Stubno

Artykuł

49°53′57″N 22°57′16″E

- błąd

39 m

WD

49°54'0.0"N, 22°58'0.1"E, 49°56'N, 23°1'E

- błąd

14 m

Odległość

930 m

Stubno
wieś
Ilustracja
Zabytkowy dwór
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

przemyski

Gmina

Stubno

Liczba ludności (2011)

1331[1][2]

Strefa numeracyjna

16

Kod pocztowy

37-723[3]

Tablice rejestracyjne

RPR

SIMC

0611749[4]

Położenie na mapie gminy Stubno
Mapa konturowa gminy Stubno, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Stubno”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Stubno”
Położenie na mapie powiatu przemyskiego
Mapa konturowa powiatu przemyskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Stubno”
Ziemia49°53′57″N 22°57′16″E/49,899167 22,954444
Strona internetowa

Stubno – wieś w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Stubno[5][4].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.

Miejscowość liczy ok. 1500 mieszkańców, jest siedzibą gminy Stubno.

W miejscowości działało Państwowe Gospodarstwo RolneStadnina Koni Stubno[6]. Po przekształceniu w 1994 jako Stadnina Koni Skarbu Państwa Stubno[7]. W 1996 sprywatyzowana jako Stadnina Koni Stubno Sp. z o.o.. Od 2003 w likwidacji, od 2005 w upadłości[8].

Części wsi

Integralne części wsi Stubno[5][4][9]
SIMCNazwaRodzaj
0611755Gęsia Wolaczęść wsi
0611761Koloniaczęść wsi
0611778Przygonczęść wsi
0611784Zakościeleczęść wsi

Historia

Nazwa wsi wywodzona jest od słowa stupyny. Stubno położone było na terenach zalewanych przez wody Sanu i Wiszni a przez tutejsze bagna i moczary prowadziły wąskie groble, zwane przez mieszkańców stupynami.

Inne podanie głosi, że kiedyś przez wioskę przebiegała droga z Medyki do Radymna. Przy drodze stał zajazd czyli karczma zwana Stubno, w której podróżni znajdowali schronienie do odpoczynku.

Nazwa wsi należy do najstarszych nazw na prawym brzegu Sanu. Ze względu na jej polskie pochodzenie, cytowana jest przez niektórych historyków jako dowód "prapolskości" tych ziem. Jej znaczenie podkreśla w swojej pracy Prapolski bastion toponimiczny w Bramie Przemyskiej i Lędzanie profesor Jerzy Nalepa: Spośród tych nazw największą wartość przedstawia zwarty bastion zachodniosłowiańskich (prapolskich) nazw Stubno-Barycz-Nakło na wschód od Sanu, a na północny wschód od Przemyśla.[10]

Pierwsza wzmianka o wsi (nazywanej wtedy Stobno) znajduje się w dokumencie z 1358, którym król Kazimierz Wielki nadawał ją dwóm szlachcicom: Symonowi i Laynowi. Zgodnie z miejscową tradycją miejsce zwycięskiej bitwy wojsk polskich, dowodzonych osobiście przez królową Jadwigę, nad siłami jej siostry Marii, królowej Węgier w trakcie zwycięskiej polskiej wyprawy na Ruś Czerwoną[11].

Zabytki

W Stubnie znajdują się następujące zabytki prawnie chronione:

  • Zespół dworski. Wieś była własnością prywatną, ostatnimi właścicielami – od [XIX w. do II wojny światowej – byli Myszkowscy. Pozostał po nich zespół dworski, użytkowany obecnie przez stadninę koni. Głównym elementem zespołu jest pałacyk z przełomu XIX i XX w., murowany, nakryty dachem mansardowym z czerwonej dachówki, z czterokolumnowym portykiem od frontu. W skład zespołu wchodzą także dwie oficyny, rządcówka, stajnia, spichlerz i młyn. Wokół pałacyku rozciąga się park krajobrazowy o powierzchni 6 ha z licznymi gatunkami drzew i krzewów rodzimych i egzotycznych. Na teren parku wjeżdża się przez kutą, żelazną bramę[12].
  • Nieczynny cmentarz katolicki. Znajduje się na nim grób polskiego malarza Aleksandra Mroczkowskiego[12].

Pozostałe obiekty o historycznym znaczeniu to:

Drewniany kościół z 1863 spłonął w 1986. Z zespołu kościelnego pozostała drewniana dzwonnica z 1915, plebania z początku XX w., stajnia i lamus z końca XIX w. We wsi pozostało kilkanaście ciekawych domów z pocz. XX w. (drewnianych i murowanych) z czterospadowymi dachami krytymi czerwona dachówką.

Po dawnej cerkwi greckokatolickiej pw. św. Dymitra z 1898 pozostały tylko resztki fundamentów. Ukraińcy, którzy przed wojną stanowili ok. połowy mieszkańców, zostali wywiezieni w 1945 do ZSRR.

Geografia i przyroda

W pobliżu Stubna przebiega Kanał Bucowski (nazwa pochodzi od ukraińskiej, przygranicznej wioski Bucow), który odwadnia teren. W Stubnie znajduje się jeden z nielicznych rezerwatów szachownicy kostkowatej.

Wieś bywa nazywana "stolicą bociana" ze względu na dużą liczbę tych ptaków występujących w całej gminie. W centrum wsi stoi pomnik bociana, a corocznie organizuje się święto mu poświęcone "Bocianadę".

Religia

Miejscowość jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii Matki Bożej Szkaplerznej.

Sport

We wsi działa piłkarski Klub Sportowy Granica Stubno, w sezonie 2017/2018 grający w rozgrywkach IV ligi podkarpackiej[13].

Przypisy

  1. Wieś Stubno w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2018-02-19] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-02-19].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1215 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c GUS. Rejestr TERYT
  5. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 9 lipca 1990 r. w sprawie celów, zasad i trybu udzielania oraz wysokości stawek dotacji dla rolnictwa w 1990..., isap.sejm.gov.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
  7. Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 24 czerwca 1994 r. w sprawie wysokości stawek dotacji dla rolnictwa oraz szczegółowych zasad i trybu ich udz..., isap.sejm.gov.pl [dostęp 2017-11-26].
  8. Życie Podkarpackie - informacje z regionu Przemyśla, Jarosławia, Lubaczowa, Przeworska, www.zycie.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
  9. KSNG: Wykaz urzędowych nazw miejscowości i ich części. opublikowany [w:] Dz.U. z 2013 r. poz. 200 ze zmianami w Dz.U. z 2015 r. poz. 1636. [dostęp 2018-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-22)].
  10. Streszczenie pracy prof. J. Nalepy. [dostęp 2018-10-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-12)].
  11. Grzegorz Rąkowski, Polska Egzotyczna. Część II. Przewodnik, Część 2, s. 390.
  12. a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2021 [dostęp 2021-02-11].
  13. Strona 90minut.pl

Bibliografia

  • Stanisław Kłos - Podkarpackie - przewodnik, wyd. "Bosz" 2005
  • Grzegorz Rąkowski - Polska egzotyczna, część II, wyd. "Rewasz" 2004.
  • Stefan Lew - Kultura ludowa pogranicza nadsańskiego, Muzeum Ziemi Przemyskiej 1969.
  • Strona internetowa Stubna

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Subcarpathian Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Podkarpackie Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 50.9 N
  • S: 48.95 N
  • W: 21.03 E
  • E: 23.66 E
POL województwo podkarpackie flag.svg
Flaga województwa podkarpackiego
Stubno dwór.JPG
Autor: pl.wiki: Wp, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Dwór w Stubnie.
Cross in Stubno.jpg
Autor: Michał Bulsa, Licencja: CC BY-SA 4.0
Krzyż w Stubnie
Stubno (gmina) location map.png
Autor: Smat, Licencja: CC BY-SA 2.0
Location map