srokowskiego (oficer)[3].
Od 1898 kształcił się w C. K. Gimnazjum im. Franciszka Józefa we Lwowie, gdzie w 1906 ukończył VIII klasę i zdał egzamin dojrzałości (w jego klasie był Aleksander Domaszewicz)[4][5][2]. Odbył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego, uzyskując stopień doktora praw[2][3].
Podczas studiów jako jednoroczny ochotnik służył w kawalerii c. k. armii[2]. Po wybuchu I wojny światowej w 1914 wstąpił do armii austriackiej i odbył całą kampanię na froncie rosyjskim[2]. Od lutego 1917 walczył na froncie włoskim[2]. Został awansowany na stopień podporucznika rezerwy kawalerii z dniem 1 maja 1915[6][7]. W 1916, 1917 był podporucznikiem rezerwy 6 pułku ułanów[8][9][2]. Był odznaczany za niepospolite męstwo i wybitne zdolności[2]. 23 maja 1917 poległ na froncie włoskim rozszarpany pociskiem szrapnela[2][3].
Pisał wiersze i prozę[3]. Jego utwory zostały wydane pośmiertnie w 1917 przez Kazimierza Kremera w zbiorze pt. Byłbym szczęśliwy[3].
Odznaczenia
- austriackie
- Brązowy Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej[9][2]
- Wielki Srebrny Medal Waleczności 1 klasy[8][2]
Przypisy
- ↑ W ewidencji żołnierzy c. k. armii był określany jako „Stanislaus Ritter von Srokowski” (1916), a następnie jako „Stanislaus Ritter von Sroki-Jastrzębiec Srokowski” (1917).
- ↑ a b c d e f g h i j k Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum Lwowskiego im. Franciszka Józefa za rok szkolny 1916/17. Lwów: 1917, s. 11.
- ↑ a b c d e f Andrzej A. Zięba: Stanisław Józef Srokowski. ipsb.nina.gov.pl. [dostęp 2019-12-13].
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum Lwowskiego im. Franciszka Józefa za rok szkolny 1899. Lwów: 1899, s. 104.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum Lwowskiego im. Franciszka Józefa za rok szkolny 1906. Lwów: 1906, s. 85.
- ↑ Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1916. Wiedeń: 1916, s. 566.
- ↑ Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1917. Wiedeń: 1917, s. 739.
- ↑ a b Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1916. Wiedeń: 1916, s. 623.
- ↑ a b Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1917. Wiedeń: 1917, s. 808.
Media użyte na tej stronie
Leutnant der k.u.k. Arme mit orangegelber Egalisierung
Baretka Signum laudis
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.Baretka: Wstążka Wojenna (Kriegsbande) dla odznaczeń austro-węgierskich (m.in.: Militär-Verdienstkreuz; Militär-Verdienstmedaille (Signum Laudis); Franz-Joseph-Orden; Tapferkeitsmedaille).