Strumień lodowy

Strumień lodowy (ang. ice stream) – strefa skanalizowanego, szybkiego płynięcia lodu w obrębie lądolodu, odpowiedzialna za wyprowadzanie z niego większości (ponad 90%) lodu i osadów. Typowe strumienie mają kilkaset kilometrów długości, kilkadziesiąt kilometrów szerokości i płyną z prędkością powyżej 400 m/rok. Cechą unikalną strumieni jest to, że są one ograniczone przez wolno płynący – stagnujący lód (prędkość przepływu ok. 50 m/rok).

Strumienie lodowe w lądolodzie antarktycznym (prędkość płynięcia lodu rośnie od wnętrza lądolodu w kierunku wybrzeża - od koloru niebieskiego do żółtego)[1]

Występowanie strumieni lodowych zostało potwierdzone przez C.W.M. Swithinbacka we współczesnym lądolodzie antarktycznym, z kolei na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu w ramach projektu[2] trwają badania mające potwierdzić oraz ustalić przebieg strumieni lodowych podczas ostatniego zlodowacenia w Polsce.

Przypisy

  1. ↑ Jonathan L. Bamber, David G. Vaughan, Ian Joughin, Widespread complex flow in the interior of the Antarctic Ice Sheet, „Science”, 287 (5456), 2000, s. 1248–1250, DOI: 10.1126/science.287.5456.1248, PMID: 10678828.c?
  2. ↑ Projekt badawczy, www.lgm.umk.pl [dostęp 2017-11-20] (pol.).

Media użyte na tej stronie

Strumienie lodowe na antarktydzie.jpg
Autor: Bamber J.L., Vaughan D.G., Joughin I.,, Licencja: CC BY-SA 3.0
Strumienie lodowe w lądolodzie antarktycznym (prędkość płynięcia lodu rośnie od wnętrza lądolodu w kierunku wybrzeża - od koloru niebieskiego do żółtego)