Stanisław Zięba (radny)

Stanisław Zięba
Data i miejsce urodzenia

20 sierpnia 1947
Borówna

Przewodniczący Zarządu Dzielnicy XV Kraków-Mistrzejowice
Okres

od 1998
do 2006

Przynależność polityczna

Akcja Wyborcza Solidarność / Prawo i Sprawiedliwość / Platforma Obywatelska

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Stanisław Zięba (ur. 20 sierpnia 1947 w Borównie) – polski działacz związkowy i samorządowy, opozycjonista w okresie PRL, od 1994 roku radny Miasta Krakowa na II[1], III[2], IV[3], V[4] i VI[5] kadencji, założyciel i prezes zarządu fundacji „Solidarni-Solidarnym” oraz Współzałożyciel Centrum Kultury Katolickiej – Mistrzejowice[2].

Życiorys

W latach 1964–1965 był zatrudniony w Krakowskim Przedsiębiorstwie Robót Inżynieryjnych jako monter. W 1965 roku został pracownikiem Zakładu Transportu Kolejowego Huty im. Lenina i wykonywał zawód manewrowego, ustawiacza oraz ślusarza-magazyniera. Jest członkiem NSZZ „Solidarność” od 1980 roku oraz współtwórcą „Solidarności” w ZTK. W okresie marzec-grudzień 1980 został wybrany z ramienia „Solidarności” do władz Samorządu Pracowniczego Huty im. Lenina. Podczas stanu wojennego wszedł w skład Komitetu Strajkowego w Zakładzie Transportu Kolejowego oraz organizował imprezy sportowe dla dzieci i młodzieży. W dniach 26 kwietnia–4/5 maja 1988 roku uczestniczył w strajku w Hucie im. Lenina. W dniu 25 sierpnia 1988 roku zorganizował strajk w ZTK Huty im. Lenina, solidaryzując się z pracownikami spacyfikowanej kopalni Victoria w Wałbrzychu oraz z powodu Międzynarodowej Konferencji Praw Człowieka, która miała miejsce w Mistrzejowicach. W marcu 1989 roku wszedł w skład prezydium pierwszego jawnego Regionalnego Komitetu Solidarności „Małopolska”. W 1988 roku został przewodniczącym Komisji Zakładowej „Solidarności” oraz wszedł w skład Zespołu Inicjującego Małopolski Komitet Obywatelski. W maju tego roku został również upoważniony przez Lecha Wałęsę do odtwarzania struktur Solidarności w Małopolsce wraz z S. Jurczakiem, T. Piekarzem i J. Lupą. W roku 1989 odpowiadał za przygotowanie wyborów związkowych w Regionie Małopolskim, w kadencji 1990–1992 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego oraz pełnomocnika ZRM ds. socjalnych i bezrobocia.

Został inicjatorem i pełnomocnikiem ZRM ds. rejestracji fundacji „Solidarni-Solidarnym”. Zajmuje się ona pomocą materialną dla rodzin zmarłych działaczy walczących o niepodległość, pomocą dla uzdolnionej młodzieży oraz organizacją wszelkiego rodzaju akcji pomocy charytatywnej, w tym organizacji „Lata z Solidarnością w Małopolsce” (zorganizowana forma wypoczynku nad morzem w formie kolonii). Jest pomysłodawcą i inicjatorem biegu memoriałowego im. Bogdana Włosika (pierwszy bieg miał miejsce w 1995 roku).

Laureat Medalu św. Brata Alberta w 2002 roku[6] oraz Medalu „Niezłomnym w słowie”[7].

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w działalności związkowej oraz osiągnięcia w pracy samorządowej (2012)[8].

Działalność polityczna

Trzykrotnie kandydował do Sejmu RP – w 1991 roku znalazł się na liście KO „Solidarność”, w 1993 roku na liście NSZZ „Solidarność”, a w 2007 roku na liście Platformy Obywatelskiej. Żadna z tych prób nie skończyła się otrzymaniem mandatu poselskiego. Od 1 lipca 1994 roku, kiedy został wybrany na II kadencję, nieprzerwanie pełni funkcję radnego w Radzie Miasta Krakowa oraz przewodniczy Komisji Rodziny i Polityki Społecznej, należąc kolejno do klubów radnych AWS, Prawa i Sprawiedliwości, Platformy Obywatelskiej[9] oraz ponownie PiS. Jest również członkiem Rady Społecznej Szpitala Specjalistycznego im. Stefana Żeromskiego SPZOZ (od 2011 roku) oraz długoletnim członkiem Powiatowej Rady Zatrudnienia w Krakowie. W wyborach do Rady Miasta Krakowa w 2014 roku uzyskał mandat w okręgu nr 6 z wynikiem 2061 głosów[10]. 6 lutego 2018 roku wystąpił z klubu radnych Platformy Obywatelskiej, motywując to odejściem partii od wartości konserwatywnych[11] i przystąpił do klubu Prawa i Sprawiedliwości. Z list tej partii w wyborach samorządowych w tym samym roku ponownie zdobył mandat radnego[12].

Przypisy

  1. ↑ Strona radnego w II Kadencji RMK. bip.krakow.pl. [dostęp 2013-04-28].
  2. ↑ a b Strona radnego w III Kadencji RMK. bip.krakow.pl. [dostęp 2013-04-28].
  3. ↑ Sprawozdanie z kadencji RMK za lata 2002-2006. bip.krakow.pl. [dostęp 2013-04-28].
  4. ↑ Strona radnego w V Kadencji RMK. bip.krakow.pl. [dostęp 2013-04-28].
  5. ↑ Strona radnego w VI Kadencji RMK. bip.krakow.pl. [dostęp 2013-04-28].
  6. ↑ Laureaci Medalu Św. Brata Alberta w 2002 r.. albert.krakow.pl. [dostęp 2013-04-28].
  7. ↑ Medal Niezłomnym w Słowie. 13-grudnia.pl. [dostęp 2013-05-01].
  8. ↑ M.P. z 2012 r. poz. 774
  9. ↑ Konserwatysta Zięba porządzi w PO. krakow.gazeta,pl. [dostęp 2013-05-02].
  10. ↑ Wyniki wyborów do Rady Miasta Krakowa w okręgu nr 6 (2014). bip.krakow.pl. [dostęp 2014-11-25].
  11. ↑ Piotr Tymczak, Kraków. PiS rośnie w siłę w Radzie Miasta. Osłabiony klub PO, Dziennik Polski, 6 lutego 2018 [dostęp 2020-05-29] (pol.).
  12. ↑ Wybory 2018. Oficjalne wyniki głosowania do Rady Miasta Krakowa. wyborcza.pl. [dostęp 2018-10-23].

Bibliografia

  • Profil radnego na stronie bip.krakow.pl. [dostęp 26 kwietnia 2013].
  • Adam Gliksman: Solidarność Małopolska. Kalendarium 1980-2005. Kraków: Pasaż, 2005. ISBN 83-921980-0-X
  • Adam Gliksman: Leksykon Ludzi Małopolskiej „Solidarności”, t. I. Kraków: Ekodruk, 2012. ISBN 978-83-919665-8-0