Strażnica WOP Mątyty
| Historia | |
| Państwo |  Polska |
|---|---|
| Sformowanie | 1945 |
| Rozformowanie | 1956 |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | Głębock[1], Mątyty |
| Formacja | Wojska Ochrony Pogranicza |
| Podległość | 22 komenda odcinka 3 Batalion OP 191 batalion WOP 192 batalion WOP |
Strażnica WOP Głębock/Mątyty – podstawowy pododdział graniczny Wojsk Ochrony Pogranicza.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Strażnica została sformowana w 1945 roku w strukturze 22 komendy odcinka Braniewo jako 109 strażnica WOP[1] (Tiefensee)[2] o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[3].
Według Henryka Dominiczaka 109 strażnicę WOP rozformowano w 1947 roku[4]. Inne źródła nie potwierdzają tego faktu.
W lipcu 1948 roku strażnica została przeniesiona do m. Mątyt[5].
W maju 1852 roku strażnica wyszła z podporządkowania rozwiązywanego 191 batalionu WOP i weszła w struktury 192 batalionu WOP[6].
W kwietniu 1954 roku wprowadzono nową numerację strażnic. Strażnica otrzymała numer 104[7].
Jesienią 1955 roku zlikwidowano sztab batalionu. Strażnica podporządkowana została bezpośrednio pod sztab brygady. W sztabie brygady wprowadzono stanowiska nieetatowych oficerów kierunkowych odpowiedzialnych za służbę graniczną strażnic[8].
W czerwcu 1956 roku rozwiązano strażnicę[8].
Ochrona granicy
Wydarzenia:
19 lipca 1946 roku żołnierze strażnicy zlikwidowali 9-osobową bandę rabunkową[9].
Strażnice sąsiednie:
- 108 strażnica WOP Eisenberg, 110 strażnica WOP Warschkeiten
Dowódcy strażnicy
- sierż. Jan Kubik (był w 1951)
Przypisy
- ↑ a b Rabij 2000 ↓, s. 28.
- ↑ ASGran., sygn. 217/143 ↓.
- ↑ Dominiczak 1985 ↓, s. 46.
- ↑ Dominiczak 1985 ↓, s. 63.
- ↑ Historia KOWOP ↓, s. 20.
- ↑ Historia KOWOP ↓, s. 27.
- ↑ Historia KOWOP ↓, s. 30.
- ↑ a b Historia KOWOP ↓, s. 102.
- ↑ Rabij 2000 ↓, s. 35.
Bibliografia
- Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
- Bogdan Rabij. V Mazurski Oddział WOP i jego osiągnięcia w zakresie zwalczania przestępczości granicznej. „Problemy ochrony granic”. 14/2000, 2000. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej. ISSN 1505-1757.
- Archiwum Straży Granicznej, sygn. 217/143 k.120 -121. Wykazy dyslokacyjne WOP 1946.
- Archiwum Straży Granicznej. Rozkazy personalne dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dyslokacja oddziałów i komend Wojsk Ochrony Pogranicza w październiku 1946 r. - 5 Mazurski Oddział WOP