Stefano Brancaccio
| ||
| Kardynał prezbiter | ||
 | ||
| Data i miejsce urodzenia | 1618 Neapol | |
| Data i miejsce śmierci | 8 września 1682 Viterbo | |
| Arcybiskup ad personam Viterbo | ||
| Okres sprawowania | 1670–1682 | |
| Wyznanie | katolicyzm | |
| Kościół | rzymskokatolicki | |
| Sakra biskupia | 9 maja 1660 | |
| Kreacja kardynalska | 1 września 1681 Innocenty XI | |
| Kościół tytularny | Santa Maria della Pace | |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data konsekracji | 9 maja 1660 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Konsekrator | Francesco Barberini | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Stefano Brancaccio (ur. w 1618 w Neapolu, zm. 8 września 1682 w Viterbo) – włoski kardynał.
Życiorys
urodził się w 1618 roku w Neapolu, jako syn Carla Brancaccio i Mariany de Pisa Ossorio[1]. Po studiach uzyskał stopień doktora utroque iure, a następnie został referendarzem Trybunału Obojga Sygnatur i prałatem Świętej Konsulty[1]. 5 maja 1660 roku został wybrany tytularnym arcybiskupem Edirne, a cztery dni później przyjął sakrę[2]. W latach 1660–1666 był nuncjuszem w Toskanii, a w okresie 1666–1668 – w Wenecji[1]. W 1670 roku został arcybiskupem ad personam Viterbo[2]. 1 września 1681 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santa Maria della Pace[2]. Zmarł 8 września 1682 roku w Viterbo[1].
Przypisy
- ↑ a b c d Stefano Brancaccio (ang.). The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2019-04-12].
- ↑ a b c Stefano Brancaccio (ang.). catholic-hierarchy.org. [dostęp 2019-04-12].
Media użyte na tej stronie
Stefano Cardinal Brancaccio.jpg
Stefano Brancaccio
Stefano Brancaccio