Stowarzyszenie Kursów dla Analfabetów Dorosłych

Stowarzyszenie Kursów dla Analfabetów Dorosłych – powstała w Warszawie, już nieistniejąca organizacja oświatowa. Stowarzyszenie zostało powołane w celu zwalczania analfabetyzmu na terenie całego kraju (21 oddziałów). Mimo iż zostało zarejestrowane w lipcu 1906 r. prowadziło działalność od grudnia 1905. W 1908 r. zlikwidowane przez władze rosyjskie.

Zarząd Stowarzyszenia wybrano 28 października 1906 r. Podzielony był on m.in. na Komisję Naukową i Administracyjną[1]. Wśród członków znaleźli się m.in.

Biuro organizacji mieściło się przy ul. Rysiej 3 w Warszawie, w mieszkaniu Rotwandów[2].

Organizacja zajmowała się prowadzeniem kompletów nauczania początkowego. W Warszawie odbyło się 61 takich kursów. Na zajęcia uczęszczali głównie robotnicy. Inną formą działalności były:

  • pogadanki i odczyty
  • kursy metodyczne dla pracowników oświaty dorosłych
  • wydawanie materiałów pomocniczych[3]

Istniały opinie, że organizacja powstała w odpowiedzi na powołanie Polskiej Macierzy Szkolnej, której celem było krzewienie nauki przez zakładanie m.in. szkół, ochronek, bibliotek, czytelni i domów ludowych[4].

Przypisy

  1. Jerzy Holzer, Jerzy Zdzisław Holzer, Jan Molenda, Polska w pierwszej wojnie światowej, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973, s. 496.
  2. Bolesław Prus, Kroniki. Wybór. Tom II, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1987, s. 151 ISBN 83-06-01125-2
  3. Encyklopedia Warszawy, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998, s. 815 ISBN 83-01-08836-2
  4. Bolesław Prus, Kroniki. Wybór. Tom II, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1987, s. 112 ISBN 83-06-01125-2