Stefan Edberg

Stefan Edberg
Ilustracja
Państwo

 Szwecja

Data i miejsce urodzenia

19 stycznia 1966
Västervik

Wzrost

187 cm

Gra

praworęczna, jednoręczny backhand

Status profesjonalny

1983

Zakończenie kariery

1996

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

41

Najwyżej w rankingu

1 (13 sierpnia 1990)

Australian Open

W (1985, 1987)

Roland Garros

F (1989)

Wimbledon

W (1988, 1990)

US Open

W (1991, 1992)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

18

Najwyżej w rankingu

1 (9 czerwca 1986)

Australian Open

W (1987, 1996)

Roland Garros

F (1986)

Wimbledon

SF (1987)

US Open

W (1987)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwecja
Igrzyska olimpijskie
brązSeul 1988tenis ziemny
(gra pojedyncza)
brązSeul 1988tenis ziemny
(gra podwójna)

Stefan Edberg (ur. 19 stycznia 1966 w Västervik) – szwedzki tenisista, zwycięzca 9 turniejów wielkoszlemowych, lider rankingu singlowego i deblowego, zdobywca Pucharu Davisa, brązowy medalista igrzysk olimpijskich w Seulu (1988) w grze pojedynczej i podwójnej.

Kariera tenisowa

Jeden z wybitnych woleistów, szukający rozwiązania niemal każdej akcji – zarówno w odbiorze, jak i przy własnym podaniu – przy siatce[1]. Wysoko oceniano obok umiejętności wolejowych jego klasyczny, jednoręczny backhand.

Występując w gronie juniorów został pierwszym tenisistą w historii, który zdobył kalendarzowy wielki szlem w grze pojedynczej chłopców[2]. Sztuki tej dokonał w 1983. Rok 1983 zakończył jako lider klasyfikacji singlowej juniorów.

Jako zawodowy tenisista startował w latach 1983−1996. W listopadzie 1996 porażką w I rundzie turnieju w Sztokholmie z rodakiem Nicklasem Kultim zakończył karierę[3].

Wygrał w karierze 41 turniejów w grze pojedynczej oraz 18 turniejów deblowych o randze ATP World Tour. 6 razy wygrywał w singlu turnieje wielkoszlemowe – Australian Open z 1985 i 1987 roku (po raz ostatni rozgrywane na nawierzchni trawiastej); Wimbledon z 1988 i 1990; US Open z 1991 i 1992. Ma w swoim dorobku także 3 tytuły wielkoszlemowe w deblu; w 1987 wygrywał Australian Open i US Open w parze z Andersem Järrydem, a w 1996 Australian Open z Petrem Kordą.

13 sierpnia 1990 po raz pierwszy awansował na 1. pozycję rankingu światowego, zastępując Ivana Lendla[4]. Łącznie był liderem rankingu ATP singlistów przez 72 tygodnie. Również jako lider listy ATP deblistów kończył sezony 1990 i 1991. Miejsce w pierwszej dziesiątce zajmował w latach 1985−1994 (do 1993 roku w czołowej piątce). W 1987, wspólnie z Järrydem, został deblowym mistrzem świata (tytuł nadawany przez ATP).

W latach 1984−1996 Edberg reprezentował Szwecję w Pucharze Davisa; czterokrotnie miał udział w końcowym sukcesie (1984, 1985, 1987 i 1994). W 1984 wygrał rywalizację pokazową na igrzyskach olimpijskich w Los Angeles w grze pojedynczej. Cztery lata później, podczas igrzysk olimpijskich w Seulu, zdobył brąz zarówno w singlu, jak i w deblu.

Edberg i Boris Becker stworzyli jedną z najbardziej interesujących rywalizacji w tenisie. Zagrali ze sobą 35 razy w latach 1984–1996, z czego 25–krotnie zwycięsko kończył mecz Niemiec. Zmierzyli się w 3 wielkoszlemowych finałach, które Edberg 2–krotnie wygrał[5].

Cieszył się uznaniem jednego z największych dżentelmenów kortów; 5–krotnie otrzymywał wyróżnienie ATP za postawę godną sportowca; w 1996 został patronem tej nagrody[6].

W 2004 znalazł się w gronie członków Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy[7].

Finały w turniejach ATP World Tour

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (41–36)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPrzeciwnikWynik finału
Zwycięzca1.19 marca 1984MediolanDywanowa (hala)Szwecja Mats Wilander6:4, 6:2
Zwycięzca2.3 lutego 1985MemphisDywanowa (hala)Francja Yannick Noah6:1, 6:0
Finalista1.21 lipca 1985BåstadCeglanaSzwecja Mats Wilander1:6, 0:6
Finalista2.22 września 1985Los AngelesTwardaStany Zjednoczone Paul Annacone6:7, 7:6, 6:7
Zwycięzca3.29 września 1985San FranciscoDywanowa (hala)Stany Zjednoczone Johan Kriek6:4, 6:2
Zwycięzca4.20 października 1985BazyleaTwarda (hala)Francja Yannick Noah6:7, 6:4, 7:6, 6:1
Zwycięzca5.8 grudnia 1985Australian Open, MelbourneTrawiastaSzwecja Mats Wilander6:4, 6:3, 6:3
Finalista3.9 lutego 1986MemphisDywanowa (hala)Stany Zjednoczone Brad Gilbert5:7, 6:7
Zwycięzca6.13 lipca 1986GstaadCeglanaSzwajcaria Roland Stadler7:5, 4:6, 6:1, 4:6, 6:2
Finalista4.17 sierpnia 1986TorontoTwarda Boris Becker4:6, 6:3, 3:6
Finalista5.21 września 1986Los AngelesTwardaStany Zjednoczone John McEnroe2:6, 3:6
Zwycięzca7.19 października 1986BazyleaTwarda (hala)Francja Yannick Noah7:6, 6:2, 6:7, 7:6
Finalista6.26 października 1986TokioDywanowa (hala) Boris Becker6:7, 1:6
Zwycięzca8.9 listopada 1986SztokholmTwarda (hala)Szwecja Mats Wilander6:2, 6:1, 6:1
Zwycięzca9.25 stycznia 1987Australian Open, MelbourneTrawiastaAustralia Pat Cash6:3, 6:4, 3:6, 5:7, 6:3
Zwycięzca10.15 lutego 1987MemphisTwarda (hala)Stany Zjednoczone Jimmy Connors6:3, 2:1 krecz
Finalista7.22 lutego 1987Indian WellsTwarda Boris Becker4:6, 4:6, 5:7
Zwycięzca11.22 marca 1987RotterdamDywanowa (hala)Stany Zjednoczone John McEnroe3:6, 6:3, 6:1
Zwycięzca12.19 kwietnia 1987TokioTwardaStany Zjednoczone David Pate7:6, 6:4
Finalista8.2 sierpnia 1987BåstadCeglanaSzwecja Joakim Nyström6:4, 0:6, 3:6
Finalista9.16 sierpnia 1987MontrealTwardaCzechosłowacja Ivan Lendl4:6, 6:7
Zwycięzca13.23 sierpnia 1987CincinnatiTwarda Boris Becker6:4, 6:1
Finalista10.27 września 1987Los AngelesTwardaStany Zjednoczone David Pate4:6, 4:6
Zwycięzca14.25 października 1987TokioDywanowa (hala)Czechosłowacja Ivan Lendl6:7, 6:4, 6:4
Zwycięzca15.8 listopada 1987SztokholmTwarda (hala)Szwecja Jonas Svensson7:5, 6:2, 4:6, 6:4
Zwycięzca16.14 lutego 1988RotterdamDywanowa (hala)Czechosłowacja Miloslav Mečíř7:6, 6:2
Finalista11.10 kwietnia 1988Dallas WTCDywanowa (hala) Boris Becker4:6, 6:1, 5:7, 2:6
Finalista12.17 kwietnia 1988TokioTwardaStany Zjednoczone John McEnroe2:6, 2:6
Finalista13.12 czerwca 1988LondynTrawiasta Boris Becker1:6, 6:3, 3:6
Zwycięzca17.4 lipca 1988Wimbledon, LondynTrawiasta Boris Becker4:6, 7:6(2), 6:4, 6:2
Finalista14.21 sierpnia 1988CincinnatiTwardaSzwecja Mats Wilander6:3, 6:7, 6:7
Zwycięzca18.9 października 1988BazyleaTwarda (hala)Szwajcaria Jakob Hlasek7:5, 6:3, 3:6, 6:2
Finalista15.12 marca 1989ScottsdaleTwardaCzechosłowacja Ivan Lendl2:6, 3:6
Zwycięzca19.23 kwietnia 1989TokioTwardaCzechosłowacja Ivan Lendl6:3, 2:6, 6:4
Finalista16.11 czerwca 1989French Open, ParyżCeglanaStany Zjednoczone Michael Chang1:6, 6:3, 6:4, 4:6, 2:6
Finalista17.9 lipca 1989Wimbledon, LondynTrawiasta Boris Becker0:6, 6:7(1), 4:6
Finalista18.20 sierpnia 1989CincinnatiTwardaStany Zjednoczone Brad Gilbert4:6, 6:2, 6:7
Finalista19.8 października 1989BazyleaTwarda (hala)Stany Zjednoczone Jim Courier6:7, 6:3, 6:2, 0:6, 5:7
Finalista20.5 listopada 1989ParyżTwarda (hala) Boris Becker4:6, 3:6, 3:6
Zwycięzca20.3 grudnia 1989Nowy JorkDywanowa (hala) Boris Becker4:6, 7:6, 6:3, 6:1
Finalista21.28 stycznia 1990Australian Open, MelbourneTwardaCzechosłowacja Ivan Lendl6:4, 6:7(3), 2:5 krecz
Zwycięzca21.11 marca 1990Indian WellsTwardaStany Zjednoczone Andre Agassi6:4, 5:7, 7:6, 7:6
Finalista22.25 marca 1990MiamiTwardaStany Zjednoczone Andre Agassi1:6, 4:6, 6:0, 2:6
Zwycięzca22.15 kwietnia 1990TokioTwardaStany Zjednoczone Aaron Krickstein6:4, 7:5
Zwycięzca23.4 lipca 1990Wimbledon, LondynTrawiasta Boris Becker6:2, 6:2, 3:6, 3:6, 6:4
Zwycięzca24.5 sierpnia 1990Los AngelesTwardaStany Zjednoczone Michael Chang7:6, 2:6, 7:6
Zwycięzca25.12 sierpnia 1990CincinnatiTwardaStany Zjednoczone Brad Gilbert6:1, 6:1
Zwycięzca26.26 sierpnia 1990Long IslandTwarda Goran Ivanišević7:6, 6:3
Finalista23.7 października 1990SydneyTwarda (hala)Niemcy Boris Becker6:7, 4:6, 4:6
Finalista24.28 października 1990SztokholmDywanowa (hala)Niemcy Boris Becker4:6, 0:6, 3:6
Zwycięzca27.4 listopada 1990ParyżTwarda (hala)Niemcy Boris Becker3:3 krecz
Finalista25.18 listopada 1990FrankfurtDywanowa (hala)Stany Zjednoczone Andre Agassi7:5, 6:7, 5:7, 2:6
Zwycięzca28.24 lutego 1991StuttgartDywanowa (hala)Szwecja Jonas Svensson6:2, 3:6, 7:5, 6:2
Zwycięzca29.14 kwietnia 1991TokioTwardaCzechosłowacja Ivan Lendl6:1, 7:5, 6:0
Zwycięzca30.16 czerwca 1991LondynTrawiastaStany Zjednoczone David Wheaton6:2, 6:3
Finalista26.25 sierpnia 1990Long IslandTwardaCzechosłowacja Ivan Lendl3:6, 2:6
Zwycięzca31.8 września 1991US Open, Nowy JorkTwardaStany Zjednoczone Jim Courier6:2, 6:4, 6:0
Zwycięzca32.6 października 1991SydneyTwarda (hala)Stany Zjednoczone Brad Gilbert6:2, 6:2, 6:2
Zwycięzca33.13 października 1991TokioDywanowa (hala)Stany Zjednoczone Derrick Rostagno6:3, 1:6, 6:2
Finalista27.27 października 1991SztokholmDywanowa (hala)Niemcy Boris Becker6:3, 4:6, 6:1, 2:6, 2:6
Finalista28.26 stycznia 1992Australian Open, MelbourneTwardaStany Zjednoczone Jim Courier3:6, 6:3, 4:6, 2:6
Finalista29.23 lutego 1992StuttgartDywanowa (hala)Chorwacja Goran Ivanišević7:6(5), 3:6, 4:6, 4:6
Zwycięzca34.10 maja 1992HamburgCeglanaNiemcy Michael Stich5:7, 6:4, 6:1
Zwycięzca35.23 sierpnia 1992New HavenTwardaStany Zjednoczone MaliVai Washington7:6(4), 6:1
Zwycięzca36.13 września 1992US Open, Nowy JorkTwardaStany Zjednoczone Pete Sampras3:6, 6:4, 7:6(5), 6:2
Finalista30.11 października 1992SydneyTwarda (hala)Chorwacja Goran Ivanišević4:6, 2:6, 4:6
Finalista31.31 stycznia 1993Australian Open, MelbourneTwardaStany Zjednoczone Jim Courier2:6, 1:6, 6:2, 5:7
Zwycięzca37.2 maja 1993MadrytCeglanaHiszpania Sergi Bruguera6:3, 6:3, 6:2
Finalista32.15 sierpnia 1993CincinnatiTwardaStany Zjednoczone Michael Chang5:7, 6:0, 4:6
Finalista33.3 października 1993BazyleaTwarda (hala)Niemcy Michael Stich4:6, 7:6(5), 3:6, 2:6
Zwycięzca38.9 stycznia 1994DohaTwardaHolandia Paul Haarhuis6:3, 6:2
Zwycięzca39.20 lutego 1994StuttgartDywanowa (hala)Chorwacja Goran Ivanišević4:6, 6:4, 6:2, 6:2
Zwycięzca40.24 lipca 1994WaszyngtonTwardaAustralia Jason Stoltenberg6:4, 6:2
Finalista34.14 sierpnia 1994CincinnatiTwardaStany Zjednoczone Michael Chang2:6, 5:7
Zwycięzca41.8 stycznia 1995DohaTwardaSzwecja Magnus Larsson7:6(4), 6:1
Finalista35.23 lipca 1995WaszyngtonTwardaStany Zjednoczone Andre Agassi4:6, 6:2, 5:7
Finalista36.16 czerwca 1996LondynTrawiastaNiemcy Boris Becker4:6, 6:7(3)

Gra podwójna (18–11)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerPrzeciwnicyWynik finału
Finalista1.30 października 1983BazyleaTwarda (hala) Florin SegărceanuCzechosłowacja Pavel Složil
Czechosłowacja Tomáš Šmíd
1:6, 6:3, 6:7
Zwycięzca1.10 czerwca 1984HamburgCeglanaSzwecja Anders JärrydSzwajcaria Heinz Günthardt
Węgry Balázs Taróczy
6:3, 6:1
Finalista2.8 września 1984US Open, Nowy JorkTwardaSzwecja Anders JärrydAustralia John Fitzgerald
Czechosłowacja Tomáš Šmíd
6:7(5), 3:6, 3:6
Finalista3.14 października 1984BazyleaTwarda (hala)Stany Zjednoczone Tim WilkisonCzechosłowacja Pavel Složil
Czechosłowacja Tomáš Šmíd
6:7, 2:6
Zwycięzca2.17 marca 1985BrukselaDywanowa (hala)Szwecja Anders JärrydStany Zjednoczone Kevin Curren
Polska Wojciech Fibak
6:3, 7:6
Zwycięzca3.21 lipca 1985BåstadCeglanaSzwecja Anders JärrydHiszpania Sergio Casal
Hiszpania Emilio Sánchez
6:0, 7:6
Finalista4.18 sierpnia 1985MontrealTwardaSzwecja Anders JärrydStany Zjednoczone Ken Flach
Stany Zjednoczone Robert Seguso
7:5, 6:7, 3:6
Zwycięzca4.25 sierpnia 1985CincinnatiTwardaSzwecja Anders JärrydSzwecja Joakim Nyström
Szwecja Mats Wilander
4:6, 6:2, 6:3
Zwycięzca5.19 stycznia 1986Nowy JorkDywanowa (hala)Szwecja Anders JärrydSzwecja Joakim Nyström
Szwecja Mats Wilander
6:1, 7:6
Finalista5.2 lutego 1986FiladelfiaDywanowa (hala)Szwecja Anders JärrydStany Zjednoczone Scott Davis
Stany Zjednoczone David Pate
6:7, 6:3, 3:6, 5:7
Finalista6.23 lutego 1986Boca WestTwardaSzwecja Anders JärrydStany Zjednoczone Brad Gilbert
Stany Zjednoczone Vincent Van Patten
walkower
Zwycięzca6.30 marca 1986RotterdamDywanowa (hala) Slobodan ŽivojinovićPolska Wojciech Fibak
Stany Zjednoczone Matt Mitchell
2:6, 6:3, 6:2
Finalista7.7 czerwca 1986French Open, ParyżCeglanaSzwecja Anders JärrydAustralia John Fitzgerald
Czechosłowacja Tomáš Šmíd
6:3, 4:6, 6:3, 6:7(4), 12:14
Finalista8.13 lipca 1986GstaadCeglanaSzwecja Joakim NyströmHiszpania Sergio Casal
Hiszpania Emilio Sánchez
3:6, 6:3, 3:6
Zwycięzca7.21 września 1986Los AngelesTwardaSzwecja Anders JärrydStany Zjednoczone Peter Fleming
Stany Zjednoczone John McEnroe
3:6, 7:5, 7:6
Zwycięzca8.28 grudnia 1986LondynDywanowa (hala)Szwecja Anders JärrydFrancja Guy Forget
Francja Yannick Noah
6:3, 7:6, 6:3
Zwycięzca9.24 stycznia 1987Australian Open, MelbourneTrawiastaSzwecja Anders JärrydAustralia Peter Doohan
Australia Laurie Warder
6:4, 6:4, 7:6(3)
Zwycięzca10.22 marca 1987RotterdamDywanowa (hala)Szwecja Anders JärrydStany Zjednoczone Chip Hooper
Stany Zjednoczone Mike Leach
3:6, 6:3, 6:3
Zwycięzca11.2 sierpnia 1987BåstadCeglanaSzwecja Anders JärrydHiszpania Emilio Sánchez
Hiszpania Javier Sánchez
7:6, 6:3
Zwycięzca12.14 sierpnia 1987MontrealTwardaAustralia Pat CashAustralia Peter Doohan
Australia Laurie Warder
6:7, 6:3, 6:4
Zwycięzca13.13 września 1987US Open, Nowy JorkTwardaSzwecja Anders JärrydStany Zjednoczone Ken Flach
Stany Zjednoczone Robert Seguso
7:6(1), 6:2, 4:6, 5:7, 7:6(2)
Zwycięzca14.8 listopada 1987SztokholmTwarda (hala)Szwecja Anders JärrydStany Zjednoczone Jim Grabb
Stany Zjednoczone Jim Pugh
6:3, 6:4
Finalista9.17 lipca 1988BåstadCeglanaSzwecja Nicklas Kroon Patrick Baur
Udo Riglewski
7:6, 3:6, 6:7
Finalista10.7 października 1990SydneyTwarda (hala)Czechosłowacja Ivan LendlAustralia Broderick Dyke
Szwecja Peter Lundgren
2:6, 4:6
Zwycięzca15.14 kwietnia 1991TokioTwardaAustralia Todd WoodbridgeAustralia John Fitzgerald
Szwecja Anders Järryd
6:4, 5:7, 6:4
Zwycięzca16.25 kwietnia 1993Monte CarloCeglanaCzechy Petr KordaHolandia Paul Haarhuis
Holandia Mark Koevermans
3:6, 6:2, 7:6
Finalista11.15 sierpnia 1993CincinnatiTwardaSzwecja Henrik HolmStany Zjednoczone Andre Agassi
Czechy Petr Korda
6:7, 4:6
Zwycięzca17.8 stycznia 1995DohaTwardaSzwecja Magnus LarssonRosja Andriej Olchowski
Holandia Jan Siemerink
7:6, 6:2
Zwycięzca18.27 stycznia 1996Australian Open, MelbourneTwardaCzechy Petr KordaKanada Sébastien Lareau
Stany Zjednoczone Alex O’Brien
7:5, 7:5, 4:6, 6:1

Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)

Turniej19831984198519861987198819891990199119921993199419951996Wygrane turniejeBilans w turnieju
Australian Open2RQFWWSFQFFSFFFSF4R2R2 / 1356–10
French Open2RQF2R2R4RF1RQF3RQF1R2R4R0 / 1330–13
Wimbledon2R2R4R3RSFWFWSFQFSF2R2R2R2 / 1449–12
US Open1R2R4RSFSF4R4R1RWW2R3R3RQF2 / 1443–12
Bilans spotkań1–36–416–38–317–318–319–313–321–319–316–48–47–49–4N/A178–47

Legenda

     W, wygrał turniej

     F, przegrał w finale

     SF, przegrał w półfinale

     QF, przegrał w ćwierćfinale

     4R, 3R, 2R, 1R przegrał w IV, III, II, I rundzie

     –, nie startował w turnieju głównym

Kariera trenerska

Edberg pracował w latach 2014 i 2015 jako trener Rogera Federera[8]. W tym czasie Szwajcar wygrał 11 tytułów singlowych, w tym 3 rangi ATP World Tour Masters 1000, Puchar Davisa 2014, uczestniczył w finałach Wimbledonu 2014 i 2015 i US Open 2015.

Przypisy

  1. Jaideep Vaidya: Stefan Edberg and the 15 Best Serve-and-Volleyers of the Open Era. bleacherreport.com, 30 lipca 2011. [dostęp 2017-01-05]. (ang.).
  2. Paul McElhinney: Stefan Edberg – The Only Tennis Player to Complete a Junior Grand Slam. stevegtennis.com, 7 października 2013. [dostęp 2017-01-05]. (ang.).
  3. Jack Thompson: Edberg Loses In Atp Farewell. chicagotribune.com, 6 listopada 1996. [dostęp 2017-01-05]. (ang.).
  4. Murray Becomes 26th Player In History To Hold No. 1 In Emirates ATP Rankings. [w:] Press Release [on-line]. atpworldtour.com, 5 listopada 2016. [dostęp 2017-01-05]. (ang.).
  5. Ten great tennis rivalries. independent.ie, 8 lipca 2008. [dostęp 2017-01-05]. (ang.).
  6. Stefan Edberg. tennisfame.com. [dostęp 2017-01-05]. (ang.).
  7. Graf, Edberg and Cheney enshrined into tennis hall of fame. [w:] The Associated Press [on-line]. usatoday.com, 11 lipca 2004. [dostęp 2017-01-05]. (ang.).
  8. Roger Federer splits with coach, 'childhood idol' Stefan Edberg. espn.com, 9 grudnia 2015. [dostęp 2017-01-05]. (ang.).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Tennis pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of SFR Yugoslavia.svg
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of Yugoslavia (1946-1992).svg
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of Croatia.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Edberg 2009.jpg
Autor: Nuvolari72, Licencja: CC BY-SA 3.0
Stefan Edberg in Paris Senior tour Open 2009, Trophée Lagardère, Croix Catelan.
Flag of Romania (1965-1989).svg

Flag of Romania, (21 August 1965 - 22 December 1989/officialy 27 December 1989).

Flag of Romania (1965-1989) (construction).png

Construction sheet of the Flag of Romania as depicted in Decree nr. 972 from 5 November 1968.

  • l = 2/3 × L
  • C = 1/3 × L
  • S = 2/5 × l