Strzałka wodna
| ||
 Strzałka wodna | ||
| Systematyka[1][2] | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | rośliny | |
| Podkrólestwo | rośliny zielone | |
| Nadgromada | rośliny telomowe | |
| Gromada | rośliny naczyniowe | |
| Podgromada | rośliny nasienne | |
| Nadklasa | okrytonasienne | |
| Klasa | Magnoliopsida | |
| Nadrząd | liliopodobne (≡ jednoliścienne) | |
| Rząd | żabieńcowce | |
| Rodzina | żabieńcowate | |
| Rodzaj | strzałka | |
| Gatunek | strzałka wodna | |
| Nazwa systematyczna | ||
| Sagittaria sagittifolia L. Sp. pl. 2:993. 1753 | ||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | ||
 | ||
Strzałka wodna (Sagittaria sagittifolia L.) – gatunek byliny, należący do rodziny żabieńcowatych (Alismataceae). Występuje powszechnie w płytkich zbiornikach wodnych śródlądowych, prawie na całej Ziemi, przede wszystkim w Europie i Azji. W Polsce często spotykana na niżu.
Morfologia
- Pęd
- W większości pod wodą, długości od 20 do 100 cm. Łodyga wyrasta z bulwy zakorzenionej w dnie zbiornika wodnego, z której wyrastają także rozłogi.
- Liście
- Występują trzy rodzaje (heterofilia): podwodne – długie o kształcie wstęgowatym; nawodne – jajowate oraz wyrastające z łodygi nad powierzchnią wody liście o kształcie strzałkowatym.
- Kwiaty
- Białe kwiaty są zebrane w wiechę. Kwitnienie następuje na przełomie maja i czerwca.
- Nasiona
- Wielkości ok. 1 mm.
Pokrój
Liście
(c) Christian Fischer, CC BY-SA 3.0Kwiatostan
Owoc
Biologia i ekologia
Hydrofit występujący przeważnie w wodach stojących.
Zastosowanie
- Roślina ozdobna stosowana do nasadzeń w oczkach wodnych.
- Bulwy korzeniowe strzałki wodnej są jadalne po ugotowaniu lub upieczeniu oraz obraniu z gorzkiej skórki. Zawierają skrobię i białka, a w smaku przypominają ziemniaki. Uprawiane i spożywane są w Azji. W Japonii odmiana var. edulis dostarcza bulw o średnicy do 5 cm, w Chinach wyhodowano bulwy jeszcze większe dzięki nawożeniu roślin. Poza spożywaniem po obróbce cieplnej, bulwy mogą być suszone i po zmieleniu dodawane do mąki[4].
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS ONE”, 10 (4), 2015, e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-06-25] (ang.).
- ↑ Sagittaria sagittifolia, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
- ↑ Łukasz Łuczaj: Dzikie rośliny jadalne Polski. Krosno: Chemigrafia, 2004, s. 204-206. ISBN 83-904633-6-9.
Media użyte na tej stronie
Sagittaria sagittifolia sl17.jpg
Autor: Stefan.lefnaer, Licencja: CC BY-SA 4.0
Fruit, front fruitlets removed
Autor: Stefan.lefnaer, Licencja: CC BY-SA 4.0
Fruit, front fruitlets removed
Taxonym: Sagittaria sagittifolia ss Fischer et al. EfÖLS 2008 ISBN 978-3-85474-187-9
Location: Neue Donau, district Korneuburg, Lower Austria - ca. 160 m a.s.l.
SagittariaSagittifoliaInflorescence.jpg
(c) Christian Fischer, CC BY-SA 3.0
Inflorescence of the waterplant Sagittaria sagittifolia.
(c) Christian Fischer, CC BY-SA 3.0
Inflorescence of the waterplant Sagittaria sagittifolia.
SagittariaSagittifoliaIreland.JPG
Autor: Notafly, Licencja: CC BY-SA 3.0
Portadown, Co. Down, Ireland. July Sagittaria sagittifolia
Autor: Notafly, Licencja: CC BY-SA 3.0
Portadown, Co. Down, Ireland. July Sagittaria sagittifolia
Sagittaria sagittifolia arrowhead with fruit.jpg
(c) Dariusz Kowalczyk, CC BY-SA 4.0
Strzałka wodna Sagittaria sagittifolia z owocami i kwitnący na różowo wywłócznik kłosowy Myriophyllum spicatum. Jezioro Zgorzała. Jeziorki Południowe, Ursynów, Warszawa.
(c) Dariusz Kowalczyk, CC BY-SA 4.0
Strzałka wodna Sagittaria sagittifolia z owocami i kwitnący na różowo wywłócznik kłosowy Myriophyllum spicatum. Jezioro Zgorzała. Jeziorki Południowe, Ursynów, Warszawa.