Stefan Hula podczas zawodów PŚ na skoczni w Oslo w 2006 roku
Stefan Jarosław Hula [2] 29 września 1986 w Bielsku-Białej ) – polski skoczek narciarski , reprezentant Polski , zawodnik klubu KS Eve-nement Zakopane . Syn specjalisty kombinacji norweskiej – Stefana Mariana Huli . Drużynowy brązowy medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2018 , a także Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich 2018 .
Stefan Hula zaczął skakać pod okiem swojego ojca. Pierwszy sukces na arenie międzynarodowej odniósł w 1998, kiedy to wygrał nieoficjalne mistrzostwa świata dzieci – FIS Schüler GP w Garmisch-Partenkirchen . Potem startował na różnych zawodach juniorskich, w tym mistrzostwach świata . W 2003 trafił do kadry B reprezentacji Polski, przygotowującej się do mistrzostw świata juniorów w Stryn . Trenowany przez Heinza Kuttina , zajął indywidualnie 13. miejsce, a także został wicemistrzem w drużynie. Sezon później znalazł się w kadrze A i zadebiutował w Pucharze Świata w ostatnim konkursie Turnieju Czterech Skoczni w Bischofshofen . W sezonie 2005/06 wziął udział w mistrzostwach świata w lotach . Mistrz Polski 2018 .
Rekord życiowy Stefana Huli to 236 m uzyskane na Letalnicy w Planicy 25 marca 2018.
Przebieg kariery 5 lutego 2004: wraz z Dawidem Kowalem , Kamilem Stochem i Mateuszem Rutkowskim zdobył w drużynie srebrny medal MŚJ w norweskim Strynie. 5 stycznia 2005: pierwszy raz przystąpił do kwalifikacji do konkursu PŚ w Bischofshofen, ale ich nie przeszedł. 8 stycznia 2005: pierwszy raz wystąpił w konkursie drużynowym Pucharu Świata w Willingen (Polska zajęła 10. miejsce). 27 sierpnia 2005: w konkursie LGP w Zakopanem zdobył pierwsze punkty za 21. miejsce, jednocześnie będąc najlepszym z Polaków. 3 stycznia 2006: pierwszy raz zakwalifikował się do konkursu PŚ (w Innsbrucku). 15 stycznia 2006: w konkursie drużynowym MŚL w Kulm zajął 9. miejsce po skoku na odległość 173 metry, co było najlepszym wynikiem w polskiej drużynie. 28 stycznia 2006: zdobył swoje pierwsze punkty PŚ za 22. miejsce, dzień później był 21. 12 lutego 2006: w debiucie na ZIO na skoczni K-95 w Turynie zajął 29. miejsce. 20 lutego 2006: wraz z Kamilem Stochem , Robertem Mateją i Adamem Małyszem zajął 5. miejsce w drużynie na ZIO w Turynie. 18 marca 2006: w serii próbnej przed I konkursem lotów w Planicy, ustanowił rekord życiowy długości skoku: 192,5 m. 1 lutego 2008: w kwalifikacjach do konkursu był drugi, tuż za Martinem Kochem , który uzyskał taką samą odległość, lecz miał wyższe noty za styl. 31 stycznia 2009: na skoczni w Sapporo po raz pierwszy zajął miejsce w pierwszej dziesiątce konkursu Pucharu Świata w skokach narciarskich. 21 marca 2009: pierwszy raz w karierze stanął na podium Pucharu Świata, zajmując wraz z kolegami z reprezentacji 2. miejsce w konkursie drużynowym rozgrywanym na skoczni w Planicy . 19 grudnia 2010: drugi raz w karierze zajął miejsce w dziesiątce indywidualnego konkursu Pucharu Świata, plasując się na 7. miejscu w szwajcarskim Engelbergu . 29 stycznia 2011: drugi raz w karierze stanął na podium Pucharu Świata, zajmując wraz z kolegami z reprezentacji 3. miejsce w konkursie drużynowym, rozgrywanym na skoczni w Willingen . 6 grudnia 2015: trzeci raz w karierze zajął miejsce w dziesiątce indywidualnego konkursu Pucharu Świata, plasując się na 10. miejscu w norweskim Lillehammer . 23 stycznia 2016: trzeci raz w karierze stanął na podium Pucharu Świata, zajmując wraz z kolegami z reprezentacji 3. miejsce w konkursie drużynowym rozgrywanym na Wielkiej Krokwi w Zakopanem . 23 lutego 2016: czwarty raz w karierze zajął miejsce w dziesiątce indywidualnego konkursu Pucharu Świata, plasując się na 6. miejscu w fińskim Kuopio . 19 listopada 2017: piąty raz w karierze zajął miejsce w dziesiątce indywidualnego konkursu Pucharu Świata, plasując się na siódmym miejscu, ex aequo z Piotrem Żyłą na skoczni im. Adama Małysza w Wiśle. 26 grudnia 2017: pierwszy raz w karierze zdobył mistrzostwo Polski na skoczni im. Adama Małysza w Wiśle. 30 grudnia 2017: szósty raz w karierze zajął miejsce w dziesiątce indywidualnego konkursu Pucharu Świata, plasując się na 5. miejscu w niemieckim Oberstdorfie , to jego najlepszy wynik w historii występów w konkursach indywidualnych PŚ. 21 stycznia 2018: wraz z Kamilem Stochem , Dawidem Kubackim i Piotrem Żyłą zdobył w drużynie brązowy medal mistrzostw świata w lotach w niemieckim Oberstdorfie . 27 stycznia 2018: wraz z Kamilem Stochem, Dawidem Kubackim i Maciejem Kotem zajął pierwsze miejsce w konkursie drużynowym w Zakopanem. 28 stycznia 2018: osiągnął najlepszy wynik w zawodach Pucharu Świata w karierze – 4. miejsce w konkursie indywidualnym w Zakopanem. 10 lutego 2018: osiągnął najlepszy wynik w konkursie olimpijskim na skoczni normalnej – 5. miejsce w Pjongczang . 17 lutego 2018: osiągnął najlepszy wynik w konkursie olimpijskim na skoczni dużej – 15. miejsce w Pjongczang. 19 lutego 2018: wraz z Kamilem Stochem, Dawidem Kubackim i Maciejem Kotem zdobył w drużynie brązowy medal olimpijski w Pjongczang. 25 marca 2018: podczas serii próbnej[3] Indywidualnie Drużynowo Starty S. Huli na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca 29. 12 lutego 2006 Pragelato Trampolino a Monte K-95 HS-106 indywid. 95,5 m 90,5 m 218,0 pkt 48,5 pkt Lars Bystøl 5. 20 lutego 2006 Pragelato Trampolino a Monte K-125 HS-140 druż.[a] 118,0 m 119,0 m 894,4 pkt (201,1 pkt ) 89,6 pkt Austria 31. 13 lutego 2010 Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-106 indywid. 95,0 m – 112,5 pkt 164,0 pkt Simon Ammann 19. 20 lutego 2010 Whistler Whistler Olympic Park K-125 HS-140 indywid. 122,5 m 124,0 m 217,2 pkt 66,4 pkt Simon Ammann 6. 22 lutego 2010 Whistler Whistler Olympic Park K-125 HS-140 druż.[b] 129,0 m 127,5 m 996,7 pkt (240,7 pkt ) 111,2 pkt Austria 5. 10 lutego 2018 Pjongczang Alpensia Jumping Park K-98 HS-109 indywid. 111,0 m 105,5 m 248,8 pkt 10,5 pkt Andreas Wellinger 15. 17 lutego 2018 Pjongczang Alpensia Jumping Park K-125 HS-142 indywid. 132,0 m 129,5 m 253,4 pkt 32,3 pkt Kamil Stoch 3. 19 lutego 2018 Pjongczang Alpensia Jumping Park K-125 HS-142 druż.[c] 130,0 m 134,0 m 1072,4 pkt (264,6 pkt ) 26,1 pkt Norwegia 26. 6 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 indywid. 103,0 m 93,5 m 237,8 pkt 37,2 pkt Ryōyū Kobayashi
Indywidualnie Drużynowo Starty S. Huli na mistrzostwach świata – szczegółowo Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca 26. 21 lutego 2009 Liberec Ještěd K-90 HS-100 indywid. 94,5 m 89,5 m 234,5 pkt 47,5 pkt Wolfgang Loitzl 4. 28 lutego 2009 Liberec Ještěd K-120 HS-134 druż.[b] 127,0 m 125,0 m 972,1 pkt (252,6 pkt ) 62,2 pkt Austria 4. 27 lutego 2011 Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 druż.[d] 97,5 m 93,0 m 953,0 pkt (212,9 pkt ) 72,5 pkt Austria 33. 3 marca 2011 Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 indywid. 118,0 m – 104,8 pkt 172,7 pkt Gregor Schlierenzauer 5. 5 marca 2011 Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 druż.[d] 113,5 m – 435,6 pkt (93,8 pkt ) 64,4 pkt Austria 4. 24 lutego 2019 Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 druż.[e] 113,5 m 116,5 m 909,1 pkt (197,8 pkt ) 78,4 pkt Niemcy 12. 1 marca 2019 Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 indywid. 88,0 m 100,0 m 205,8 pkt 12,5 pkt Dawid Kubacki
Indywidualnie Drużynowo Starty S. Huli na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca 37. 13–14 stycznia 2006 Tauplitz Kulm K-185 HS-200 indywid. 140,5 m – – – 114,6 pkt 673,6 pkt Roar Ljøkelsøy 9. 15 stycznia 2006 Tauplitz Kulm K-185 HS-200 druż.[a] 173,0 m –[g] 453,7 pkt (158,1 pkt ) 1044,2 pkt Norwegia 10. 24 lutego 2008 Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-185 HS-213 druż.[d] 120,0 m –[g] 573,8 pkt (84,0 pkt ) 979,5 pkt Austria 4. 21 marca 2010 Planica Letalnica K-185 HS-215 druż.[b] 192,5 m 179,0 m 1452,5 pkt (329,6 pkt ) 188,9 pkt Austria 21. 15–16 stycznia 2016 Tauplitz Kulm K-200 HS-225 indywid. 202,5 m 167,5 m 193,0 m –[h] 450,4 pkt 189,7 pkt Peter Prevc 5. 17 stycznia 2016 Tauplitz Kulm K-200 HS-225 druż.[f] 191,5 m 189,5 m 1211,9 pkt (309,7 pkt ) 255,8 pkt Norwegia 13. 19–20 stycznia 2018 Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-200 HS-235 indywid. 193,0 m 196,5 m 192,5 m –[h] 550,0 pkt 101,9 pkt Daniel-André Tande 3. 21 stycznia 2018 Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-200 HS-235 druż.[e] 206,0 m 210,0 m 1592,1 pkt (392,9 pkt ) 70,1 pkt Norwegia
Indywidualnie Drużynowo Starty S. Huli na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca 50. 26 stycznia 2002 Schonach Langenwaldschanze K-90 indywid. 72,5 m 76,0 m 155,5 pkt 100,0 pkt Janne Happonen 2. 5 lutego 2004 Stryn Bjørkelibakken K-90 druż.[i] 83,0 m 91,0 m 904,5 pkt (214,0 pkt ) 50,5 pkt Austria 13. 7 lutego 2004 Stryn Bjørkelibakken K-90 indywid. 88,0 m 89,5 m 223,5 pkt 50,0 pkt Mateusz Rutkowski
Miejsca w klasyfikacji generalnej Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata stan na 29 grudnia 2022
Zwycięstwa w konkursach drużynowych Pucharu Świata chronologicznie Miejsca na podium w konkursach drużynowych Pucharu Świata chronologicznie Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skład Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca 1. 21 marca 2009 Planica Letalnica K-185 HS-215 [b] 194,5 m – 761,9 pkt (184,4 pkt) 2. 31,5 pkt Norwegia 2. 29 stycznia 2011 Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-145 [d] 131,0 m 134,0 m 1015,7 pkt (254,3 pkt) 3. 56,1 pkt Austria 3. 23 stycznia 2016 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 [j] 126,0 m 125,5 m 1056,7 pkt (251,2 pkt) 3. 65,7 pkt Norwegia 4. 27 stycznia 2018 Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 [c] 136,0 m 135,5 m 1092,0 pkt (279,4 pkt) 1. – 5. 3 marca 2018 Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 [c] 118,5 m 122,0 m 1113,2 pkt (256,1 pkt) 2. 11,3 pkt Niemcy 6. 10 marca 2018 Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 [c] 122,5 m 125,5 m 1039,8 pkt (242,5 pkt) 2. 58,9 pkt Norwegia 7. 17 marca 2018 Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 [e] 189,5 m 208,0 m 1301,7 pkt (304,1 pkt) 2. 265,6 pkt Norwegia
Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata stan po zakończeniu sezonu 2021/2022
Miejsca w klasyfikacji generalnej Miejsca w klasyfikacji generalnej Miejsca w klasyfikacji generalnej Miejsca w klasyfikacji generalnej Miejsca w klasyfikacji generalnej Miejsca w klasyfikacji generalnej Miejsca w klasyfikacji generalnej Miejsca w klasyfikacji generalnej Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP stan po zakończeniu LGP 2022
Miejsca na podium w konkursach drużynowych LGP chronologicznie Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP stan po zakończeniu LGP 2022
Miejsca w klasyfikacji generalnej Miejsca w klasyfikacji generalnej Miejsca w klasyfikacji generalnej Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca 1. 14 stycznia 2012 Titisee-Neustadt Hochfirstschanze K-125 HS-142 131,0 m 138,5 m 265,6 pkt 2. 4,2 pkt Manuel Fettner 2. 28 grudnia 2012 Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-137 132,5 m 130,0 m 253,5 pkt 2. 10,3 pkt Martin Schmitt 3. 3 lutego 2013 Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-139 128,5 m 125,5 m 235,2 pkt 2. 3,7 pkt Stefan Kraft 4. 3 lutego 2013 Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-139 129,0 m 130,0 m 245,7 pkt 1. – 5. 13 grudnia 2013 Rena Renabakkene K-99 HS-111 106,5 m 106,0 m 259,6 pkt 2. 1,5 pkt Jernej Damjan 6. 9 lutego 2020 Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 115,5 m 115,5 m 235,4 pkt 3. 7,4 pkt Joacim Ødegård Bjøreng 7. 20 lutego 2021 Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 113,0 m 115,5 m 269,9 pkt 1. – 8. 28 marca 2021 Czajkowskij Snieżynka K-125 HS-140 124,5 m 142,5 m 218,5 pkt 3. 11,1 pkt Aleksander Zniszczoł 9. 28 marca 2021 Czajkowskij Snieżynka K-125 HS-140 137,0 m 131,5 m 246,8 pkt 1. –
stan na 28 grudnia 2022
Miejsca w klasyfikacji generalnej Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca 1. 1 października 2005 Park City Utah Olympic Park K-120 HS-134 115,5 m 124,0 m 223,1 pkt 2. 5,9 pkt Wojciech Skupień 2. 6 lipca 2008 Kranj Bauhenk K-100 HS-109 107,0 m 107,5 m 258,6 pkt 2. 0,9 pkt Maciej Kot 3. 3 września 2009 Pjongczang Alpensia Jumping Park K-98 HS-109 100,0 m 100,5 m 242,5 pkt 1. – 4. 5 września 2009 Pjongczang Alpensia Jumping Park K-125 HS-140 124,5 m 132,0 m 241,2 pkt 3. 13,4 pkt Kim Hyun-ki 5. 4 lipca 2010 Velenje Grajski grič K-85 HS-94 86,5 m 89,0 m 240,0 pkt 2. 15,5 pkt Kamil Stoch 6. 9 lipca 2010 Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze K-125 HS-140 135,5 m – 133,9 pkt 2. 5,0 pkt Kamil Stoch 7. 2 października 2010 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 128,5 m 126,5 m 259,5 pkt 2. 12,7 pkt Anders Fannemel 8. 9 sierpnia 2015 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 120,5 m 134,0 m 212,7 pkt 3. 12,2 pkt Klemens Murańka 9. 31 sierpnia 2019 Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 91,0 m 90,0 m 220,2 pkt 3. 7,8 pkt Rok Justin 10. 21 września 2019 Stams Brunnentalschanzen K-105 HS-115 110,5 m 108,0 m 245,2 pkt 3. 15,0 pkt Taku Takeuchi
stan po zakończeniu LPK 2022
Miejsca w klasyfikacji generalnej Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup stan po zakończeniu sezonu 2021/2022
Zimowe mistrzostwa Polski seniorów Stan w trakcie sezonu 2022/2023. Opracowano na podstawie[4]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota[l] Strata Zwycięzca 28. 27 marca 2002 Zakopane Średnia Krokiew K-85 – ind. 55,0 m 62,5 m 108,5 pkt 125,5 pkt Adam Małysz 18. 26 grudnia 2002 Zakopane Wielka Krokiew K-120 – ind. 98,0 m 95,5 m 137,3 pkt 139,5 pkt Adam Małysz 6. 3 marca 2003 Zakopane Średnia Krokiew K-85 – druż.[m] 70,0 m 73,0 m 523,5 pkt (b.d. ) 164,0 pkt WKS Zakopane 23. 26 grudnia 2003 Zakopane Wielka Krokiew K-120 – ind. 103,5 m 109,5 m 171,9 pkt 100,7 pkt Adam Małysz 7. 28 stycznia 2004 Karpacz Orlinek K-85 – druż.[n] 84,5 m 86,5 m 755,5 pkt (231,5 pkt ) 128,0 pkt AZS-AWF Katowice 6. 29 stycznia 2004 Karpacz Orlinek K-85 – ind. 82,0 m 89,0 m 231,5 pkt 30,5 pkt Adam Małysz 8. 31 stycznia 2004 Zakopane Wielka Krokiew K-120 – ind. 112,5 m 117,5 m 210,0 pkt 67,2 pkt Adam Małysz 14. 26 stycznia 2005 Szczyrk Skalite K-85 HS-93 ind. 74,0 m – 89,0 pkt 40,0 pkt Adam Małysz 12. 8 lutego 2005 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 ind. 100,0 m 109,0 m 167,2 pkt 93,8 pkt Adam Małysz b.d. 25 lutego 2006 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 druż. 119,5 m – b.d. b.d. KS Wisła Ustronianka 4. 25 lutego 2006 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 ind. 125,5 m 126,5 m 249,6 pkt 29,3 pkt Robert Mateja 3. 26 lutego 2006 Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 ind. 88,0 m 84,0 m 232,0 pkt 17,5 pkt Adam Małysz 8. 16 lutego 2007 Szczyrk Skalite K-85 HS-93 druż.[o] 77,5 m – 234,0 pkt (95,0 pkt ) 186,0 pkt KS Wisła Ustronianka 4. 17 lutego 2007 Szczyrk Skalite K-85 HS-93 ind. 80,0 m 73,5 m 192,5 pkt 42,5 pkt Adam Małysz 5. 26 grudnia 2007 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 ind. 124,0 m 124,5 m 238,3 pkt 27,0 pkt Kamil Stoch 6. 18 marca 2008 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 ind. 124,0 m 119,5 m 236,3 pkt 37,4 pkt Adam Małysz 11. 20 marca 2008 Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 ind. 82,5 m 85,5 m 224,0 pkt 35,5 pkt Adam Małysz 4. 14 lutego 2009 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 ind. 116,5 m 111,0 m 203,5 pkt 27,9 pkt Kamil Stoch 11. 26 marca 2009 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 druż.[p] 95,0 m – 319,5 pkt (114 pkt ) 654,5 pkt KS Wisła Ustronianka 3. 26 grudnia 2009 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 ind. 98,0 m 96,5 m 242,5 pkt 13,5 pkt Adam Małysz 3. 26 grudnia 2010 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 ind. 124,0 m 115,5 m 227,1 pkt 45,5 pkt Adam Małysz 4. 18 lutego 2011 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 druż. 103,5 m 100,0 m 872 pkt (259,5 pkt ) 107,3 pkt Wisła Zakopane 14. 19 lutego 2011 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 ind. 89,0 m 94,5 m 212,0 pkt 46,5 pkt Kamil Stoch 3. 26 grudnia 2011 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 ind. 118,0 m 123,0 m 244,2 pkt 45,0 pkt Kamil Stoch 16. 25 marca 2012 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 ind. 105,5 m 114,0 m 185,6 pkt 100,3 pkt Kamil Stoch 7. 27 marca 2013 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 ind. 125,5 m 128,0 m 277,4 pkt 39,4 pkt Maciej Kot 7. 23 grudnia 2014 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 ind. 113,0 m 120,0 m 208,4 pkt 46,7 pkt Piotr Żyła 19. 24 marca 2015 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 ind. 105,0 m 122,0 m 199,6 pkt 110,5 pkt Kamil Stoch 2. 22 marca 2016 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 ind. 134,0 m 129,0 m 272,9 pkt 0,5 pkt Maciej Kot 5. 26 grudnia 2016 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 ind. 126,5 m 128,0 m 255,6 pkt 17,8 pkt Piotr Żyła 1. 26 grudnia 2017 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 ind. 123,5 m 126,0 m 254,3 pkt – 3. 26 grudnia 2018 Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 ind. 126,5 m 121,5 m 284,8 pkt 46,2 pkt Kamil Stoch 9. 22 grudnia 2020 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 ind. 120,0 m – 131,5 pkt 24,8 pkt Tomasz Pilch 7. 23 grudnia 2021 Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 ind. 135,0 m 129,5 m 289,0 pkt 24,3 pkt Kamil Stoch 4. 22 grudnia 2022 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 ind. 124,5 m 127,5 m 265,3 pkt 34,9 pkt Kamil Stoch
Letnie mistrzostwa Polski seniorów Stan po zakończeniu sezonu letniego 2022. Opracowano na podstawie[4]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota[l] Strata Zwycięzca 43. 29 września 2002 Zakopane Średnia Krokiew K-85 – ind. 64,0 m – 67,5 pkt 176,5 pkt Marcin Bachleda 28. 21 września 2003 Zakopane Średnia Krokiew K-85 – ind. 71,0 m 70,0 m 162,5 pkt 85,5 pkt Adam Małysz 9. 9 października 2004 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 ind. 116,0 m 115,0 m 208,3 pkt 69,7 pkt Adam Małysz 12. 10 października 2004 Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 ind. 77,0 m 79,0 m 196,0 pkt 58,0 pkt Adam Małysz 9. 15 października 2005 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 ind. 118,5 m 128,5 m 244,1 pkt 28,1 pkt Adam Małysz 9. 16 października 2005 Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 ind. 77,0 m 88,5 m 220,0 pkt 38,0 pkt Adam Małysz 2. 14 października 2006 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 ind. 129,5 m 125,0 m 257,1 pkt 4,7 pkt Adam Małysz 2. 15 października 2006 Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 ind. 87,0 m 85,5 m 237,0 pkt 23,0 pkt Adam Małysz 26. 13 października 2007 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 ind. 104,5 m 109,5 m 170,2 pkt 101,7 pkt Adam Małysz 18. 14 października 2007 Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 ind. 78,5 m 77,0 m 195,0 pkt 58,0 pkt Adam Małysz 6. 27 września 2008 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 ind. 120,5 m 119,5 m 230,5 pkt 58,1 pkt Adam Małysz 8. 28 września 2008 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 druż.[q] 114,5 m 114,0 m 586,0 pkt (202,8 pkt ) 391,3 pkt Wisła Zakopane 4. 10 października 2009 Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 ind. 83,5 m 84,0 m 225,0 pkt 21,0 pkt Adam Małysz 8. 11 października 2009 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 ind. 118,0 m 121,5 m 228,6 pkt 36,1 pkt Adam Małysz 3. 23 lipca 2010 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 ind. 98,0 m 95,0 m 235,5 pkt 27,0 pkt Adam Małysz 6. 24 lipca 2010 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 druż.[r] 94,5 m 98,0 m 706,5 pkt (233,0 pkt ) 260,0 pkt AZS Zakopane 10. 25 lipca 2010 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 ind. 112,5 m 119,0 m 211,2 pkt 66,9 pkt Adam Małysz 20. 2 września 2012 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 ind. 114,5 m 109,5 m 194,7 pkt 61,0 pkt Maciej Kot 10. 1 września 2013 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 ind. 101,0 m 98,5 m 255,0 pkt 11,5 pkt Dawid Kubacki 10. 8 września 2013 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 ind. 119,5 m 123,5 m 233,4 pkt 30,4 pkt Jan Ziobro 5. 19 lipca 2014 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 ind. 126,0 m 123,0 m 247,7 pkt 31,9 pkt Kamil Stoch 3. 20 lipca 2014 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 druż.[s] 132,0 m 128,0 m 903,2 pkt (264,5 pkt ) 23,3 pkt AZS Zakopane 12. 11 października 2014 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 ind. 92,5 m 97,0 m 226,0 pkt 50,0 pkt Piotr Żyła 7. 18 lipca 2015 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 ind. 120,0 m 124,5 m 238,6 pkt 28,0 pkt Dawid Kubacki 4. 9 października 2015 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 ind. 99,0 m 104,0 m 257,0 pkt 11,5 pkt Dawid Kubacki 9. 8 października 2016 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 ind. 121,5 m 116,0 m 228,7 pkt 63,7 pkt Maciej Kot 4. 27 października 2018 Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 ind. 130,0 m 132,5 m 295,2 pkt 25,4 pkt Dawid Kubacki 3. 12 października 2019 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 ind. 95,5 m 107,0 m 262,7 pkt 3,7 pkt Piotr Żyła 4. 12 października 2019 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 druż. 94,5 m – 445,1 pkt (129,5 pkt ) 53,7 pkt AZS Zakopane 6. 17 października 2020 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 ind. 90,5 m 99,5 m 247,2 pkt 15,5 pkt Dawid Kubacki 5. 18 października 2020 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 druż. 104,0 m 100,0 m 708,0 pkt (256,0 pkt ) 330,5 pkt WSS Wisła 8. 28 października 2021 Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 ind. 100,0 m 101,5 m 261,7 pkt 17,5 pkt Piotr Żyła 4. 29 października 2021 Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 druż. 102,5 m 100,5 m 921,0 pkt (257,0 pkt ) 70,0 pkt WSS Wisła 3. 18 października 2022 Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 ind. 105,5 m 102,0 m 294,9 pkt 14,4 pkt Dawid Kubacki
Rekordy skoczni Odznaczenie Postanowieniem prezydenta RP Andrzeja Dudy z 29 sierpnia 2019 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne osiągnięcia sportowe, za zasługi w działalności na rzecz propagowania i krzewienia kultury fizycznej i udekorowany w Wiśle 24 listopada 2019[7] [8]
Uwagi ↑ a b c d Skład zespołu: Stefan Hula, Kamil Stoch , Robert Mateja , Adam Małysz ↑ a b c d e f g Skład drużyny: Kamil Stoch , Łukasz Rutkowski , Stefan Hula, Adam Małysz ↑ a b c d e f Skład zespołu: Maciej Kot , Stefan Hula, Dawid Kubacki , Kamil Stoch ↑ a b c d e f g Skład zespołu: Kamil Stoch , Piotr Żyła , Stefan Hula, Adam Małysz ↑ a b c d e Skład zespołu: Piotr Żyła , Stefan Hula, Dawid Kubacki , Kamil Stoch ↑ a b Skład zespołu: Kamil Stoch , Klemens Murańka , Dawid Kubacki , Stefan Hula ↑ a b Polski zespół nie awansował do II serii ↑ a b Seria konkursowa została odwołana. ↑ a b Skład zespołu: Kamil Stoch , Dawid Kowal , Stefan Hula i Mateusz Rutkowski ↑ Skład zespołu: Andrzej Stękała , Maciej Kot , Stefan Hula, Kamil Stoch ↑ Skład zespołu: Stefan Hula, Paweł Wąsek ↑ a b W nawiasie podano notę uzyskaną przez Stefana Hulę w konkursie drużynowym. ↑ Skład zespołu: Stefan Hula, Wojciech Pawlusiak, Paweł Kruczek ↑ Skład zespołu: Robert Dziurkiewicz, Fabian Malik, Wojciech Pawlusiak, Stefan Hula ↑ Skład zespołu: Robert Dziurkiewicz, Michał Pyclik, Krzysztof Łokaj, Stefan Hula ↑ Skład zespołu: Jakub Przybyła, Paweł Urbański , Jan Ziobro i Stefan Hula ↑ Skład zespołu: Jakub Przybyła, Jan Ziobro , Sebastian Toczek, Stefan Hula ↑ Skład zespołu: Krzysztof Biegun , Szczepan Kupczak, Sebastian Hebel, Stefan Hula ↑ WKS Zakopane w składzie: Marcin Budz, Stefan Hula, Jan Ziobro , Kamil Stoch Przypisy Bibliografia Złoty medal Srebrny medal Brązowy medal
Złoty medal Srebrny medal Brązowy medal
Reprezentacja Polski w skokach narciarskich w sezonie 2022/2023
Mężczyźni – Kadra A trener Thomas Thurnbichler Mężczyźni – Kadra B trener Maciej Maciusiak Mężczyźni – Kadra B (grupa regionalna) Mężczyźni – Kadra młodzieżowa trener Daniel Kwiatkowski Kobiety – Kadra narodowa trenerzy Marcin Bachleda , Szczepan Kupczak Kobiety – Kadra młodzieżowa Pola Bełtowska Paulina Cieślar Wiktoria Przybyła Natalia Słowik Sara Tajner Anna Twardosz
Zimowe MP (do 1961) Zimowe MP na normalnej Zimowe MP na dużej Letnie MP na normalnej Letnie MP na dużej
Turyn/Pragelato
Vancouver/Whistler
Pjongczang
Pekin/Zhangjiakou
Liberec
Oslo
Seefeld/Innsbruck
Oberstdorf
Planica
Zakopane
Lahti
Râșnov
Czajkowskij
Engelberg
Park City
.svg)
