Stary Cmentarz w Koszalinie

Stary Cmentarz
Poprzednie nazwy	Alte Friedhof
Państwo	Polska
Miejscowość	Koszalin
Data otwarcia	1819 (zamk. 1926)
Położenie na mapie Koszalina Stary Cmentarz (obecnie Park im. T. Kościuszki)
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Stary Cmentarz (obecnie Park im. T. Kościuszki)
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Stary Cmentarz (obecnie Park im. T. Kościuszki)
54°11′43,6″N 16°11′19,9″E/54,195444 16,188861

Stary Cmentarz – nieistniejąca nekropolia w Koszalinie, zajmowała powierzchnię 7,51 ha na obszarze pomiędzy dzisiejszymi ulicami Tadeusza Kościuszki, Młyńską i Al. Monte Cassino.

Historia nekropolii sięga początku XIX w., kiedy to w Koszalinie obowiązywał zakaz dokonywania pochówków w granicach miasta. Wtedy to władze miasta zakupiły od mieszkańca o nazwisku Westphal grunt i postanowiły przeznaczyć go na cmentarz grzebalny. W późniejszych latach teren cmentarza został powiększony, a w 1819 został poświęcony i od tego momentu rozpoczęto jego użytkowanie. Wiele grobów zwieńczały bogate grobowce i kaplice, należące do zamożnych koszalińskich rodów. W 1856 wybudowano dom dozorcy cmentarza, a w 1886 jedna z większych kaplic została przebudowana na dom pogrzebowy. Główne wejście znajdowało się od obecnej ulicy Młyńskiej i było ozdobione potężną bramą.

Cmentarz został zamknięty dla nowych pochówków w 1926, możliwe było jedynie grzebanie zmarłych w starszych grobach rodzinnych. Po 1939 pogrzebano tam ciała więźniów niemieckich. W związku ze zmianami po przejęciu Koszalina przez władze polskie cmentarz został opuszczony i ulegał stopniowej dewastacji. Pochówki nowych mieszkańców były dokonywany wyłącznie na tzw. Nowym Cmentarzu. Stary Cmentarz spotkał los podobny do innych poniemieckich nekropolii – w latach 60. XX wieku pozostałe nagrobki rozebrano, mogiły splantowano, a zieleń przekomponowano tworząc z terenu cmentarza Park im. Tadeusza Kościuszki.

Wśród koszalinian pochowanych na dawnym cmentarzu znajdowały się groby ludzi zasłużonych dla Koszalina, byli to m.in:

• Ernst August Braun – burmistrz Koszalina (1816–1859), deputowany do Zgromadzenia Narodowego, tajny Radca Rządowy. Był najdłużej urzędującym burmistrzem w historii miasta
• Dr. Hannecke – profesor historii, dyrektor gimnazjum Rodera
• Johann Vogel – fabrykant, właściciel fabryki mydła, najdłużej działającej fabryki w Koszalinie
• Henriette Hendel-Schütz – aktorka
• Heinrich Ludwig Beitzke – geograf i historyk.
• Johann Ernst Benno - niemiecki pisarz.
• Bertha von Massow - przełożona zakonu Salem, współinicjatorka budowy szpitala.

Bibliografia

• Parki i ogrody, Park im. Tadeusza Kościuszki w Koszalinie
• Koszalin Eksploracja