Strażnica WOP Bielawa Dolna

Strażnica WOP
Penzig/Bielawa Dolna
Strażnica SG w Bielawie Dolnej
Historia
Państwo Polska
Sformowanie1945[a]
Rozformowaniepo 16 maja 1991
Organizacja
KryptonimCiupaga 2[b]
DyslokacjaBielawa Dolna 92[1]
FormacjaWojska Ochrony Pogranicza
Straż Graniczna
Podległość4 komenda odcinka
18 batalion OP
84 batalion WOP
Łużycki Oddział SG
Most kolejowy na Nysie Łużyckiej, przejście graniczne Węgliniec-Horka. To obecnie najbardziej wysunięty na wschód most w Niemczech (czerwiec 2010)

Strażnica Wojsk Ochrony Pogranicza Penzig/Bielawa Dolna – nieistniejący obecnie podstawowy pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę graniczną[c] na granicy z Niemiecką Republiką Demokratyczną i Republiką Federalną Niemiec[d].

Strażnica Straży Granicznej w Bielawie Dolnej – nieistniejąca obecnie graniczna jednostka organizacyjna Straży Granicznej realizująca zadania bezpośrednio w ochronie granicy państwowej z Republiką Federalną Niemiec.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Strażnica została sformowana w 1945 roku w strukturze 4 komendy odcinka Zgorzelec jako 19 strażnica WOP[2] (Penzig)[3] o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[4].

10 listopada 1946 roku przeniesiono strażnicę do kolonii Bielwa Dolna[5]. W 1947 roku została przeformowana została na strażnicę I kategorii[6] – 55 wojskowych[7].

W związku z reorganizacją oddziałów WOP, 24 kwietnia 1948 roku 19 strażnica OP Bielawa Dolna została włączona w struktury 18 batalionu Ochrony Pogranicza, a 1 stycznia 1951 roku 84 batalionu WOP w Zgorzelcu.

W 1956 roku rozpoczęto numerowanie strażnic na poziomie brygady. Strażnica I kategorii Bielawa Dolna była 25 w 8 Brygadzie Wojsk Ochrony Pogranicza[3].

W 1960 roku, po kolejnej zmianie numeracji, strażnica posiadała numer 3 i zakwalifikowana była do kategorii II w 8 Łużyckiej Brygadzie WOP[3].

D-ca strażnicy ppor. Gocał z załogą (lato 1981)

W 1964 roku strażnica WOP nr 2 Bielawa Dolna uzyskała status strażnicy lądowej i zaliczona została do II kategorii[3].

Straż Graniczna:

Po rozwiązaniu Wojsk Ochrony Pogranicza, 16 maja 1991 roku strażnica w Bielawie Dolnej weszła w podporządkowanie Łużyckiego Oddziału Straży Granicznej[8] i przyjęła nazwę Strażnica Straży Granicznej w Bielawie Dolnej (Strażnica SG w Bielawie Dolnej).

Ochrona granicy

W 1968 roku zainstalowano i włączono do eksploatacji urządzenia podczerwieni typu US-1861 na prawym odcinku strażnicy Bielawa[e].

Strażnice sąsiednie

84 batalion WOP w 1957.png
Straż Graniczna:

Komendanci/dowódcy strażnicy

stopieńimię i nazwiskookres pełnienia służby
por.Tomasz Piwkobył w 1951[9]
chor.Tadeusz Koziakbył w 1952
kpt.Sobieszakbył w 1971–1973
por.Zenon Traczuk1973−1976
kpt.Bekerbył w 1980
ppor./por.Gocał1980–1982
ppor./kpt.Marek Ceglecki1982−był w 1984

Uwagi

  1. Od 1991 roku strażnica Straży Granicznej.
  2. Kryptonim strażnicy w latach 1971–1973.
  3. Pełnienie służby granicznej jest wykonywaniem zadania bojowego w ochronie granicy państwowej. Służbę ochrony granicy państwowej żołnierz WOP powinien pełnić z całkowitym poświęceniem i oddaniem, nie szczędząc swych sił, wiedzy i umiejętności fachowych, a nawet życia. Granica państwa musi być ochraniana zawsze bez względu na porę roku, doby i warunki (Regulamin Służby Granicznej 1968 ↓, s. 24).
  4. Od 3 października 1990 roku z RFN.
  5. Zarządzenie szefa WOP nr pf 9 z 24.02.1968 roku.

Przypisy

Bibliografia

  • Henryk Dominiczak, Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1985, Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
  • Jerzy Prochwicz, Wojska Ochrony Pogranicza 1945–1965, Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011, ISBN 978-83-7726-027-2.
  • Halina Łach, System ochrony polskiej granicy państwowej, Olsztyn: Instytut Historii i Stosunków Międzynarodowych. Wydział Humanistyczny UWM, 2013, ISBN 978-83-935593-8-1.
  • Grzegorz Zaręba. Przyczyny reorganizacji WOP w latach 1946–1948. „Biuletyn Centralnego Ośrodka Straży Granicznej”. 3/2008, 2008. Koszalin: Centralny Ośrodek Straży Granicznej. ISSN 1429-2505. 
  • Archiwum Straży Granicznej, Historia Łużyckiej Brygady WOP 1945–1991
  • Archiwum Straży Granicznej. Rozkazy personalne dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza.
  • Archiwum Straży Granicznej. Wykazy dyslokacyjne jednostek i pododdziałów Wojsk Ochrony Pogranicza.
  • Regulamin Służby Granicznej Część I – Zasady Ogólne. Rozdział V, Obowiązki żołnierza WOP, punkt 70, t. WOP 1/67, Warszawa: Ministerstwo Obrony Narodowej Szefostwo Wojsk Ochrony Pogranicza, 20 sierpnia 1967, s. 24.

Media użyte na tej stronie

Symbol-NodOSG.jpg
Symbol Nadodrzańskiego Oddziału Straży Granicznej
Neisseaue - Zentendorfer Neisseviadukt 05 ies.jpg
Autor: Frank Vincentz, Licencja: CC BY-SA 3.0
Zentendorfer Neisseviadukt, a railway bridge over the Neisse in Neißeaue at the border to Poland. It's the currently easternmost bridge in Germany.
84 batalion WOP w 1957.png
Rozmieszczenie 84 batalionu WOP w 1957
Załoga strażnicy WOP Bielawa Dolna (01).jpg
Żołnierze WOP (lato 1981) – Strażnica Wojsk Ochrony Pogranicza Bielawa Dolna
Wop3.jpg
Autor: Kerim44, Licencja: CC BY-SA 4.0
Naszywka Brygady WOP