Stefan Komornicki

Stefan Saturnin Komornicki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 listopada 1877
Zawadka

Data i miejsce śmierci

17 kwietnia 1942
Kraków

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Habilitacja

1932

Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński
Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie

Okres zatrudn.

1932-1939
1920-1942

Stefan Saturnin Komornicki (ur. 29 listopada 1877[1] lub 1887[2] w Zawadce koło Kałusza, zm. 17 kwietnia 1942 w Krakowie[1]) – polski muzeolog, historyk sztuki, taternik i narciarz.

Życiorys

Jego ojcem był Stanisław Komornicki herbu Nałęcz (1835–1904), a matką Zofia Helena Słonecka herbu Korab (1848–1936). w latach 1905-1910 studiował historię sztuki i archeologię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Był docentem na Uniwersytecie Jagiellońskim (od 1932 również wykładał na tej uczelni[3]). W 1909 był członkiem-założycielem AZS Kraków. Był też działaczem Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego. Dokonał kilku pierwszych wejść w Tatrach, m.in. północno-zachodnią ścianą Krywania w 1910. W czasie I Wojny Światowej służył w Legionach. Od 1920 był kustoszem w Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie[3]. W latach 1928–1930 był prezesem Sekcji Turystycznej PTT. W 1939 został zgłoszony na członka korespondenta Polskiej Akademii Umiejętności, ale nie doszło to do skutku z uwagi na wybuch II wojny światowej[1].

6 listopada 1939 został aresztowany wraz z innymi profesorami w ramach Sonderaktion Krakau. Był więziony przez Niemców w ich obozie koncentracyjnym w Sachsenhausen, gdzie poważnie się rozchorował. Powrócił do Krakowa w lutym 1940. Zmarł na skutek postrzału podczas napadu rabunkowego na jego mieszkanie przy ul. Tynieckiej 7 w Krakowie[1][4]. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim[5] (kwatera KD).

Grób Stefana Komornickiego na Cmentarzu Rakowickim

Publikacje

Wybrane publikacje:

  • Kultura artystyczna w Polsce czasów Odrodzenia (1929),
  • Kaplica Zygmuntowska w katedrze na Wawelu (1932)[3].

Rodzina

20 czerwca 1914 ożenił się w Okocimiu z Marią Immakulatą Pią baronówną Götz-Okocimską z Okocimia. Mieli trójkę dzieci: Tomasza Jana (1916–1994), Juliusza Sylwestra (1917–1998) i Zofię Marię Annę (1919–1990). Miał dziewiątkę rodzeństwa[2].

Przypisy

  1. a b c d Ryszard Wryk, Straty osobowe Akademickiego Związku Sportowego w latach II wojny światowej 1939–1945, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań, 1991, s. 57, ISBN 83-232-0356-3
  2. a b Sejm Wielki, Stefan Saturnin Komornicki z Komornik h. Nałęcz (ID: cz.I025539)
  3. a b c Komornicki Stefan Saturnin, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2019-09-23].
  4. Stefan Saturnin Komornicki na stronie Archiwum ofiar terroru nazistowskiego i komunistycznego w Krakowie 1939 - 1956
  5. Jan Wiktor Tkaczyński (red.), Pro Memoria III. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego spoczywający na cmentarzach Krakowa 1803-2017, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018, s. 133, ISBN 978-83-233-4527-5.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Grób Stefana Komornickiego.jpg
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Stefana Komornickiego na Cmentarzu Rakowickim
Stefan Komornicki (cropped).jpg
Stefan Saturnin Komornicki na fotografii nieznanego autora